چرا فرقه رجوی اخبار دادگاه محاکمه خود در ایران را سیاه و سفید بازنشر میکند؟
مسعود رجوی؛ دلال کودکان اعضای مجاهدین
اهدای جایزه به عضو فرقه تروریستی رجوی در ایتالیا؛ زخمی بر پیکر خانوادههای شهدای ترور / مردم ایتالیا به جهل نمایندگان خود واکنش نشان دهند
آن چه در آخرین جلسه دادگاه نفاق در سال ۱۴۰۳ گذشت
افشای اطلاعات جدید از ماجرای بازگشت «رحمان محمدیان» به آغوش فرقه رجوی
روایت سنگهایی که فرقه رجوی به خانوادههای اعضای خود ارزانی نمود
سوزاندن تصویر مریم رجوی توسط یک عنصر مخالف حکومت ایران
تو آزادی که قرص سیانور را بخوری / داستان زنی که روی سن به زیر مشت و لگد کشیده شد / اصطلاح B در مقر «اشرف» به چه کسی اطلاق میشد؟
عاطفه سبدانی تنها یکی از دست کم هفتصد کودک از والدین مجاهد خلق است که کل زندگیشان همواره تحت تاثیر آسیبهای روانی ناشی از ارتباط با تشکیلات مجاهدین خلق است.
در دوران حکومت صدام به تمامی مسئولان سازمان و اعضای شورای رهبری دو عدد قرص سیانور داده بودند و دستور بود همیشه این قرص ها را افراد به همراه داشته باشند.
«فهیمه اروانی به من گفت، اگر برگردی به ایران و حرفی علیه سازمان بزنی ما هم می نویسیم که تو از اول مزدور حکومت ایران بودی و اخراجت کردیم!»
بعد از این که سازمان خرابیهای بمباران را با بردههایی چون من تمام کرد، شروع به درست کردن بنگال نمود و کارتولید بنگال را جنگ ما با حکومت عنوان کرد.
«فرید خوب میدانست رگ خواب افراد کجاست و از چه راهی وارد دیالوگ شود. وقتی اشتیاق ما را در رفتن به اروپا میدید، بیشتر ادامه میداد.»
علی زمانی، نجات یافته جدید از فرقه رجوی می گوید روزی که پلیس وارد «اشرف 3» شد مرا در اتاقی حبس کردند تا نتوانم با پلیس صحبت کنم.
جمشید نظری، عضو نجات یافته از فرقه رجوی خطاب به دوستان سابق گفت: بیرون از مناسبات سازمان بیشتر متوجه می شوید که چه کلاهی سرتان رفته بوده و چقدر عمرتان به هدر رفته است. تا از فرقه رها نشوید، هرگز نخواهید فهمید که مثل یک ربات سالها از شما فقط کار کشیدند.
یک معلم فریب خورده توسط سرپل فرقه رجوی داستان سرگذشت خود در جریانهای سال گذشته را روایت کرد.
کاش روزی هم برسد که اردوگاه اشرف در عراق به عنوان نماد بی رحمی انسان هایی نسبت به هموطنان خود، در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شود.
مسئول تشکل مادران انجمن نجات در گفت و گو با شایان طوسی نژاد از حماسه خانوادههای عضو انجمن نجات در عراق روایت کرد. به گزارش فراق، سخنان مادر ثریا عبدالهی درباره تلاش خانواده ها برای آزادی عزیزانشان از زندان اشرف در عراق و افشاگری از جنایات مسعود رجوی و مریم قجر درحق خود اعضا را میشنوید.
وقتی محمد حنیفنژاد، سعید محسن و اصغر بدیعزادگان در سال ۱۳۴۴ سازمان مجاهدین خلق را تأسیس کردند در ابتدا مخالف ورود زنان بودند؛ اما از سال ۱۳۴۸ عضویت زنان بهعنوان پوشش امنیتی […]
«از آنها سؤال کردم در این مدت کجا بودید و چه کار می کردید موضوع را به من گفتند این ها را توجیه کرده بودند و تهدید به مرگ که اگر به یگان رفتید باکسی سر موضوع یعنی زندان اسکان صحبت نمی کنید.»
بیگاری کشیدن از اعضا یک روش مرسوم در فرقه رجوی است که در نتیجه آن بسیاری از اعضا دچار بیماری های شدید و بعضاً جبران ناپذیر شده یا آن که بر اثر فشار کار تمرکز خود را از دست داده و در اثر سانحه کشته میشوند.
چشمانت را که ببندی و هر چه که بالا دستی هایت بگویند عمل کنی بی آنکه بپرسی به کدامین گناه باید شلیک کنم، بمب بگذارم، تیغ بکشم، حکایت نیروهای مجاهدین ضدخلق است، جمعی که باید سرمایه این کشور به حساب می آمدند و توانایی هایشان را برای سربلندی اش صرف می کردند، شدند قاتل جانِ […]
«او را مجبور کردیم که این کار را در مقر نیروی انتظامی انجام بدهد که در حین جابجایی الزامات و مواد منفجره توسط یک افغانی لو رفت و دستگیر شد و دیگر از او خبری نشد.»
مستند گمشده، روایت داستان زندگی خانواده ای است که در سال ۱۳۷۰ در جستجوی زندگی بهتر، راهی کانادا می شوند. به گزارش فراق، داستان زندگی پر مخاطره خانواده محمدی، داستان زخمی است که کهنه نمی شود. زخمی که سران سازمان مجاهدین خلق نه تنها بر این خانواده بلکه بر تعداد زیادی از خانواده های ایرانی […]
«شما می دانید که همه کامپیوتر ها از طرف مسئولین شما مانیتور میشه و همه کارها و چت های شما دیده می شود، مواردی هست که افراد با هم چت می کنند و بعضی ها هم با خانواده هایشان ارتباط برقرار کردند. مگر شما نمی دانید این کار ممنوع است پس چرا ادامه میدهید؟»
مسعود رجوی از سال 1365 در عراق روی یزید و یزیدیان را سفید کرده است، او در تمام قرارگاههای خود زندان داشت و بساط دار و درفش برپا بود، درب های این قرارگاهها همیشه بسته بود، زندگی به معنای عام آن هرگز در درون این مقرها جریان نداشت.