آیا هفتم تیر سال شصت مبارزه بود یا یک اقدام تروریستی؟

علی جهانی، وبلاگ آیینه، بیست و چهارم ژوئن ۲۰۱۶:… بعد از اینکه دوسال و نیم که از انقلاب نو پای مردم ایران می گذشت رجوی بر اثر تحریکات و تبلیغات دروغین و بعدش هم تظاهرات مسلحانه در سی خرداد سال شصت اعلام مبارزه مسلحانه کرد که در حقیقت استارت عملیات تروریستی اش را زد و سازمان با اینکارش باعث بسته شدن فضای باز سیاسی بوجود آمده بعد از انقلاب ضد سلطنتی مردم ایران گشت و بدنبال آن رجوی که تشنه …

اینجا کجاست ؟!

این ساختمان در نگاه اول شاید فکرکنید یک خوابگاه دانشجوئی دخترانه در کشورهای اسلامی که مسئولینش مجبور شده اند برای حفظ شئونات اسلامی درب وپنجره های ان را بپوشانند ! اشتباه نکنید اینجا ساختمان وابسته به ناسا هم نیست . ساختمان امنیتی یک مملکت هم نیست ! این ساختمان تحقیقاتی در رابطه با سلاحهای شیمیادی هم نیست ! یا ساختمان …

همه هواداران رجوی پلید؛ باختند

این هوادار آگاه شده در پایان گفت: وقتى آن روزهاى تلخ را مرور می کنم قلبم به درد آمده و نمی توانم نفس بکشم. مزد من از هوادارى این فرقه زندان ، رنج واسارت برادرم بود ولى آنهایی که ناموس، شرف،آبرو،تحصیلات، زندگى و کابوس وحشتناک لحظه های سخت فرزندانشان را در اختیار آمال رجوى گذاشتند از هر طرف باختند .

مادران،‌ قربانیان فراموش شده فرقه رجوی – قسمت دوم

” فریدون متولد سال ۱۳۳۹ است. او پس از انقلاب اسلامی دانشجو بود و با وقوع انقلاب فرهنگی و بسته شدن دانشگاه‌ها تصمیم گرفت به سربازی برود. زمانی که وی سرباز بود، جنگ تحمیلی آغاز شد و او در ۱۶ دی ۵۹ به اسارت نیروهای عراقی درآمد. فریدون تا سال ۶۸ در اردوگاه اسرای جنگی در عراق بود و در این مدت بارها برای من نامه ‌نوشت و عکس فرستاد.”

اسامی ۴۰نفر انتقالی هفته دوم خرداد ۱۳۹۵ اعضای فرقه رجوی از لیبرتی به آلبانی

دوشنبه ۳۱ خرداد ۱۳۹۵ برابر ۲۰ژوئن ۲۰۱۶ بنا بر گزارش های رسیده دو گروه ۲۰ نفره دیگر از اعضای اسیر فرقه رجوی در هفته دوم خرداد ماه۱۳۹۵ از کمپ لیبرتی به کشور آلبانی اعزام شدند. اسامی نفرات منتقل شده بشرح زیر است : ۱٫ پروانه یزدیان آزاد ۲٫ قدرت حیدری با نام مستعار(احمد حیدری) ۳٫ یوسف ماهوزی ۴٫ علی اصغر لسانی ۵٫ منیژه فرمانی ۶٫ حسین نجات بخش – با نام مستعار حسین …

نامۀ گروهی از خانواده های اسرای فرقۀ رجوی در آلبانی به کمیساریا در آن کشور

پیوند رهایی، بیست و یکم ژوئن ۲۰۱۶:… ما خانواده های اسرای دربند ایرانی در آلبانی به اطلاع شما می رسانیم: فرزندان ما که اکنون بعد ازسالها اسارت درعراق به آلبانی منتقل شده اند سه دسته می باشند: دسته ای از آنان از داخل ایران و یا کشورهای همجوار بویژه ترکیه بعد از آنکه به امید تحصیل و یا کاریابی ازایران خارج شده بودند با فریب و نیرنگ توسط مجاهدین ربوده شده وبه کمپ سابق اشرف در عراق منتقل شدند. دستۀ …

نامه سرگشاده خانواده های اسیران فرقه رجوی به رئیس جمهور فرانسه

همچنین ما خانواده های اسیران گروهک تروریستی منافقین چند سوال از شما داریم که امیدواریم با توجه با سابقه دیرینه کشور فرانسه در مسائل حقوق بشر و حقوق بین الملل پاسخ های مناسبی دریافت نماییم.

نامه سرگشاده علی اکبرراستگو به فرانسوا اولاند، رئیس جمهور محترم فرانسه

کانون آوا، سیزدهم ژوئن ۲۰۱۶:… ما نمی توانیم درک کنیم که چگونه سازمانی مانند سازمان مجاهدین خلق، به رغم همه حوادث و هشدارها در فرانسه هنوز هم اجازه دارد بدون هیچ مانعی، تبلیغات خود را گسترش دهد. چگونه چنین سازمانی می تواند بارها و بارها – حتی با خشونت – بطورعلنی برعلیه منتقدان و جداشدگان اقدامات خشونت آمیز انجام دهد و همزمان شهرداران و نمایندگان پارلمان فرانسه با تکبر و سینه افراخته

بررسی و نگاهی به سی خرداد ۶۰ و وضعیت فعلی فرقه رجوی – قسمت اول

آقای قربانعلی برادران یکی از بازگشته ها گفت اشتباه رجوی از اینجا شروع شد که او از همان ابتدا که انقلاب اسلامی ایران نو پا بوده دست به سلاح برده و اعلام جنگ مسلحانه نمود او از خودش چیزی نداشت وی بخاطر قدرت طلبی آلت فعل دیگران بود و با کارت سرویس های اطلاعاتی بیرونی بازی کرد به همین دلیل هیچ مرزی نداشته و به صورت کور از مردم عادی هم قربانی می گرفت.

نامۀ گروهی از جداشدگان سازمان مجاهدین به کمیساریای آنکارا در حمایت از تحصن آقای غلامرضا شیردم

ما جداشدگان از سازمان مجاهدین خلق که در اروپا و آمریکای شمالی به عنوان پناهنده اقامت داریم این بی توجهی غیر انسانی مسئولین کمیساریا در آنکارا طی اینهمه سال به خواسته های مشروع و قانونی آقای شیردم را محکوم می کنیم و خواستار برآورده کردن سریع خواسته های او و رسیدگی به شکایت و اعتراض او هستیم.

تحصن و اعتصاب غذای غلامرضا شیردم (گزارش روزنامه ملیت آنکارا)

روزنامۀ ملیت چاپ آنکارا در خبری با عنوان: «در اعتراض به سازمان ملل دهان و گوشهایش را دوخت» نوشت: «پناهجوی ایرانی غلامرضا شیردم ۴۸ ساله ساکن نیغده از شهرهای ترکیه به علت اینکه کمیساریای عالیپناهندگان ملل متحد به او اجازۀ رفتن به پیش همسر و فرزندانش در آلمان را نمی دهد برای اعتراض دهان و گوشهایش را دوخت. وی گفت: کمیساریا به خواسته های من پاسخ نمی دهد. من فقط آب و قند می خورم و اگر تا بیست روز به خواستۀ من پاسخ ندهند چشمهایم را هم خواهم دوخت».