دادگاه رسیدگی به جنایت‌های فرقه رجوی بازخوانی تاریخ رنج مردم ایران از تروریست‌هایی است که از تحریم و خون همین ملت کاسبی کردند.
به گزارش فراق، محمد جواد قدیری مدرسی متهم ردیف سی و هشتم این دادگاه، همسر زهره عطریانفر و یک عنصر نفوذی در کمیته انقلاب اسلامی بوده است.
از جمله فعالیت‌ها و مسئولیت‌های او شامل معاون شاخه نظامی فرقه تروریستی رجوی، مقطعی به عنوان مسؤول به اصطلاح توپخانه شاخه نظامی تشکیلات، هادی تیم‌های عملیاتی و تروریستی نفاق در کشور و مسؤول شاخه نظامی و صنایع مقر اشرف در سال ۱۳۸۴ است.
زندگی نامه
محمدجواد قدیری مدرس (کفرانی) با نام تشکیلاتی و پاسپورتی علی سعادتی متولد سال ۱۳۲۹ اصفهان از یک خانواده روحانی و فرزند شیخ علی قدیری از علمای حوزه علیمه اصفهان بود.
قدیری تحصیلکرده دانشگاه صنعتی و دارای سابقه تشکیلاتی کار با مجاهدین قبل از انقلاب و با مسعود رجوی هم بند بود. نامبرده که مورد اعتماد رجوی بود، در دهه ۶۰ یکی از مهره های شبکه نفوذ در نهادهای حساس کشور شد.
رجوی به دنبال تصاحب قدرت بود و از همان اوایل انقلاب نقشه براندازی جنگ مسلحانه و تسلط بر امور را کشید. لذا جمع آوری سلاح، اطلاعات و نفوذ در ارگان های مهم دولتی را از بدو پیروزی انقلاب شروع کردند.
قدیری در اداره دوم ارتش معروف به رکن دو که بدست نیروهای انقلابی افتاده بود نفوذ کرد. اداره دوم به نوعی سازمان اطلاعات نظامی ارتش محسوب می شد. وی از طریق آشنایی قدیمی با یکسری افرادی که عضو اداره رکن دو شده بودند توانست به آن محل نفوذ کند و با خیانت آشکار به اعتمادی که به او شده بود یک سری اسناد فوق محرمانه را از آن جا به داخل سازمان انتقال داد. به گفته مهدی منتظری رئیس اسبق حفاظت اطلاعات ارتش، جواد قدیری در کمیته اداره دوم مسئول قسمت شنودها بود.
به نظر می رسد بعد از استیضاح و عزل بنی صدر و شروع فاز مسلحانه سازمان علیه نظام، اولین هدفی که برای ترور در نظر گرفته می شود آیت الله خامنه ای بوده است. ایشان در مراسم تصمیم گیری در مورد عزل بنی صدر سخنرانی مهم و پرشوری در رد صلاحیت او انجام داده بود.
بر اساس یک سری اطلاعات دیگر گفته می شود قدیری رابط سازمان با عاملین انفجارهای ۷ تیر و ۸ شهریور۶۰ نیز بوده و بمب های پیچیده ساخته شده را در اختیار عوامل ترور قرار داده است.
در سوابق او آمده است: قدیری تقریبا یک سال بعد از ضربه ساواک در شهریور ۵۰ به مرکزیت مجاهدین دستگیر شد و هنگامی که رجوی در زندان ادعای رهبری کرد، قدیری به اصطلاح یکی از نوچه ها و ایدئولوگ‌های گرد رجوی در زندان قصر بود که در برقراری هژمونی بر اعضای مسئله دار، نقشی پر رنگ ایفا کرد. پس از آزادی از زندان به واسطه سرسپردگی ماموریت ویژه نفوذ را به عهده گرفت.
وی به همراه همسرش زهره عطریانفر در شهریور ۶۰ همراه هم از ایران گریخت. جواد قدیری تا سال ۱۳۶۴ در فرانسه بود. در پی گسترش فعالیت ها در عراق به کمپ اشرف منتقل شد و در بخش آموزش کار می کرد. در سال ۱۳۶۴ بعنوان شورای مرکزی انتخاب شد و در لیست منتشره شورای مرکزی نامش چاپ شد. سپس در سال۱۳۶۸ عضو هیئت اجرایی شد.
طی چهار دهه گذشته وی داخل فرقه از افراد نزدیک رجوی و عضو کلیدی آموزش بود. او مسئول چک و تایید کلیه تیم های عملیاتی بود که به ایران اعزام می شدند. در آموزش های نظامی و خرابکاری به عنوان کارشناس فرقه فعالیت می کرد. اغلب طرح های عملیاتی در ستادی موسوم به آموزش و به دست تیمی به سرپرستی او چک و بررسی می شد. قدیری به عنوان تایید کننده طرح‌های نظامی و عملیاتی طرف حساب رده های بالا و رجوی بود. او در کمپ اشرف به عنوان معاون ستادآموزش تحت مسئولیت حمیده شاهرخی به عملیات خرابکاری علیه ایران ادامه می داد.
وی در حال حاضر در آلبانی بوده و در بخش‌های به اصطلاح آموزشی، سیاسی و عربی فعالیت دارد.
محمد جواد قدیری مدرسی تحت تعقیب اینترپل بوده و دارای اعلان قرمز به شماره A-۴۹۰/۶-۲۰۰۲ است.
انتهای پیام
