تبریک بنیاد خانواده سحر به خانم فرشته هدایتی

چند هفته قبل شتابان به سر قراری که کمی هم دیر شده بود میرفتم، سرمای هوا مجبورم کرده بود که کلاهی برسر و کاپشن را حسابی تا زیر چانه ببندم. که یکباره صدایی گفت، داود؟ با شنیدن صدایی بزبان فارسی در کشوری غریب توجهم را بیش از پیش جلب کرد.

نامه سرگشاده به آقای محمد ملکی

“در وصف این زنی که، انسانی که در طول زندگیش واقعاً زینبی زیست چه بگویم؟ واقعاً زینبی زیست و فرزندانی تربیت کرده، تحویل جامعه داده -نه تنها فرزندان خودش بلکه خیلی از بچه هایی که آنطرف مرز هستند زیر موشک هستند، زیر هزاران گرفتاری هستند و مشکلات، ولی- مثل کوه ایستاده اند. اینها فرزندان این مادر هستند.

خانواده نماد رعب و وحشت برای فرقه رجوی

در سوی دیگر این کارزار، پروپاگاندای مجاهدین خلق است که هرگز ساکت نمی ماند . این ماشین تبلیغاتی نامه ای از آنچه خانواده های ساکنان لیبرتی می خواند، به دبیر کل سازمان ملل بان کی مون منتشر کرده است. در این نامه کذایی ، ” خانواده های ساکنان لیبرتی که ساکن اروپا و امریکا هستند “، شدیداً درباره ی جان فرزندان خود ابراز” نگرانی” کرده اند! در واقع، نامه ی مذکور تاکتیکی از پیش باخته است چراکه شواهد بسیاری درباره ی نقض حقوق خانواده ها در کمپ های مجاهدین وجود دارد. صرفنظر از رنج های خانواده های چشم انتظاری که سالهاست سختی مصائب عراق را به جان می خرند ، از ایران برای دیدار با فرزندانشان به عراق می روند و در مقابل سابقا اشرف و اکنون لیبرتی در پی به دست آوردن حق دیدار آزادانه هستند، حقایق درباره ی موارد نقض حقوق خانواده در درون سازمان مجاهدین خلق ، غیرقابل انکار است.

نامه سرگشاده به دادستانی کل آلمان در کارلسروحه

نامه سرگشاده به دادستانی کل آلمان در کارلسروحه عالیجنابان، با درود و روز بخیر! ما تعدادی از اعضای سابق مجاهدین خلق هستیم که جملگی در کشور آلمان جهت روشنگری و افشاگری علیه سیاستهای غیر انسانی و ضد حقوق بشری فرقه تررویستی مجاهدین خلق در کانون سیاسی/ فرهنگی ایران فانوس، فعالیت قانونی و حقوق بشری داریم. […]

برادرم مصطفی بهشتی را آزاد کنید -۴

ننگ و ریا دیگر بس است.
نرگس بهشتی
چند سال دیگر می خواهید عزیزان ما را در اسارت و بردگی نگه دارید.
چرا با جان و عمر عزیزان ما بازی می کنید. و روند ارسال نفرات از عراق به کشور دیگررا اینقدر طولانی می کنید.

آرزوی رهایی همه اسرای لیبرتی را دارم

خانم شهربانو مرندی مادر دردمند و چشم انتظار خسروسلیقه دار عضواسیر در تشکیلات سیاه رجوی درپی انتقال فرزندش از کشور ناامن عراق ولیبرتی به کشور آلبانی برغم اینکه درصدایش شادمانی زائد الوصفی موج میزد گفت: ” قبل ازهمه از زحمات بی دریغ شما درانجمن نجات گیلان ممنون ومتشکرم ومن میدانم که طی این سالیان چگونه دررهایی فرزندانمان نقش بسزایی داشته اید وچه فحش وناسزایی هم ازجانب رجویها متحمل شده اید که آرزومندم خدا عوضش را به شما بدهد. هرچند من بی نهایت ازانتقال فرزندم به یک جای امن خوشحال وشادمانم ولی خودخواه خواهم بود که این شادی و شوروحال را فقط برای خود بخواهم ودلم میخواهد بزودی زود تمام اسرا از زندان رجوی درلیبرتی رهایی پیدا کنند و به دنیای آزاد بازگردند.”

