در میان مکانیسم‌های کنترل ذهن که در تشکیلات تروریستی منافقین به کار گرفته می‌شود، «نشست‌های غسل» جایگاهی ویژه و شرم‌آور دارد.
این نشست‌ها که از سال ۱۳۸۰ به دستور مستقیم مسعود رجوی کلید خورد، در ظاهر برای «پالایش افکار» اما در باطن برای نابودی حریم خصوصی، شکستن قبح گناه و ایجاد انقیاد مطلق طراحی شده بود.
اکنون و بر اساس شواهد میدانی، این سناریو به نقطه اوج پوچی و فضاحت خود در میان صف زدگان مرگ در مقر آلبانی رسیده است: تبدیل «مریم قجر عضدانلو» به کانون اصلی تخیلات جنسی اعضا.
آیین شوم: از پالایش دروغین تا فضاحت تمام‌عیار
این نشست‌ها در ابتدا با ظاهری ساده آغاز شد: اعضا می‌بایست هرگونه نگاه یا فکر جنسی (لحظه جیم) خود نسبت به تمام زنان را مکتوب و در جمع قرائت می‌کردند. اما این تنها سرآغاز یک سرازیری اخلاقی بود.
با گذشت زمان، دایره این نشست‌ها از زنان غریبه به خواهران درون تشکیلات گسترش یافت. دستور مستقیم مسعود رجوی برای کنار گذاشتن رودروایستی، اولین ضربه را به زنان تشکیلات وارد کرد.
وقتی نام‌بردن مستقیم باعث شرم برای برخی شد، مکانیسم بیمارگونه‌تری جایگزین شد: نوشتن نام فرد مورد نظر روی کاغذ و کلیپس کردن آن به گزارش! تمامی این تمهیدات برای ایجاد تقدس ساختگی حول مریم قجر، عجوزه هزار شوهر بود. اما قانون احتمالات و ذرات آلوده اعضا، کار خود را کرد. به تدریج قرائت «فاکت‌ها» به گونه‌ای شد که همگان فهمیدند «خواهر ایکس» مورد نظر، همان مریم عجوزه است.
اوج فضاحت: زوال قجر در چشم شاگردان!
حادثه‌ای که کفتار مجاهدین را شورید، اعتراف یکی از اعضا در یک نشست مردانه بود که جسارتاً به مسعود رجوی گفت: «حتی به خار مریم هم لحظه جیم دارد!»
این جمله تمام تلاش‌های طولانی مسعود رجوی برای ساختن تصویری قدیس‌گونه از زن غیرشرعی‌اش را از هم پاشید.
این اعتراف غیرمنتظره، باعث قهقهه برخی، چاپلوسی برخی دیگر و یخ زدن صورت مسعودِ خنّاس شد. او دید که قدیس ساختگی‌اش در برابر حقیقت عریان شد و نشان داد که آخرین خطوط دفاعی اخلاقی اعضا از بین رفته و مریم قجر هیچ‌گاه در چشم آن‌ها قدیس نبوده است بلکه…!.
امروزه و به‌ویژه در آخرین لانه این تشکیلات در آلبانی نشست‌های غسل از هفتگی به روزانه و حتی سرپایی تغییر یافته است.
دیگر از آن شرم و خجالت اولیه هیچ خبری نیست و افراد با راحتی بیشتری نسبت به «نشست‌های عملیات جاری»، این فاکت‌های شرم‌آور را قرائت می‌کنند.
این فرایند به یک عادت تبدیل شده که نشان از «شرم‌زدایی» کامل و عادی‌سازی ابتذال در این تشکیلات منفور و بنگاه خدماتی تروریستی دارد.
نشست‌های موسوم به «غسل» در منافقین، نمونه‌ای عینی از عملیات روانی درونی است که برای تخریب شخصیت، عادی‌سازی انحرافات اخلاقی و ایجاد سلطه مطلق سرکردگان بر کوچک‌ترین کنش‌های فکری اعضا طراحی شده است.
انتهای پیام
