مردم آلبانی باید بدانند که دولتشان مسیری را آغاز کرده که اگر حمایت و پشتوانه مردمی نداشته باشد بزودی ضربات مهلکی را از کمپ تیرانا خواهند خورد.
به گزارش فراق، شاید روزی که سالی بریشا نخست وزیر پیشین آلبانی به بهانه اقدام «انسان دوستانه» آمادگی این کشور برای اعطای پناهندگی ۲۱۰ نفر از اعضای منافقین در مرحله اول را اعلام می‌کرد، هیچ کس فکر نمی‌کرد چند سال بعد پلیس همین دولت با حمله به کمپ تروریست‌هایی که خود به آنها جا و مکان داده بودند، ده‌ها نفر را زخمی، تعدادی را بازداشت و حتی مقام ارشد این فرقه را به هلاکت برساند. حتی باور این اتفاق برای بریشا هم سخت بود و او امروز این اقدام پلیس کشورش را نقض قوانین مربوط به حقوق پناهندگان اعلام می‌کند.
کمپ «اشرف ۳» مقر همان پناهندگانی است که براساس اعلام وزارت کشور آلبانی توافقنامه سال ۲۰۱۴ را نقض کرده اند و به همین علت به حکم دادگاه ویژه مبارزه با فساد و جرایم سازمان یافته، پلیس ایالتی این کشور وارد فاز عملیاتی علیه فرقه رجوی می‌شود. البته بی‌شک نباید تاثیر مهم دیپلماسی عزتمندانه و مقتدر جمهوری اسلامی را در این رخداد نادیده گرفت.
نکته مهم اما در این واقعه، پیش بینی رفتار و واکنش فرقه ترویستی رجوی است که در ادامه به چند احتمال پیش رو می‌توان اشاره داشت.
نخست آنکه از این جماعت تروریست انتظار هر اقدامی می‌رود و سوابق رفتار فرقه هم مبین این موضوع است. ژوئن ۲۰۰۳ وقتی پلیس فرانسه مریم رجوی و ۱۵۰ نفر دیگر از اعضای این فرقه را بازداشت کرد، مسعود رجوی برای تحت فشار قراردادن دولت فرانسه و افکار عمومی برای آزدای مریم رجوی، دستور خودسوزی برخی اعضای این فرقه را در اماکن عمومی و مقابل دوربین‌ها صادر کرد. پس این‌که فرقه در آینده نزدیک دست به اقداماتی مشابه در خاک آلبانی بزند، محتمل است.
دوم این‌که این تروریست‌ها اجاره نشین نشان داده اند اگر منافعشان از سوی حاکمیتی که با آنها دست دوستی داده اند تضمین نشود بلافاصله علیه این دولت دست به اقدامات مسلحانه و ایجاد ناامنی خواهند زد. در ابتدای انقلاب اسلامی زمانی که از سوی حاکمیت احساس خطر کردند، سلاح به دست گرفته و آن جنایات سنگین را به بار آوردند. مادامی که در عراق منافعشان تضمین می‌شد با دیکتاتور بغداد همراه بودند اما وقتی منافعشان در خطر فرار گرفت دست به دست داعش علیه ملت عراق جنگیدند. کاری که سال‌های پیش هم انجام دادند و با همکاری بعثی‌ها علیه کردها وارد عمل شدند. این نمونه حاکی از آن است که احتمالا منافقین تروریست در خاک آلبانی و علیه دولت و ملت این کشور اقدام مسلحانه خواهند کرد و درصدد ایجاد ناامنی برخواهند آمد.
سوم این‌که بی‌شک مقامات ارشد این فرقه تروریستی برای فرار از این بحران، لابی خود را در بالاترین سطح حاکمیت آلبانی و دولت‌های غربی فعال خواهند کرد تا بتوانند با فشار بر این دولت آنها را نسبت به اقدام علیه فرقه نادم کنند تا به طریقی از این باتلاق خلاصی پیدا کنند. موضع گیری سالی بریشا نخست وزیر سابق این کشور علیه پلیس آلبانی و بازتاب آن در رسانه‌های فرقه و… نشان از شروع فشارها سیاسی در داخل این کشور دارد و طبیعتا چه در داخل و چه در سطح بین‌الملل این روند با لابی گری‌های فرقه رجوی ادامه خواهد یافت.
در عین حال کافیست مردم آلبانی به سابقه جنایتکارانه این فرقه در ایران نگاهی بیاندازند و درباره سرنوشت ۱۷ هزار شهیدی که رجوی و عوامل او برای نیل به اهداف خود آنها را مورد حذف فیزیکی قرار داده اند تامل کنند. همچنین مروری نسبت به شکنجه‌ها و جنایاتی که این فرقه در حق نیروهای خود انجام داده اند داشته باشند. آن زمان ارزش اقدام دولت آلبانی در حمله به مقر این تروریست‌ها برایشان آشکار خواهد شد. مردم البانی باید بدانند که دولتشان مسیری را آغاز کرده که اگر حمایت و پشتوانه مردمی نداشته باشد بزودی ضربات مهلکی را از تروریست‌های کمپ تیرانا خواهند خورد.
در عین حال باید تاسف خورد که در سال ۲۰۱۶ دولت آلبانی با فشار رجوی به صورت یکجا پناهندگی نزدیک به ۲۰۰۰ نفر از اعضای این فرقه را صادر کرد. اگر در همان زمان پذیرش پناهنگی به صورت تک تک با نظر گرفتن خواسته این ۲۰۰۰ نفر انجام می‌شد بخش قابل توجهی از آنها بلافاصله خواستار خلاصی از بند این گروهک بودند. البته شاید هنوز برای این اقدام دیر نشده باشد.
یادداشت از: فتاح غلامی
انتهای پیام
