چندی پیش گزارشی هرچند کوتاه، ناقص و فشرده توسط «شبکه چهار» انگلیس از عملکرد فرقه رجوی علیه اعضای خودش و گرایش‌های فرقه‌ای، تروریستی، تحجر و عقب‌ماندگی‌های تاریخی فرقه تهیه شد.
این گزارش مستند که همراه مصاحبه با اندکی از جداشدگان اخیر در کشور آلبانی بود باعث به‌هم‌ریختگی و تلاش‌های عجیب‌وغریب سران فرقه ازجمله مریم قجر شده است.
آن‌ها تا مرز خودکشی و دست و پا زدن‌های عجیب غریب سعی کرده و می‌کنند که تا سوز گذار و آتش گرفتن از گزارش مزبور را کمرنگ کنند.
و در خیالات خام و با شیوه‌های فاشیستی و سرکوبگرانه همیشگی خود فکر می‌کنند می‌توانند مانع افشاگری و نشر فجایع داخل فرقه شوند. لذا در مقابله‌به‌مثل سخیف و نازل خبرنگار «شبکه چهار» انگلیس را تهدید و اجازه حضور در کمپ ندادند و او را مزدور ایران! نامیدند در مقابل سعی کردند برنامه‌های متعدد، مجالس و دیدارهای سفارشی تهیه کنند و با صرف پول‌های هنگفت و اجرای قراردادهای تبلیغاتی با هزینه‌های کلان سفارش پخش در برخی کانال‌های آلبانی بدهند.
در قرن حاضر و در شرایطی که دنیا ازنظر دسترسی به اطلاعات و ارتباطات در حال گسترش روزافزون است شاید بتوان با پرداخت پول‌های هنگفت و دلار به دست آمده از تاراج نفت عراق، رشوه و حق سکوت داد و ملاقات سفارشی تدارک ببیند ولی بیهوده تلاش می‌کنند زیرا که هرگز نمی‌توانند مانع رسیدن صدای قربانیان و نجات‌یافتگانی شوند که بعضاً بیست‌تا سی سال در معرض شدیدترین برده‌داری عصر حاضر توسط فرقه بودند و با انواع و اقسام شکنجه‌های روحی و جسمی تحقیر و تهدید می‌شدند و سال‌ها زندانی و به‌دوراز جامعه قرار گرفتند.
شبکه «۴» انگلیسی و نجات‌یافتگان مگر چه می‌گویند؟
آن‌ها گوشه‌ای از لجنزار درونی یک «سکت» و فرقه را برملا نمودند؛ و تنها حقایقی ساده را گفتند. اینکه افراد درون کمپ اجازه ملاقات با خانواده‌های خود را ندارند.
اینکه اعضای منافقین پیر و فرتوت هستند و یکی‌یکی در حال مرگ هستند و در حالی می‌میرند که سران کمپ مانع ملاقات آن‌ها حتی در آخرین لحظات مرگ می‌شوند و اغلب بدون آنکه اقوام خود را ببیند یا تماسی با آن‌ها داشته باشند عمرشان به سر می‌رسد.
آن‌ها گفتند که جان بولتون و رودی جولیانی با دریافت دستمزد حداقل یک نمونه ۱۸۰ هزار دلاری از این سازمان مخوف و جانی حمایت می‌کنند. اما نگفتند که اکثر قریب به‌اتفاق حامیان منافقین در کشورهای مختلف در ازای دریافت مبالغ هنگفتی پول در مجالس و برنامه‌های سفارشی فرقه شرکت می‌کنند.
آن‌ها تنها توانستند با تعداد اندکی از جداشدگان اخیر مصاحبه نمایند.
ولی آن‌ها متأسفانه نتوانستند با صدها تن از اعضای فریب‌خورده و قربانی که در یک دهه اخیر از سازمان نکبت و تروریستی منافقین جدا شدند؛ و صدها تن دیگر که گروگان و قربانی هستند دیداری داشته و مصاحبه‌ای انجام دهند.
و نگفتند حداقل حدود ۱۰۰ تن از اعضای ناراضی این سکت مخوف به خاطر نجات خود و فرار از فرقه به قتل رسیدند یا خودکشی کردند.
و نتوانستند رنج سی چهل سال دوری خانواده‌ها از فرزندان به گروگان گرفته‌شده را به‌خوبی بیان کرده و افشا کنند.
و نگفتند که فرقه رجوی باید پاسخ خیانت‌ها و جنایت‌هایش را بدهد.
در اینجا بازهم به مجامع حقوق بشری و مدعیان حقوق بشر اعلام می‌کنیم چرا اجازه دیدار به خانواده‌های دردمند اعضای فرقه و تماس با فرزندان داده نمی‌شود؟
چرا اجازه مصاحبه آزاد با افراد داخل کمپ داده نمی‌شود؟ در داخل تشکیلات فرقه همچنان هستند بسیاری از افراد ناراضی و ناتوان که با مغزشویی‌های فرقه و عدم دسترسی به امکانات دنیای بیرون قدرت تصمیم‌گیری ندارند و با وضعیتی اسف‌بار روزگار می‌گذرانند.
در همین دو سه ماه اخیر تعداد زیادی از افراد به‌جان‌آمده خوشبختانه توانستند فرار کنند و بازهم از فضای متشنج، همچنان پلیسی و زندان گونه کمپ فرقه خبر دادند؛ و صحه بر تمامی افشاگری‌های گذاردند.
آقایان عظیم میش مست، غلامعلی میرزایی، سعداله سیفی، بخشعلی علیزاده، علی هاجری، حسن حیرانی، موسی دامرودی، حسن شهباز، مالک بیت مشعل، غلامرضا شکری، محمود ممبینی ، رئوف فرامرزی، منوچهرعبدی و بهمن اعظمی …
و خانم‌ها فرشته هدایتی زینب حسین نژاد، اخیراً و در آلبانی جداشده‌اند و بازهم این اسامی ادامه دارد.
و شرمساری‌های مضاعف بر سر و روی نامبارک و نحس فرقه که همچنان مذبوحانه تلاش می‌کند این خیل جداشدگان و خبرنگارانی که گوشه‌ای از زوایای پنهان و مخوف فرقه را برملا می‌کنند مزدور بنامد.
یادداشت از: مریم سنجابی
انتهای پیام
