بهرهکشی تبلیغاتی تشکیلات تروریستی مجاهدین خلق از افراد آسیبپذیر اجتماعی
رجوی ملعون کدام اقدام وحشیانه خود را «هدیه نوروزی» خواند؟ / شلیک به مغز سربازی که تنها دو ماه به پایان خدمتش مانده بود + فیلم
شگرد غیراخلاقی عامل منافقین در آمریکا برای فریب فردی در مشهد
نیروهای زن منافقین در مهران به سمت ما تیراندازی میکردند
علیرضا جعفرزاده، بازیگردان شوهای منافقین در آمریکا کیست؟
جایگاه حقوق بینالملل در حوزه مخاصمههای مسلحانه چیست؟
بهرهکشی از زنان در قالب شعارهای آزادیبخش و برابری جنسیتی
وقتی لیلای ۲ ساله در آتش منافقین پرپر شد + فیلم
یکی دیگر از شگرد های کثیف فرقۀ رجوی در آلبانی این است که از افراد امضا گرفته که کار های حقوقی و مالی آنان را تماما خود سازمان پیگیری می کند. لذا وقتی افراد جدا می شوند کمیساریا تمامی این کاغذ های امضا شده را در پیش روی افراد جدا شده قرار می دهد. به همین دلیل نفرات وقتی به کمیساریا مراجعه می کنند هیچ جوابی نمی گیرند و سرگردانند.
همچنین جمعیتهای موهومی نیز از قدیم دارند که هنوز هم نام اشرف سابق را یدک می کشند (دفاع از اشرف) و در همین بیانیه ها هم چنانکه می بینید نامشان آمده است که واقعا مضحک است!!
تنها خواسته ما خانواده ها ایرانی دیدار و ملاقات با عزیزان در گوشه ای از کمپ لیبرتی می باشد و به نظر می رسد موانع موجود کاملا” غیر قانونی هست و بر اساس موازین بین المللی نبوده و توسط چند نفر بظاهر نمایندگان کمپ لیبرتی که بشدت محصور افکار عقیدتی فرقه گرایانه خود هستند ، حقوق مسلم فردی و اساسی خانواده هارا نادیده می گیرند ، لذا از شما نمایندگان محترم استدعا داریم با هماهنگی دفتر کمیساریا در بغداد مستقیما” به کمپ مراجعه و موانع موجود را برطرف نمایید.
اینجانب محسن اسدی فرزند محمد هادی یونسی که نزدیک به ۳۰ سال است پدرم نزد سازمانی بنام سازمان مجاهدین به اسارت گرفته شده است. زمانی که پدرم به اسارت سازمان مجاهدین در آمد من کودکی بیش نبودم طی این سالها با نداشتن پدر زندگی خیلی سختی را پشت سر گذاشتم. در حال حاضر ۲۸ سال سن دارم و مثل ما بقی مردم در جامعه ایران مشغول کار و زندگی هستم و از طرفی انسانیتم به من حکم می کند کار آزادی پدرم را از طریق شما دنبال کنم من چندین سال است که از پدرم خبری ندارم. ازکسانی که به تازگی از سازمان مجاهدین جدا شده اند و به ایران باز گشته اند موضوع پدرم را دنبال کردم جوابی که از آنها گرفتم پدرم در حال حاضر در کمپی بنام لیبرتی در بغداد است و در شرایط سختی بسر می برد. سازمان مجاهدین پدرم و امسال پدرم را در یک محیط بسته قرار داده است
دراین کمپ نیازی به سوزاندن اجساد نیست، نفرات در اثر فشار خود دست به خودسوزی و خلاص کردن خود میزنند. چه بسا که این رجوی ها در جنایت و آدم سوزی از معلم خود، هیتلر نیز پیشی گرفته اند و مانند خونخوارانی وحشی هر روز بیشتر از قبل فرزندان ما را به بهانه های واهی به کشتن می دهند و خود پشت این جنایت بشری، ژست قربانی به خود گرفته و مظلوم نمایی می کنند و حال پرسش ما خانواده ها از محافل حقوق بشری فرانسه و شهر اورسورواز که این روزها خود نیز زخم تروریسم بر بدن دارد و فاجعه کشتار انسانهای بیگناه و خانواده های داغدار را به چشم می بیند این است که چه دلیلی بر حمایت و ایجاد امکانات برای مریم رجوی و سازمان مخوفش دارد؟؟؟
هم اکنون تعدادی از خانواده های ایرانی برای لحظه ای ملاقات با فرزندانشان میهمان دولت فخیم و مهمان نواز عراق اسلامی هستند و مدت چندین روز است که مقابل کمپ به انتظار ملاقات با عزیزانشان هستند ولی با کمال تاسف تاکنون با بی اعتنایی و کارشکنی چند نفر اعضاء وفادار به گروه تروریستی مجاهدین خلق داخل کمپ که خود سرانه و بطور غیر قانونی زعامت و مدیریت طیف گسترده اعضا را به عهده گرفته اند مواجه بوده و موفق به دیدار بستگان خود نشده اند، لذا از جنابعالی استدعا داریم دستور فرمایید زمینه ی ملاقات این خانوادهای منتظر وچشم به راه را فراهم نمایند، پیشاپیش از حمایت های جدی و قاطع جنابعالی در رسیدگی به مشکلات بوجود آمده در این خصوص سپاسگذاریم .
