پس از پاسخ کوبنده و موفق ایران به رژیم صهیونیستی کودک کش، رجوی ملعون با هول و ولا فکر کرد از غافله جا مانده و با سرعت از داخل لانه موش بیانیه صادر کرد و اعلام آماده باش داد که: «های بپا خیزید وقت سرنگونی است.» (خنده حضار)
این بدبخت فلک زده که حالا دیوانه شده و زوال عقل هم یافته به خیال واهی با خودش گفت الان آمریکا و اسرائیل شروع به حمله می کنند و دن کیشوت جا می‌ماند.
کمی بخندیم: در اطلاعیه مضحک و متونی که مشخص است عجولانه و با خنگی تمام تنظیم شده نوشت: «بالاخره … ایران به تله افتاد! عامل اصلی جنگ خاورمیانه و غزه مشخص شد» و…«سپس دستور حمله صادر کرد!»
اینکه به طور مستمر رجوی یاوه ها و آرزوهای در گل رفته اش را فریاد می زند و کسی نیم نگاهی به او نمی کند بار اولش نیست.
ولی اینکه مثل کبک کرک و پر ریخته سرش را در برف می کند و به نشخوار سخنن اربابانش می پردازد و می گوید ابتکار خودم هست آدم از این همه کودنی شگفت زده می شود.
اگر به تاریخ موضع گیری رسانه ها نگاه کنید در مواضع برخی کشورهای عربی از یک دهه پیش و هم چنین رژیم اسرائیل به مطالبی برمی خوریم که درپی اختلافات، گفته بودند سر مار در تهران است.
در سال ۱۳۹۹ برخی تحلیل گران اسرائیلی در لفاظی های متداول گفتند، سر مار و جنگ افروزی در تهران هست. سال گذشته که یک وزیر اسرائیل چرندیات شان را تکرار کرد در مقابل هم حجت الاسلام گلپایگانی پاسخ داد: «ما عصای موسی هستیم و مارها را جمع می‌کنیم»
حالا ملیجک دربار و آتش بیار معرکه که جز، نشخوار سخنان رژیم صهیونیستی و نیروهای افراطی آمریکا حرف دیگری برای گفتن ندارد با شیادی می گوید: «این موضع و ابتکار ما است و بقیه از من خرفت خط می گیرند.»
حالا باید گفت جناب موشه، اول از سوراخ بیا بیرون، نترس کاریت ندارند. از دوستان خودت هستند بعد افاضه کن. والا خوبیت نداره این همه ترس از جان، عقل را هم به فنا دادی.
در آخر یک نکته مهم دیگر اضافه کنم، با یک نظر اجمالی به تاریخ و گذشته می توان به وضوح دید که رجوی ملعون علیرغم تمامی حماقت ها و اشتباهات جنون آمیزش در یک مورد گوی سبقت را از تمامی خائنان و وطن فروشان تاریخ ربوده و رکورد زده است. هیچ خائن وطن فروش دیگری را سراغ نداریم که به اندازه رجوی به دنبال جنگ افروزی، وادار کردن بیگانگان به حمله و هجوم به وطنش، و وارد کردن کشورش به جنگ باشد.
جای تعجب نیست چرا که این کوتوله کودن تمام عمرش با خواب‌های پنبه‌دانه‌اش مشغول بوده و بهترین دوران زندگی اش ایام جنگ ایران و عراق و مزدوری ها و فرصت طلبی هایش برای صدام بوده است. نام جنگ یادآور روزگاران خوش مزدوری اش می باشد. او در یک قیاس ابلهانه می پندارد در صورت حمله آمریکا یا اسرائیل به ایران و شروع جنگ فرصتی دیگرپیش خواهد آمد تا روزهای مزدوری صدامی اش آن هم مدل غربی تکرار شود.
شرم بر این موجود پست و حقیری که جز به برآورده کردن امیال و شهوات خود آن هم به هر قیمت نمی اندیشد.
مریم سنجابی
انتهای پیام
