فیلمی به تازگی در فضای مجازی از شکنجه اسرای ایرانی توسط منافقین در زندان‌های مخوف رژیم بعث عراق پخش شده است که اعمال حیوانی تروریست های منافقین را بیشتر از قبل نشان می دهد. (فراق به دلیل سیاست رسانه ای خود از پخش فیلم معذور است.)
با شروع جنگ تحمیلی منافقین به عنوان ستون پنجم در کنار نیروهای بعثی قرار گرفتند و تمامی امکانات و اطلاعات محرمانه نظامی و اقتصادی کشور را در اختیار دشمن متجاوز قرار دادند. در روزهای ابتدایی جنگ تحمیلی، رهبر منافقین اعلام کرد علاوه بر مبارزات داخلی در ایران، برای رسیدن به اهداف منافقانه خود، با پیوستن به نیروهای متجاوز عراق به مبارزات جبهه‌ای نیز پرداختند. از آن پس بود که نیروهای منافقین در سراسر جبهه‌ها در کنار نیروهای بعثی قرار گرفتند و با حمله به خاک کشورمان بر خیانت‌نامه خود ننگی دیگر را افزودند. در جنگ بین کشورها اسارت مقوله‌ای بدیهی است؛ اما این مسئله در جنگ ایران و عراق به علت حضور منافقین شکل دیگری به خود گرفت.
منافقین با ورود به عراق ضربات سنگینی را به اسرا وارد کردند. آنها در عراق نامه‌های ارسال شده از سوی خانواده اسرا را سانسور میکردند و نیز مضمون نامه را تغییر می‌دادند و از شمار کثیر نامه‌های ارسال شده تنها تعدادی اندک را در اختیار اسرا قرار می‌دادند. منافقین با کنترل دقیق نامه‌های افراد و آگاهی کامل از مضامین آنها با درج اخبار کذب و خبرهای مایوسانه و ناراحت کننده از خانواده‌ها در لا‌به‌لای نامه های ارسال شده مانند درج خبر فوت پدر و مادر یا فرزند و یا بستگان و یا خبر طلاق همسر یا بیمار و… سعی داشتند بین اسرا جنگ روانی ایجاد کنند و با تحمیل فشار روحی و روانی اسرا را از مقاومت و پایبندی به اعتقادات خود و تعهد به میهن بازدارند. عبدالرشید عبدالباطن بازپرس و بازرس گارد ریاست جمهوری عراق پس از دستگیری توسط دولت عراق در بازجویی‌های خود به اعمال جنایات و شکنجه‌های غیر انسانی در اردوگاههای عراق اعتراف کرد. او در خصوص همکاری ارتش و استخبارات عراق با تشکیلات گروهک تروریستی منافقین در شکنجه اسرای ایرانی گفت: «منافقین بارها در این زمینه با ما همکاری داشتند و یادم می‌آید چندین اسیر ایرانی نیز زیر دست آنها به قتل رسیدند. در برخی از این شکنجه‌ها، خشونت منافقین بسیار بیشتر از ما بود. بسیاری از اسرای ایرانی با اعمال شکنجه‌های قرون وسطایی توسط منافقین در اردوگاههای شمال عراق در کردستان این کشور به شهادت رسیدند و در قبرستان‌های پراکنده در بیابان‌ها و تپه‌های اطراف این استان دفن شدند. به گفته او مقامات دولت مرکزی(زمان جنگ تحمیلی) در بغداد از دیدن فیلم‌های شکنجه اسرای ایرانی لذت می‌بردند این فیلم‌ها به دفتر صدام و عدی نیز ارسال می‌شد»
مروری بر اعمال منافقین در اردوگاههای اسرا
در برخی از اردوگاه‌ها، منافقین آشکارا و به طور رسمی در محل اردوگاه اسرای ایرانی استقرار داشتند و همانند نگهبانان عراقی از امکانات رفاهی و استقراری برخوردار بودند. آنها ضمن همکاری صمیمانه با رژیم بعث عراق، در ازای اجرای ماموریت و برنامه‌های‌ضدفرهنگی خود، رژیم بعث را در اهدافش یاری می‌رسانند.
مطالبی که در ادامه پیش روی شماست مروری است بر عملکرد و شکنجه‌های منافقین در اردوگاههای عراق که برگرفته از کتاب «پایی که جا ماند» و همچنین خاطرات دوران اسارت آزادگان کشورمان می‌باشد. این خاطرات بیان‌گر مظلومیت، غربت، صبر و استقامت آزادمردانی است که سالیان مدیدی از زندگی خود را در اسارت دشمن بوده و با صبر و شکیبایی سرمشق آزادی و آزادگی قرار گرفتند.
تغییر محتوای نامه‌ها
منافقین به کمک رژیم بعث مسئولیت سانسور نامه‌ها و شناسایی افراد با نفوذ در کسب و انتشار اخبار را به عهده گرفتند. آنها علاوه بر جلوگیری از ارسال نامه‌های اسرا به ایران، در اقدامی خبیثانه به نوشتن نامه‌های جعلی به نام اسرا روی آوردند و اخباری نگران کننده و دروغین را از خانواده‌های اسرا به آنان می‌رساندند. از طرفی دیگر از سوی خانواده‌های شهدا نیز اخباری دروغین نظیر فوت افراد خانواده و در مواردی که اسرا متاهل بودند اخباری مبنی بر طلاق غیابی همسران آنها یا اخباری از این قبیل را بین اسرا پخش میکردند و به اسرا تنش روانی و ضربه روحی وارد میکردند.
