مسعود رجوی آن زمانی که با بحران نیرو مواجه شد، راه های مختلفی را در پیش گرفت تا این کمبود را در تشکیلاتش جبران کند.
یکی از این روش ها سوء استفاده از شرایط سخت و اوضاع وخیم اسیران جنگی بود که در اردوگاه های رژیم بعث به سر می بردند.
به این ترتیب رجوی با صاحبخانه مذاکره کرد و اجازه گرفت تا عناصر خود را برای مغزشویی و فریب اسیران جنگی به اردوگاه های صدام بفرستد. و از این طریق و با وعده و وعیدهای دروغین توانست تعدادی را جذب و به کمپ اشرف منتقل کند. در ابتدا با کلی تعریف و تمجید و پذیرایی ویژه این افراد را جذب کردند.
من یکی از همین اسیران جنگی بودم که به کمپ اشرف منتقل شدم. رفتار مسئولین فرقه در ابتدای امر با آنچه بعدها شاهد بودیم و تجربه کردیم بسیار متفاوت بود. این چیز عجیبی نیست چرا که رجوی هیچ گاه صادق نبوده است.
رجوی در نشست طعمه علنا می گفت آن کسی که با پای خودش به سازمان آمده مجاهد است و بایستی به او مسئولیت داد و کسی که بدون انگیزه آمده (منظورش ما اسیران بودیم) نمی توان به او مسئولیت داد. خراب می کند. من با سید الرئیس خیلی در رابطه با اسیران جنگی گفتگو کردم، حتی خود سید الرئیس به من گفت اینها را می خواهی چکار؟ این ها از شما نیستند شما را اذیت می کنند. ولی با این وجود من گفتم ایرانی هستند و من آنها را می خواهم. مسعود رجوی جوری با منت و از موضع بالا صحبت می کرد گویی برده را از برده دار خریده است.
به هر ترتیب تناقض رفتاری مسعود رجوی مشهود بود و همگی ما اسیران جنگی که به مناسبات پیوسته بودیم این را با تمام وجود حس می کردیم. شاهد بودیم که بارها در نشست های عمومی می گفت هر کسی از اُردوگاه اسرا آمده مجاهد است و کسی حق ندارد به او بگوید اسیر پیوسته، اسیر اُردوگاهی در مناسبات نداریم و این یک دستور است. ولی در نشست های طعمه رجوی تناقض خودش را بالا آورد و گفت شما همان اسیران پیوستی هستید و من فقط برای کار شما را به مناسبات راه دادم.
در بحرانی دیگر اما، مسعود رجوی یک بار دیگر حرفش را تغییر داد. بعد از سرنگونی صدام، هنگامی که رجوی شرایط را برای جدایی اسیران جنگی مساعد دید از ترس ریزش نیرو یک بار دیگر نقاب عوض کرد. خاطرم هست که در مقر ما چند نفری از اسرای پیوسته بودیم، ما را در یک اتاق در مقر جمع کردند و توسط مسئول مقر پیام رجوی شیاد را برای ما خواندند. رجوی گفته بود شما مجاهد واقعی هستیم و من به شما می بالم! اما ما که سالها فریبکاری و شیادی رجوی را با تمام وجود لمس کرده بودیم این بار فریب نخوردیم. زمانی که شرایط را مساعد دیدیم از فرقه کناره گیری کردیم و به دنیای آزاد قدم گذاشتیم.
روایت از: فواد بصری
انجمن نجات مرکز اراک
انتهای پیام / فراق
