نامه مادر محمد علی ساسانی به بانکی مون

نامبرده در زمان جنگ بنا به وظیفه مقدس سربازی و برای دفاع از میهن در جبهه‌های جنگ حضور داشت. یک ماه مانده به پایان خدمت وظیفه، اسیر نیروهای صدام شد. وی مدت ۳ یا ۴ سال در اسارتگاه‌های مخوف صدام گرفتار بود تا اینکه با تبلیغات فریبکارانه مسئولان سازمان مجاهدین خلق جذب این سازمان شد و با اندیشه فردایی روشن‌تر ندانسته در دام افتاد. ما تا ۱۵ سال او را مفقودالاثر می‌پنداشتیم تا اینکه از طریق یکی از رهاشدگان از پادگان مسعود رجوی اطلاع یافتیم محمدعلی در سازمان مجاهدین است. بعد از ۱۵ سال موفق به دیدارش شدیم، ولی از آن تاریخ تابه‌حال هیچ خبری از او نداریم و مدت ۲۷ سال از اسارت وی می‌گذرد. فقط می‌دانیم که در حال حاضر در لیبرتی است.

سکوت نکنیم

ضمن انزجار از “فرقه منحوس و قرون وسطایی رجوی” ازهر نوع رابطه ای به اسم این تشکیلات جهنمی تبری میجویم .و هرکس نیز هرسوالی در این ارتباط داشته باشد پاسخگوخواهم بود.

نامه سرگشاده به آقای محمد ملکی

“در وصف این زنی که، انسانی که در طول زندگیش واقعاً زینبی زیست چه بگویم؟ واقعاً زینبی زیست و فرزندانی تربیت کرده، تحویل جامعه داده -نه تنها فرزندان خودش بلکه خیلی از بچه هایی که آنطرف مرز هستند زیر موشک هستند، زیر هزاران گرفتاری هستند و مشکلات، ولی- مثل کوه ایستاده اند. اینها فرزندان این مادر هستند.

مصاحبه با سیاوش رستار آخرین فرد جداشده از مجاهدین در آلبانی

میخواهم به یک قسمت مهمتری توی سرنوشت و تصمیم گیریهای تو در داخل تشکیلات سازمان مجاهدین برسیم وهمانطورکه به اصطلاح برای بقیه افراد میتونه بیان این تجربیات مؤثر باشد.. میخواهم بدونم که شما زمانی که توی اشرف بودید ، یعنی یکی دوماهی که قبل ازاشرف خارج بشید و منتقل بشید به لیبرتی” شما در چه شرایطی” قرار داشتید؟ اصلا چطوری متوجه شدید ؟ آیا میدونستید که میخواهید و قراره سازمان مجاهدین قرارگاه اشرف را تحلیه کند و دولت امریکا بهش اخطار داده؟ آیا ازفضای سیاسی مطلع بودید؟چطوری مطلع شدیدکه باید برید لیبرتی؟میخواهم این یکی دوماه اخرحضورتوتوی اشرف را وشرایطیکه برخودت وسایرافراد سازمان که اونجا بوده را برای ما توضیح بدهید؟

با حذف خانواده ها بعنوان صورت مسئله، باند رجوی طرفی نخواهد بست!

گویا که مراجعه ی اخیر خانواده ها به کمپ لیبرتی و نهادهای ذیربط مستقر درعراق، که آذربایجانی های شرقی هم جزو آنها بودند، بازهم باند رجوی را ناخوش و هراسناک نموده وطی نوشته ای که بیشتر ازهمه به ” ازهر درسخنی” شباهت دارد وجرات طرح اصل موضوع یافته نشده ودر تقلید از سخن لنین ( یک گام به پیش ، دوگام به پس) ، نوشته ی نامربوط ” در طمع گامی به پیش، ده گام پس روی ” !

وقتی دم خروس همدستی فرقه رجوی با داعش بیرون میزند

حمایت اوازملک حسین پادشاه اردن که خود همین رجوی اورا قاتل مردم فلسطین می نامید تا آمدن به عراق دشمن متجاوز به خاک میهن و ایفای نقش ستون پنجمی او درجنگ تحمیلی تا حمایت از زرقاوی رهبرتروریست های القاعده درعراق وحمایت از اقدامات تروریستی او با پوشش عشایر انقلابی رمادی و فلوجه !! تا حمایت ازتروریست های النصره درسوریه با عنوان ارتش آزادیبخش سوریه و دیدار با سرکرده آنها در پاریس بخشی ازاین خودفروشی هاست .

نامه ای به رئیس پارلمان عراق (رجوی فقط عراقی نکشته است)

نامه ای به رئیس پارلمان عراق (رجوی فقط عراقی نکشته است) سلیم عبدالله احمد جبوری رئیس پارلمان عراق و نمایندگان محترم پارلمان عراق احتراما بعرض میرسانم اینجانب نادر نادری که بمدت بیش بیست سال عضو سازمان مجاهدین خلق ایران بودم و در تمام این مدت در عراق سکونت داشتم و شاهد جنایت های زیادی از […]

کینه حیوانی رجوی نسبت به دانشجویان ایرانی !