وقتی دم خروس همدستی فرقه رجوی با داعش بیرون میزند

حمایت اوازملک حسین پادشاه اردن که خود همین رجوی اورا قاتل مردم فلسطین می نامید تا آمدن به عراق دشمن متجاوز به خاک میهن و ایفای نقش ستون پنجمی او درجنگ تحمیلی تا حمایت از زرقاوی رهبرتروریست های القاعده درعراق وحمایت از اقدامات تروریستی او با پوشش عشایر انقلابی رمادی و فلوجه !! تا حمایت ازتروریست های النصره درسوریه با عنوان ارتش آزادیبخش سوریه و دیدار با سرکرده آنها در پاریس بخشی ازاین خودفروشی هاست .

نامه پدر زهرا فنودی به ارگانهای بین المللی

شاید نیاز نباشد که وظیفه شما را به‌عنوان یک مقام مسئول در مقابل یک گروه تروریستی و هزاران خانواده چشم‌انتظار و بی‌خبر از حال‌وروز فرزندانشان یادآور شویم. با توجه به اوضاع نابسامان کشور عراق و عدم امنیت منطقه و بمباران اخیر کمپ لیبرتی و درخطر بودن جان فرزندان اسیرمان، خواستار پایان اقامت آن‌ها در آن کشور و آزادی‌شان از فریب و دیکتاتوری سازمان مخوف مجاهدین خلق هستیم.

نامه سرگشاده به وزیر کشور فرانسه

با توجه به موارد فوق، در خواست دارم برای حفظ امنیت کشورتان هم که شده جلوی فعالیتهای این فرقه جنایت کار را بگیرید و رهبران آن را از خاک فرانسه اخراج کنید، فرقه ای که رهبرش مسعود رجوی همۀ ما جدا شدگان و ایرانیان دیگر مخالف خودش که مقیم فرانسه و یا دیگر کشورهای اروپایی هستیم از جمله آقای ابو الحسن بنی صدر اولین رئیس جمهور منتخب مردم ایران را که مقیم فرانسه می باشد به قتل تهدید کرده و علنا و با پخش این تهدیدات با صدای خودش از رسانه های این فرقه دستور اجرای این قلتها را به همسرش مریم رجوی مقیم فرانسه داده است.

نامه ای به رئیس پارلمان عراق (رجوی فقط عراقی نکشته است)

نامه ای به رئیس پارلمان عراق (رجوی فقط عراقی نکشته است) سلیم عبدالله احمد جبوری رئیس پارلمان عراق و نمایندگان محترم پارلمان عراق احتراما بعرض میرسانم اینجانب نادر نادری که بمدت بیش بیست سال عضو سازمان مجاهدین خلق ایران بودم و در تمام این مدت در عراق سکونت داشتم و شاهد جنایت های زیادی از […]

نامه خانم ماه منیر ایران پور خواهر به کمیسر عالی امورپناهندگان سازمان ملل مستقر در بغداد

آقای رئیس لازم است موادی از پروتکل‌های الزام‌آور مصوب معاهده حقوقی کمیساریای امورپناهندگان سازمان ملل متحد، مربوط به اینکه پناهندگان حق انتخاب مقصد و حق آموزش و ارتباط با بستگان درجه اولشان را دارند را یادآوری کنم؛ اکنون سوال این است که چرا ما از این حق محروم شده‌ایم و چرا کمیسارا بعنوان حافظ حقوق پناهندگان و ما به عنوان خانواده‌ی ایشان از انجام وظایف خود سرباز می‌زند و در جهت استیفاء حقوق ما تلاش نمی‌کند؟؟؟؟

نامه خانم راحله ایران پور خواهر به آقای بان کی مون دبیرکل سازمان ملل متحد

من و پدر و مادر پیرم مدت سیزده سال است که آنها را ندیده ایم و با آنها صحبت نکرده ایم. ما خیلی نگرانیم. ما می خواهیم آنها را ببینیم و با آنها صحبت کنیم. من چند بار با کمیساریا درعراق تماس گرفته ام ولی آنها به من کمکی نکردند. لطفا زمینه ای فراهم کنید تا برادرانم از عراق خارج شوند. با سپاس فراوان راحله ایران پور.

