به دنبال موج بی سابقه رسانه ای در آلبانی در جهت حمایت از فعالیتهای قانونی و مشروع پدر و مادر سمیه محمدی، فرقه رجوی با دستپاچگی خود را رسوا کرد.
فرقۀ رجوی سراسیمه در تلاشی بیهوده و از موضع ضعف و زبونی و برای جبران شکست مفتضحانه اش از این پدر و مادر دست به دامن دو عنصر مزدور خود شد که با هزینۀ فرقه انجمنی موهوم به نام «انجمن دوستی مردم آلبانی با مجاهدین» را به سیاق همان گروههای رجوی ساخته در عراق و اروپا علم کرده اند و از پس مانده های حزب کمونیست منقرض شدۀ آلبانی می باشند تا به مقر فرقه رفته و در زندان اشرف ۳ در محلی با عنوان «دفتر سمیه محمدی»در تیرانا! با وی مصاحبه کنند.
در این مصاحبه که با پول و هزینۀ فرقۀ رجوی در روزنامۀ آلبانیایی محلیDurresLajm» » » چاپ شهرک محل قلعۀ « اشرف ۳» منتشر شده و اصولا مغایر با حقوق و قوانین بین المللی و حقوق بشری است زیرا کسی حق رفتن به درون گروگانگیرها و مصاحبه با اسیر و گروگان ندارد و حرفهای اسیر گروگان در نزد هیچ فرقه ای فاقد هر گونه اعتبار می باشد به ویژه وقتی پدر و مادر اسیر همانجا در چند قدمی او هستند و از محل دقیق حضور فرزندشان بی اطلاعند چطور حق دیدار با فرزندشان را ندارند ولی دو نفر تحت عنوان خبرنگار می توانند با او دیدار و صحبت کنند؟
سمیه که به صورت ترسان و با دلهره و نفس زنان صحبت می کند که نشان دهندۀ دیکته شدن همۀ حرفهایش از جانب سران فرقۀ رجوی است اسنادی را نشان می دهد که هیچیک از حرف های دیکته شده به او را ثابت نمی کنند و مضحک می باشند. مثلا نشان دادن عکسهای حضور یک پدر پشت در اشرف و فریادهای او با بلندگو برای دیدار با فرزندش چه چیزی را جز حقانیت و مشروعیت سفر این پدر و مادر به آلبانی برای دیدار با فرزندشان ثابت می کند؟ ادعای مضحک شکنجۀ روانی بودن این تلاش پدر را هیچ انسانی باور نمی کند. همچنین نشان دادن برگه های رضایت پدر و مادر به پیوستن دخترشان به مجاهدین ۲۵ سال آیا دلیل بر این می شود که این پدر و مادر درخواست دیدار با فرزندشان را نکنند؟ یا بعدا نتوانند امضایشان را پس بگیرند؟ کدام قرارداد است که امضا کننده تا ابد حق فسخ آن را ندارد؟ حتی عقد قرارداد مقدس مادام العمر مانند ازدواج نیز با حق مشروع طلاق همراه است.
سران فرقۀ رجوی در حالی از زبان اسیرشان که او را به بازار تلویزیون مداربستۀ مزدوران خودشان آورده اند ادعای آزاد بودن اراده و تصمیم سمیه را دارند که در همین مصاحبه اعتراف می کنند او فقط هفته ای یک بار از مقر اشرف ۳ بیرون می آید، و می گوید هر وقت بخواهم می توانم از تشکیلات مجاهدین بیرون بیایم. یعنی من آزاد نیستم و تابع دستورات تشکیلات سازمان مجاهدین (فرقۀ رجوی) هستم. در حالی که در عصر امروز کدام فرد آزاد و با اراده و حق تصمیم گیری آزاد فاقد هر گونه وسیلۀ ارتباطی با دنیای بیرون از جمله انترنت و تلفن می باشد؟
در نامه ای که به نام و امضای سمیه محمدی به سردبیر روزنامۀ محلی مذکور فرستاده شده و قسمتهایی از نامه در آن روزنامه منتشر شده آمده است که: «عوامل ایران متاسفانه، در این کمپین دروغ به عنوان پدر و مادر من از حکومت ایران دستور می گیرند و هیچگونه عشق و عاطفۀ خانواده ندارند»! واقعا آیا مرغ های پختۀ سفرۀ مریم رجوی هم به این «عقل و منطق» نداشتۀ سران فرقه نمی خندند؟ آخر مگر درخواست یک پدر و مادر برای دیدن فرزندشان نیاز به «دستور حکومت ایران» دارد؟! مگر این درخواست چه خدمتی برای ایران است که باید «عامل حکومت» آن را داشته باشد؟
خوب اگر می خواهید خدمت به حکومت نباشد خواهر مریمتان با یک دستور تشکیلاتی بگوید که سمیه باید با پدر و مادرش دیدار کند تا ایران بهره برداری نکند (اگر ادعایتان درست است).