خاکسپاری در غربت
عراقی‌ها در اردوگاه ما هر چه می‌خواستند، میکردند. حتی اگر کسی به شهادت می‌رسید، اهمیت نمی‌دادند. در اردوگاه‌هایی که صلیب سرخ نظارت داشت، وضعیت به این شکل نبود. در عراق گورستانی برای اسرای ایرانی بود. اسرایی را که در اثر کتک، شکنجه، بیماری و سوء‌تغذیه می‌مردند، غریبانه در آن محل به خاک می‌سپردند. مشخصات و محل دفن آنها برای هم ما نامعلوم می‌ماند.
شکنجه اسرا
یکى از شکنجه‌های عراقی‌ها که به همراهی منافقین انجام می‌دادند، غسل کابل نام داشت. در فرایند این شکنجه، یک‌بار از سر تا نوک انگشتان پا با ضربات کابل، مشت و لگد کاملا کبود مى‌شد. در این شکنجه ابتدا افراد از آسایشگاه به شکنجه‌گاه منتقل می‌شدند. افراد به حالت چمباتمه به ترتیب مى‌نشستند تا نوبت آنان فرا برسد. مرحله نخست وقتى فرد وارد مى‌شد دو سه نظامى عراقى با هیکل‌هاى درشت با مشت و لگد فرد را به هم پاس مى‌دادند، در این مرحله سر و صورت و چشم و پشت و پهلوى فرد بر اثر ضربات مشت و لگد خونین و مالین و کوبیده مى‌شد. مـرحله بعد فلک چوبى بود که دو سر آن را با طناب بسته بودند. آن را به دور پاى فرد می‌بستند. دو نفر از منافقین هم دو طرف چوب را مى‌گرفتند تا فرد پایش را جمع نکند. پاهاى فرد را رو به بالا نگه می‌داشتند. سرباز دیگر بـا دست کلنگى، از کف پا تا انتهاى ران‌ها را با ضربات محکم کبود و خونین مى‌کرد و براى این که فریاد و ناله مضروب، به گوش اسیران دیـگـر نرسد، در دهانش دمپایى یا قالب صابون مى‌گذاشتند که خود وسیله دیگرى براى شکنجه بود. نَفَس فرد بیرون نمى‌آمد و گاهى موجب خفگى مى‌شد. یکى از عزیزان دانشجو و طلبه خراسانى به این طریق به شهادت رسید.
شکنجه روحی-روانی
لامپ های آسایشگاه را به صورت شبانه روزی روشن می‌گذاشتند تا مخل آسایش اسرا شود. تلویزیون از آغاز تا پایان برنامه‌ها روشن بود. ما را مجبور میکردند فیلم‌های مبتذل ویدئویی را تماشا کنیم تا باعث آزار و شکنجه روح و روانمان شود. از رفتن به دستشویی برای مدتی طولانی ممانعت میکردند. شوک الکتریکی، خوراندن صابون به اسرا و خواباندن اسرا به روی نرمه شیشه، گماردن جاسوس در بین اسرا از طریق سازمان منافقین، بی‌احترامی و فحاشی به مسئولین نظام جمهوری اسلامی ایران در حضور اسرا از شکنجه‌های رایج در اردوگاه به شما می‌رفت.
پناهندگی اسرا
از برنامه‌های مهم منافقین، اعزام نیروهای توانمند در امر سخنرای به اردوگاه‌ها و معرفی آرمان‌های گروهک منافقین بود. این گروهک با بزرگ‌نمایی مشکلات ناشی از جنگ در ایران و ارائه اطلاعات غلط و کذب در خصوص آینده کشور، سعی داشت اسرا را مایوس کند و سپس زمینه‌های تبلیغ برای پناهندگی و جذب نیرو به سازمان را در بین اسرا فراهم کند. به دنبال مطرح شدن موضوع پناهندگی اسرای عراقی در ایران طی مذاکرات صلح، عراقی‌ها هم تلاش خود را برای پذیرش پناهنده شروع کردند. وقتی عراقی‌ها در جذب پناهنده تیرشان به سنگ خورد، دست به دامن منافقین شدند و از آنها درخواست کمک کردند. منافقین هم که بیشتر نیروهای خود را در عملیات «فروغ جاویدان» از دست داده بودند، دست صدام را در این موقعیت فشرده و به دیده منت نهادند.
برهنه کردن اسرا
برای انجام تسویه حساب با اسرار موثر در پایداری دیگران، آنها را در مقابل دیدگان نگهبانان عراقی شکنجه داده و بدترین توهین‌ها را اعمال میکردند. اگرچه عراقی‌ها در هنگام شکنجه اسرا را برهنه نکرده بودند، ولی منافقین در نهایت توهین به اسرا، به این قبیل کارها نیز دست می‌زدند.
گماردن جاسوس در بین اسرا
منافقین با گماردن جاسوس در آسایشگاه‌های اسرا، اطلاعاتی در خصوص محل نگهداری وسایل ممنوعه از جمله خودکار، مداد، دفترچه دعا، مفاتیح، رادیو و… را به دست می‌آوردند و بلافاصله به فرماندهی اردوگاه اطلاع می‌دانند و اخبار بین اسرا را فاش میکردند.
انتهای پیام
