مرگ تدریجی افراد در لیبرتی و پیام خانم قجر به نفع تروریست های سوریه؟!

پروسه ای که سازمان مجاهدین با نیروهایش انجام می دهد مرگ تدریجی است والا چه لزومی دارد وقتی هیچ آینده ای پیش روی سازمان وجود ندارد و افراد سازمان در لیبرتی عراق در قفسی بسته نگهداری می شوند و مبتلا به مرگ تدریجی می شوند خانم مریم قجر به جای آنکه به فکر قربانیانی که در لیبرتی حاضر هستند باشد به فکر حمایت از تروریست های سوریه است، خانم رجوی که خوب پیام می فرستد و با آوارگان سوری اعلام همبستگی می کند مگر سرنوشت تعداد افرادی که در لیبرتی هستند بهتر از همان آوارگان است جالب اینکه دم از وجدان هم می زند و اینگونه با احساسات جوامع بازی می کند.

حمایت از رجوی جنایتکار و منت گذاشتن براسرای لیبرتی!

اقدامات اینها درمورد حل مشکلات کشورهای خودشان که بارها بیشتر ازایران است، چه میزان است ؟

نامه سر گشاده به شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو

ریاست محترم شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد اینجانب میر باقر صداقی یکی از اعضای قدیمی و با سابقه فرقه رجوی اخیرمطلع شده ام که از ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۵ سی امین نشست شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد در شهر ژنوشروع شده و تا ۲ اکتبر ادامه خواهد داشت .

کندی خواستار حمایت دولت آمریکا از منافقین و مخالفان ایران شد

برادرزاده رئیس‌جمهور اسبق آمریکا که سناتور پیشین کنگره بوده است تأکید کرد که دولت آمریکا باید از اهرم برجام برای دموکراسی و حقوق بشر در ایران استفاده کند و از منافقین و گروههای مخالف در ایران حمایت کند.

تقدیر و تشکر خانواده ها

تعداد ۲۴ نفر خانواده های دردمند و رنج کشیده ای که با تحمل تمامی مشکلات و محدودیت های اعمال شده، از استان های یزد، خوزستان، و خراسان رضوی، برای دیداری هرچند کوتاه با عزیزان گرفتارشان در فرقه رجوی، به پشت دروازه های اردوگاه لیبرتی آمده بودند، مراتب قدردانی و تشکر خود را از زحمات تمامی ارگان ها و شخصیت ها بویژه جداشدگان فعال فرقه رجوی در اقصی نقاط دنیا ابراز نمودند.

رو نمائی از یک زن داعشی( مهوش سپهری ) در اوور سوراواز توسط مریم قجر !

مهوش سپهری با اینکه خود ملیت کرد داشت اما در سال ۱۹۹۱ در خدمت رجوی به صدام ملعون بیشترین کرد کشی توسط یگانهای تحت فرماندهی این زن جنایتکار صورت گرفت و به همین خاطر از ان عملیات به بعد مورد توجه ویژه مسعود رجوی و مریم قجر قرار گرفت .

آقایان _ به جنازه متعفن ودرحال پوسیدن فرقه تروریستی رجوی آب نپاشید

اخیرا گفتگویی غیر حضوری بین چند تن از اعضای سابق فرقه تروریستی رجوی دردنیای مجازی منتشر گردیده است _ مطالب راکه دنبال می کردم برپایه همین نوشته ها به مسائلی برخورد نمودم که نیاز به بازشکافی دارندنگارنده دردو بخش با اشاره به اسناد تاریخی ثابت نمودم که گروه موسوم به مجاهدین از ابتدای تاسیس تا فروپاشی ( ۴۴/۵۰ ) واز زمان بازتاسیس تاکنون ( ۵۷/۹۴) پرونده قابل دفاعی ندارد _ این گروه خشونت گرا فعالیت های دوره نخست خودرا با بمب گزاری وترور آغاز نموده _ ودردوره دوم ( تبدیل شدن به فرقه ) دست به کشتار وترور وبمب گزاری وانتحاری و ودراوج همه همکاری با دشمن اشعالگر ایران یعنی صدام زده و درمقابل مزدوری برای این دیکتاتور عراقی کشتار مرزبانان وسربازان مدافع خاک مارا نیز به کلکسیون جنایت ها وخیانت های خود افزوده است _ طبیعی است که چنین گروه خائن وجنایت کاری از هم بپاشد وبه چنین روزهای تیره وتاری بیافتد _ درهمین حال برخی از اعضای سابق این گروه منفور که همچنان ازنظر ذهنی همچنان درتور تشکیلات این فرقه باقی مانده اند به فکر ” انشعاب ” وباز تاسیس این ” جسد متعفن ” افتاده اند !

مقاله نویسی در فرقه رجوی (به قلم جدا شده ازفرقه رجوی ، استان اردبیل م-ز)

با دیدن و خواندن بعضی مقالات در سایت ایران افشاگر و شخص نویسنده مقاله ، هرکسی به سادگی تشخیص می دهد که همه اینها یک منشاء واحدی دارند و گرنه تا آنجا که به ابراز عقیده و اختیارات فردی برمی گردد، سازمان آنقدر بی آبرو و رسوا است که دیگر حتی خودشان هم جرأت انکار ندارند!

دیدار با عزیزان حق مسلم خانواده هاست

امروز دوشنبه ۱۴ سپتامبر ۲۰۱۵ بار دیگر خانواده های مستقر در بغداد جهت کوششی مجدد برای دیدار با عزیزانشان به اردوگاه لیبرتی مراجعه کردند. این درحالی است که یکی از افراد به دلیل بیماری و ضعف جسمانی مجبور شد در هتل در بغداد بماند و همراه گروه نرفت.

زندگینامه و خاطرات من با مجاهدین ولی نه در اشرف و عراق ! – قسمت چهارم

من کنار درب منتظر ماندم و دیدم که ۲ خانم با لباس نظامی سبز سراغم آمدند که کمی هم باد می آمد و محکم دسته روسریهاشون را گرفته بودند که باد نبره و مستمر لباسهاشون را نگه می داشتند با دست که بالا نره . به هر حال به من نزدیک که شدند من واقعا سرد برخورد کردم و هنوز در شک این نوع لباس پوشیدن بودم

ابراهیم خدابنده، راوی رازهای مگوی اشرف

پادگان اشرف در نزدیکی شهر خالص از استان دیالی بود. زمانی که رجوی به عراق رفت این پادگان را به او دادند ولی همچنان فرماندهی برعهده ارتش عراق بود. این پادگان هم مثل هر پادگان دیگر عراق جیره، بودجه، آموزش، نیرو و غیره داشت. به‌تدریج زمین‌های کشاورزی اطراف پادگان را هم به زور از کشاورزان گرفتند و ضمیمه کردند؛ حتی روستایی در اطراف پادگان بود که آنها را هم کوچ دادند و زمین‌هایشان را تصرف کردند