اما به رجوی داعشی باید گفت بفرما این میدان اگر توانستید از میان ۵ ملیون دانشجو ۵۰ نفر در یک جا جمع کنی تا از رجوی داعشی حمایت کنند انوقت می توانی ادعا داشته باشی . مطمئنم ملت ایران و بطور خاص دانشجویان و فرهنگیان و جامعه روشنفکر ایران چه در داخل و یا خارج از ایران مثل همیشه به جفنگ ؛ یاوه گوئی های رجوی داعشی اهمیتی نخواهند داد حتا درون خانه و اطاقهای خود بعنوان حمیات از فرقه رجوی داعشی یک دقیقه هم به حالت اعتراض نخواهند ایستاد چه برسد به اینکه بخواهند به پیروی از اطلاعیه های رجوی داعشی یک هفته اعتراض کنند .

مصاحبه با خانم شهین هاجری قسمت اول

باسلام خدمت شما آقای رضایی：من شهین هاجری ساکن آبادان ، خواهر علی هاجری ، ۴۵ سال دارم. برادر من درتاریخ۳/۲/۱۳۶۵ درمنطقه اشنویه به اسارت نیروهای عراقی درآمد و در زمان اسارت به فرقه رجوی ملحق شد.

انتقال ۴۰ نفر دیگر طی هفتۀ گذشته از کمپ لیبرتی به آلبانی

خوشحالیم به اطلاعتان برسانیم که با فشارهای کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد و خانواده های ساکنان کمپ، رهبری فرقۀ رجوی سرانجام سهمیۀ تعیین شده از سوی کمیساریای عالی پناهندگان مبنی بر اعزام هر هفته چهل نفر به آلبانی را پذیرفت و طی هفتۀ گذشته چهل نفر از ساکنان کمپ لیبرتی از بغداد به آلبانی منتقل شدند. این تعداد در دو سری چهاردهم و پانزدهم این مرحله که از اواسط سپتامبر گذشته شروع شد طی روزهای سه شنبه (اول دسامبر) و پنجشنبۀ (سوم دسامبر) هفتۀ گذشته در هر سری ۲۰ نفر به شهر تیرانا پایتخت آلبانی اعزام شده و از خطرات باقی ماندن در عراق رها شده و به کشوری امن رسیدند و بدینگونه مجموع منتقل شدگان این مرحله طی دو ماه و نیم گذشته از کمپ لیبرتی عراق به کشور آلبانی در ۱۵ سری به ۲۵۷ نفر بالغ گردید.

مزدورکیست مزدوری چیست.

مسعود رجوی همانند دیگررهبران خودکامه فرقه هاکه ازهیچ اصول وپرنسینی پیروی نمی کنند ومانیفستی ندارند اعتقاد دارد برای رسیدن به هدف ازهروسیله ای استفاده کردوی معتقد است هدف وسیله راتوجیه می کنند رجوی تمام هدفش رسیدن به ثروت قدرت وشهوت است درطول تاریخ کمترگروه وسازمان رامیتوان پیداکرد که بادشمن متجاوز به خاک میهن ومردمش همکاری نماید.rajavi mozdoor

نامه خانم راحله ایران پور خواهر به آقای بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد

من و پدر و مادر پیرم مدت سیزده سال است که آنها را ندیده ایم و با آنها صحبت نکرده ایم. ما خیلی نگرانیم. ما می خواهیم آنها را ببینیم و با آنها صحبت کنیم. من چند بار با کمیساریا درعراق تماس گرفته ام ولی آنها به من کمکی نکردند. لطفا زمینه ای فراهم کنید تا برادرانم از عراق خارج شوند. با سپاس فراوان راحله ایران پور.

یک مرده خوش نام … به از صد زنده بد نام

یک مرده خوش نام … به از صد زنده بد نام قبل از پرداختن به موضوع شخصآ هیچ وقت به مسائل فردی افراد نپرداخته ام و مسئله ام هم نبوده و نیست . این مطلب هم در جواب نوشته حسین فرشید سیم کش دیروز رجوی و … امروز رجوی نیست ! یک عده قلم بدست […]

نامه خانواده ها به روسای کمیسیونهای خارجه، امنیت ملی، حقوق بشر و نخست وزیری عراق

تنها خواسته ما خانواده ها ایرانی دیدار و ملاقات با عزیزان در گوشه ای از کمپ لیبرتی می باشد و به نظر می رسد موانع موجود کاملا” غیر قانونی هست و بر اساس موازین بین المللی نبوده و توسط چند نفر بظاهر نمایندگان کمپ لیبرتی که بشدت محصور افکار عقیدتی فرقه گرایانه خود هستند ، حقوق مسلم فردی و اساسی خانواده هارا نادیده می گیرند ، لذا از شما نمایندگان محترم استدعا داریم با هماهنگی دفتر کمیساریا در بغداد مستقیما” به کمپ مراجعه و موانع موجود را برطرف نمایید.