اخیرا تعدادی از خانواده های آذربایجانی ساکنین کمپ لیبرتی عراق که توسط مسعود رجوی به گروگان گرفته شده ودهه هاست که ازکلیه ی حقوق اجتماعی خود محرومند، درکنار خانواده های دیگر استان ها برای دیدار عزیزان خود به عراق مراجعه کرده بودند که با خواست رجوی و تمایل آشکار مامورین کمیساریای عالی پناهندگان ، ازاین حق طبیعی خود محروم گشته وتنها شاهد حضور گماشتگان خاص رجوی در ۱۵متری خود و شنیدن اهانت های شدید آنها شده اند!!
غربت ائلده کیمسه م یوخ؛ توکر گزوم قان یاش گل نامه خانم فرنگیس فرجی پور به برادرش محمدرضا فرجی پور (تحت اسارت فرقه رجوی در لیبرتی، عراق) به نام خدا قارداش گل آی قارداش گل قارلی داغلاری آش گل غربت ائلده کیمسه م یوخ توکر گزوم قان یاش گل برادر عزیزم محمد رضا جان. سلام […]
در این بیانیه، که در سایت رسمی سازمان مجاهدین خلق تحت عنوان “شوی مضحک سفارت آخوندها و کمیته سرکوب مجاهدان اشرف و بردن مزدوران در پوش خانواده به مجلس عراق-فراخوان برای بازدید هیأتی از وکلا و پارلمانترها از اروپا، آمریکا و کشورهای عربی از لیبرتی” درج گردیده، مطرح شده است که “بیش از ۴۰۰ تن از خانواده های مجاهدان لیبرتی در آمریکا و کشورهای اروپائی . . . به رغم این که بارها به سفارتخانه های عراق در کشورهائی که ساکن آن هستند درخواست ویزا برای دیدار با فرزندانشان را داده اند، دولت عراق از دادن ویزا به آنان خودداری کرده است.”
ای وای بر شما سنگدلان که با این نسل چه ها که نکردید درخاک عراق برای اینکه چهره خودتان را در اروپا و امریکا بزک کنید و با کمال پروئی می روید در شهر پاریس ابرازهمدردی می کنید با خانواده های کشته شدگان جنایت های تروریستی. واقعا کدام روی سکه را باید دید از یک طرف با تروریستهای سوری برسریک میزمینشینید و از طرف دیگر گل سرخ و شمع بر دست میگیرید و در شهر پاریس برای اینکه عرض اندامی کرده باشید اشک تمساح برای کشته شدگان جنایت تروریستی در پاریس میریزید. براستی که وقاحت و دریدگی را تا به آخر در نوردیده اید و سر سوزنی هم شرمساری بر رخ ندارید.
چطور است اردوگاه اشرف و لیبرتی در عصر اتم و فن آوریهای نوین علمی زمینی و فضایی و عصر ارتباطات پس از کشتارهای سیستماتیک هنوز پس از ۳۰سال هنوز اسرای آن در اردوگاه گرفتارند و کمیساریای محترم سازمان ملل از نزدیک شاهد انهدام جمعی آنهاست و کوچکترین ارتباط چند ثانیه ای با عزیزان خود ندارند .آیا این اردوگاه در داخل اعضای خود کمیسر بی رحم و بی اعتنا به حقوق بشری داشته و دارد؟ آیا این اردوگاه در داخل اعضا ی خود قوانین خودساخته و بافته ای دارد که مجامع بین المللی را دور می زند و بی اعتنا به حقوق انسانی اعضا و بستگانشان می باشد؟