اعضای جداشده از تشکیلات مسعود و مریم رجوی بهترین منبع برای درک واقعیت‌های موجود از وضعیت زیست یک انسان در فرقه رجوی هستند.
به گزارش فراق، سران این فرقه با مغزشویی افراد، آن ها را کارهایی واداشتند که حتی پیشرفته ترین تجهیزات و ماشین آلات هم شاید در انجام آن دچار وقفه می‌شدند و کم می‌آوردند.
برای درک شرایط طاقت‌فرسای بهره‌کشی از اعضا در این تشکیلات، به همین ویدئوی منتشر شده از خودشان و خاطره زیر اکتفا می‌کنیم:
عضو نجات یافته از فرقه رجوی می‌گوید: «زمانی که به گروه پیوسته و به یگان‌های رزمی منتقل شدم، مسئولین صراحتا می‌گفتند: مجاهد خلق باید آنقدر کار کند تا از شدت کار بیهوش شود! از ۳۰/۵ صبح که بیدارباش زده می شد، تا ۱۱ شب باید در گرمای بالای ۵۰ درجه ی عراق جان می کندیم، تازه شب هم باید به یک نگهبانی دو ساعته می رفتیم، گاه آنقدر فشار کار بالا بود که تا سه بار در روز مجبور می شدم دوش بگیرم! آنهم بصورت قاچاقی، یعنی به بهانه نماز یا کار ضروری به محل اسکان می رفتم و یک دوش سرپایی می گرفتم تا فقط بتوانم نفس بکشم. در ساخت و ساز یکی از قرارگاه‌ها (قرارگاه همایون در نزدیکی شهر بصره) یک روز از شدت گرما، به سختی سرکار سرپا بودم. ضعف شدید جسمانی وجودم را فراگرفته بود، سردرد شدیدی داشتم، از شدت گرما گاه تا ۴ لیوان پشت سرهم آب می خوردم. خودم می دیدم که گرما زده شدم، به مسئولم گفتم من حالم خوب نیست و می خواهم به آسایشگاه برای استراحت بروم. گفت: نه! همین جا باش، اشکالی ندارد در سایه کارکن. بالاخره از شدت گرما بیهوش شدم و مرا به امداد (درمانگاه) بردند. آنجا هم محلول آب و نمک دادند و گفتند اشکال ندارد برود سر کار، اما کمی رعایت کند. باز هم اجازه استراحت ندادند. روز بعد دوباره همین وضعیت اتفاق افتاد اما دیگر کارم به شوک کم حجمی آب و بیهوشی و استخر یخ کشید و بعد هم که دیدند درحال مرگ هستم، همزمان دو سرم به دو بازویم تزریق کردند.»
همچنین باید گفت، زنان یکی از بزرگترین قربانیان فرقه رجوی هستند که بسیاری از آن ها برای سوءاستفادۀ جنسی در خدمت مسعود رجوی و سرکردگان قرار گرفتند.
انتهای پیام