ﺷﯿﻮﻩ ﻫﺎﯼ ﮐﺜﯿﻒ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﻠﻮﮔﯿﺮﯼ ﺍﺯ ﺭﯾﺰﺵ ﻧﯿﺮﻭﻫﺎ ﺩﺭ ﺁﻟﺒﺎﻧﯽ

.۳ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﻓﺮﺍﺩﯼ ﮐﻪ ﻣﺪﺗﻬﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺟﺪﺍﺷﺪﻩ , ﺑﺪﻧﺒﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺑﻪ ﺁﻟﺒﺎﻧﯽ ﻧﺰﺩ ﺧﻮﺩﺵ ﺑﯿﺎﻭﺭﺩ , ﺩﺭ ﺍﯾن ﺮﺍﺑﻄﻪ ﮐﻠﯽ ﺩﺭﺧﻮﺍﺳﺖ ﺑﻪ ﮐﻤﯿﺴﺎﺭﯾﺎ ﻭ ﺩﻭﻟﺖ ﺁﻟﺒﺎﻧﯽ ﺩﺍﺩﻩ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﻭﯾﺰﺍ ﺑﮕﯿﺮو ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﺘﻮﺟﻪ ﺷﺪﻩ در نتیجه ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺍﻫﺮﺍﻥ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺭﻫﺒﺮﯼ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﺑا ﻫﻤﺴﺮ ﻭﯼ ﺩﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺗﻤﺎﺱ ﮔﺮﻓﺘﻪ ‏( ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺷﻤﺎﺭﻩ ﯼ ﺗﻠﻔﻦ ﻭ ﺁﺩﺭﺱ ﻭ … ﻫﻤﻪ ﯼ ﺧﺎﻧﻮﺍﺩﻩ ﻫﺎﯼ ﺍﻓﺮﺍﺩ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﺩ ‏) ﻭ ﺑﺎ ﻓﺮﻫﻨﮓ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﻣﺒﺘﺬﻝ ﻣﺪﻋﯽ ﺷﺪﻩ ﮐﻪ ﻭﯼ ﻧﺎﻣﺰﺩ ﺷﻮﻫﺮ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻤﯿﻦ ﺍﻻﻥ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻩ ﻭ… ﻭ ﺑﺪﯾﻨﻮﺳﯿﻠﻪ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ﮐﻪ ﻣﺎﻧﻊ ﺁﻣﺪﻥ ﻫﻤﺴﺮ ﻣﺮﺑﻮﻃﻪ ﺑﺸﻮﺩ.

چه شده است که دیگر کسی صدای قربانی را نمی شنود؟

به گفته و اعتراف سران فرقه تنها ۱۰الی۱۲درصد از نفرات موجود جزء کادر اصلی سازمان می باشند، پس بقیه در این بین چکاره اند؟ در پاسخ باید گفت: مابقی نفرات، اسرای جنگی ونیروهای کار بوده که ازطرق مختلف ربوده، مغزشویی و نگه داری می شوند. شهود زنده این مدعا نفراتی هستند که موفق به فرار از این تشکیلات شده اند. در ضمن اسامی اسرای انتقال یافته از اردوگاههای جنگ حزب بعث نیز در صلیب سرخ موجود می باشد.

نامه جمعی از خانواده های ساکن ایران (۱۳۲ نفر) به رئیس جمهور فرانسه : گروه مجاهدین داعشی ، پناهنده در فرانسه را اخراج کنید

دراین کمپ نیازی به سوزاندن اجساد نیست، نفرات در اثر فشار خود دست به خودسوزی و خلاص کردن خود میزنند. چه بسا که این رجوی ها در جنایت و آدم سوزی از معلم خود، هیتلر نیز پیشی گرفته اند و مانند خونخوارانی وحشی هر روز بیشتر از قبل فرزندان ما را به بهانه های واهی به کشتن می دهند و خود پشت این جنایت بشری، ژست قربانی به خود گرفته و مظلوم نمایی می کنند و حال پرسش ما خانواده ها از محافل حقوق بشری فرانسه و شهر اورسورواز که این روزها خود نیز زخم تروریسم بر بدن دارد و فاجعه کشتار انسانهای بیگناه و خانواده های داغدار را به چشم می بیند این است که چه دلیلی بر حمایت و ایجاد امکانات برای مریم رجوی و سازمان مخوفش دارد؟؟؟

نامه ای به اعضای در بند فرقه رجوی در لیبرتی

یک دهه از جدا شدنم از فرقه جهنمی رجوی می گذرد ولی هر زمان که اخبار عراق و اعضای فرقه را دنبال می کنم متاسف می شوم که چرا با گذشت این همه سال هنوز افراد مسئله دار تصمیم به جدایی از فرقه نگرفتند می دانم که تصمیم گیری بسیار سخت می باشد و با زنجیر هایی که سران فرقه به پایمان می زدند اجازه نمی دهند که فرد زمانی برای فکر کردن داشته باشد .