نامه سرگشاده ماه منیر ایرانپور به ارگانهای حقوق بشری و بین المللی+ متن انگلیسی

I am Mahmonir Iranpour. Two of my brothers named Mohammad Reza and Ahmad Reza Iranpour are now in Camp Liberty in Iraq. They went about thirteen years ago in Turkey. Because they wanted to go to Canada or Europe to build a bright future for themselves, Unfortunately, in Turkey they fell into the trap fishermen terrorist organization MKO and deceived and taken to Iraq. My brothers were very young and too inexperienced. Probably know that the sects, they use brainwashing system. Over the years, members of my family, such as my mother have gone to Iraq several times. A long time that we are unaware of their children And the sect MKO is not allowed to meet.

نامه خانواده ها به روسای کمیسیونهای خارجه، امنیت ملی، حقوق بشر و نخست وزیری عراق

تنها خواسته ما خانواده ها ایرانی دیدار و ملاقات با عزیزان در گوشه ای از کمپ لیبرتی می باشد و به نظر می رسد موانع موجود کاملا” غیر قانونی هست و بر اساس موازین بین المللی نبوده و توسط چند نفر بظاهر نمایندگان کمپ لیبرتی که بشدت محصور افکار عقیدتی فرقه گرایانه خود هستند ، حقوق مسلم فردی و اساسی خانواده هارا نادیده می گیرند ، لذا از شما نمایندگان محترم استدعا داریم با هماهنگی دفتر کمیساریا در بغداد مستقیما” به کمپ مراجعه و موانع موجود را برطرف نمایید.

درخواست یاری فرزند یکی از اسرای لیبرتی از صلیب سرخ بین المللی

اینجانب محسن اسدی فرزند محمد هادی یونسی که نزدیک به ۳۰ سال است پدرم نزد سازمانی بنام سازمان مجاهدین به اسارت گرفته شده است. زمانی که پدرم به اسارت سازمان مجاهدین در آمد من کودکی بیش نبودم طی این سالها با نداشتن پدر زندگی خیلی سختی را پشت سر گذاشتم. در حال حاضر ۲۸ سال سن دارم و مثل ما بقی مردم در جامعه ایران مشغول کار و زندگی هستم و از طرفی انسانیتم به من حکم می کند کار آزادی پدرم را از طریق شما دنبال کنم من چندین سال است که از پدرم خبری ندارم. ازکسانی که به تازگی از سازمان مجاهدین جدا شده اند و به ایران باز گشته اند موضوع پدرم را دنبال کردم جوابی که از آنها گرفتم پدرم در حال حاضر در کمپی بنام لیبرتی در بغداد است و در شرایط سختی بسر می برد. سازمان مجاهدین پدرم و امسال پدرم را در یک محیط بسته قرار داده است

گفتگویی با مادر جواد عرب درگی؛ از اسیران فرقه رجوی

خانم اربابی (مادر جواد عرب درگی) درباره خانواده تان و بخصوص جواد بگویید.
– پدر جواد ارتشی بود و در سال ۵۳ فوت شد. من هم که خانه دار بودم بچه های من از کودکی کارمی کردند تا کمک خرج خانواده باشند.
جواد هم که متولد مرداد ۱۳۴۸ بود نیز وقتی اینجا بود درس می خواند و تابستان ها بنایی و یا در رادیو سازی کار می کرد.

گروهی از جدا شدگان مجاهدین نامه حمایت از خانواده ها را تسلیم دفتر کمیساریای پناهندگان در پاریس کردند

لذا به عقیده و تجربۀ ما کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد که مسئولیت قانونی و بین المللی امور مربوط به کمپ موقت لیبرتی و مشخصا امور مربوط به حقوق انسانی ساکنان کمپ از جمله حق دیدار خانوادگی را برعهده دارد حقی که حتی در زندانهای دنیای امروز از زندانی دریغ نمی شود باید طرف گفتگوی خود را تک تک افراد کمپ به عنوان پناهجو قرار بدهد و به جای گفتگو با رهبران سازمان مجاهدین خلق ایران بر آنان فشار وارد بیاورد که دست از القاءات فرقه ای بر افراد و ساکنان کمپ مبنی بر عدم ارتباط با دنیای بیرون و با افراد خانواده و ایجاد فضای دروغین و منفی موهوم علیه خانواده ها و تحریک افراد به توهین و ناسزا به افراد خانواده هایشان بردارند.