بعد هم اگر عوامل ایران هیچگونه عشق و عاطفۀ خانواده ندارند چگونه این به اصطلاح «عوامل حکومت» همه اش دنبال فقط دیدن فرزندشان هستند ولی شما که «مجاهدان و مبارزان » هستید این عشق و عاطفه را ندارید؟
اما گویاترین دلیل در این جریان بر انزوا و منفوریت روزافزون فرقۀ رجوی در میان جامعۀ ایرانیان خارج کشور و کل آپوزیسیون این است که این فرقه تا کنون در این یک ماه و اندی که از حضور این پدر و مادر در آلبانی با آن همه انعکاسات بی سابقه و گستردۀ خواسته شان در رسانه های آلبانی می گذرد جرأت نکرده اطلاعیه ای رسمی خاص این موضوع صادر کند و یا حتی این مطالب منتشر شده توسط خودش از جمله نامه ها به اسم سمیه و حتی همین مصاحبۀ دیکته شدۀ او را در رسانه هایش منتشر و پخش کند زیرا به خوبی آگاه است که موجب منفوریت بیشتر خودشان خواهد شد و حتی هواداران اندک خودشان هم از حق مشروع این پدر و مادر حمایت خواهند کرد و نسبت به مواضع و حرفها و عملکردهای سران فرقه در قبال این پدر و مادر به شدت به اصطلاح سازمانی «متناقض» و «مسأله دار» خواهند شد.
خبرهای جدید رسیده از داخل تشکیلات فرقه در قلعۀ اشرف ۳ توسط جداشدگان اخیر حاکی از ارتقای سطح و موقعیت و سازماندهی و رده و دادن القاب جدید به سمیه محمدی برای نگهداری او در تشکیلات می باشد.
همچنین طبق این خبرها، در راستای تلاش برای نگهداری سمیه محمدی در تشکیلات، سران فرقه با سراسیمگی و واماندگی در قبال حمایت رسانه ها و مقامات و افکار عمومی آلبانی از پدر و مادر سمیه، او را به دفتر مژگان پارسایی منتقل کرده و ارتباطش را با افراد پایین قطع نموده اند به طوریکه تنها با سران و زنان بالای سازمان ارتباط دارد و او را به «شاخص و بینۀ مرزبندی» ملقب ساخته اند.
اینک به متن درج شده در روزنامۀ محلی DurresLajm » » در آلبانی در این مورد و سپس به فیلم مصاحبه با سمیه محمدی توسط دو عنصر مزدور فرقه که توسط آن روزنامه در یوتیوب گذاشته شده است توجه کنید:
(جالب اینکه خود سمیه این کلیپ را برای انتشار در روزنامه فرستاده و این را در نامه اش قید می کند ولی معلوم نیست چرا این کلیپ را به رسانه های خودشان و رسانه های ایرانی جهت اطلاع ایرانیان نفرستاده است؟)
«هفته گذشته رسانه های کشور پس از ورود یک زن و شوهر از کانادا به آلبانی نوشتند که آنها می خواهند با دخترشان، که در اردوگاه مجاهدین در دورس مانز (حومۀ تیرانا پایتخت آلبانی) است دیدار کنند.
پدر سمیه محمدی ۳۸ ساله ادعا می کند که دخترش به مدت ۲۱ سال به زور و برخلاف خواست و اراده اش توسط سازمان مجاهدین خلق گروگان یا اسیر شده است و در این مدت نتوانسته او را ببیند.
اما از سوی دیگر سمیه محمدی ۳۸ ساله، در نامه ای به سر دبیر DurrësLajm توضیح می دهد که «من با اراده و انتخاب آزاد خودم تصمیم گرفته ام با پیوستن به سازمان مجاهدین خلق به مبارزه برای دموکراسی و آزادی در ایران ادامه بدهم».
او در نامه اش می نویسد: «عوامل ایران متاسفانه، در این کمپین دروغ به عنوان پدر و مادر من از حکومت ایران دستور می گیرند و هیچگونه عشق و عاطفۀ خانواده ندارند ».
زوج مزدور آلبانیایی فرقۀ رجوی در حال سؤال و جواب فرمایشی با سمیه محمدی در داخل قلعۀ اسارت «اشرف ۳»
سمیه محمدی اسیر فرقۀ رجوی در حال مصاحبۀ فرمایشی و دیکته شده به او در آلبانی در حالیکه پدر و مادرش در تیرانا هستند
برای دیدن فیلم این مصاحبۀ ساختگی اینجا را کلیک کنید
تهیه و تنظیم : قربانعلی حسین نژاد
انتهای پیام / پیوند رهایی
