ترس عمیق سران تشکیلات رجوی از افشای حقیقت
رجوی زنان را نماد بورژوازی میدانست
هدف رجوی از اقدامات تروریستی مقابل سفارتخانههای ایران چیست؟
حوری سیدی، زنی که به خاطر رجوی فرزندش را قربانی کرد!
مروری بر ماجرای ترور خونین مردم در «ناصرخسرو» تهران
همایش «مادران جدا شده از فرزندان» در آلبانی برگزار شد
اعتراض خانوادههای اسیران فرقه رجوی به رفتار صلیب سرخ در آلبانی / ثریا عبداللهی: من از مادران و مسئولان آلبانی کمک میخواهم
کار خوب مریم قجر برای افزایش نفرت از مجاهدین خلق چیست؟
شهروز که در سال ۱۳۸۱ سرگرم کار درجمهوری آذربایجان بود، به سوژه ی اعزام نیروی فرقه ی رجوی تبدیل شده وبراثر تلقینات مامورین عضو گیر باند رجوی درباکو ، تصور نموده که می تواند با اعزام به ترکیه ، به اروپا منتقل شده و اخذ پناهندگی کند تا زندگی مرفه تری داشته باشد که مامورین رجوی بانیرنگ وفریب او را از ترکیه به عراق منتقل کرده و وارد مناسبات فرقه کرده اند که این روند ۱۳ سال ادامه داشته که سرانجام با فرار او همراه برادرش باتمام رسیده است.
اینک سری سوم خانواده های قربانیان رجوی در مقابل کمپ لیبرتی عراق تحصن نموده ودرخواست ملاقات با عزیزان خود را دارند که تا کنون بجای اجابت این درخواست، مامورین ویژه و فریب خوردگان خاص رجوی، با پوشانیدن چهره های خود، دربرابر این خانواده های مظلوم صف کشیده و القابی را که به رجوی شایسته تراست، برعلیه متحصنین بکار برده وازپرتاب سنگ و… بسوی آنها دریغ نمی نمایند!!
اما دلم کباب می شود که می بینم کسی از خواهران زندانی خبر ندارد و برادران زهرا فنودی و معصومه اولادی و پدر پیر نیره سادات نسبی دست خالی برمی گردند. برادر زهرا فنودی آرام و بی صدا در گوشه ای نشسته و در خلوت مردانه و غریبانه خود اشک می ریزد. خدای یکتای بی نظیرم، با این برادر چه کردند. خدای رحیم بی همتایم، اشکهای این مرد را سیلی کن که بنیاد رجوی را برکند و این فراق و هجر و این قصه ی تلخ برای همیشه پایان یابد.
وسترون فی أقرب وقت أن ید الله أعلى وأقوى من الأیدی العاجزه والمریضه للرجویین..
فافتحوا أبواب مخیم الحریه (لیبرتی) وارفعوا جدرانه الثقیله واسمحوا للآباء والأمهات العجائز المنکوبه بالآلام والمعاناه من فراق أعزائهم بأن یلتقوا بهم.
نحن أهالی المحتجزین فی لیبرتی نطالب اللقاء بأعزائنا ولن نتقاعس عن أی جهد بهذا الصدد حتى یتحرر أعزاؤنا ویتخلصوا من شرور زمره رجوی وسوف نبقى معتصمین خلف الأبواب المغلقه لمخیم لیبرتی صائحین وواثقین بأن اللیل والظلام سینجلیان حتما.
إنی شهنواز کوه بیما شقیق الخاص کوه بیما الذی کان قد وقع فی أسر القوات العراقیه فی عام ۱۹۸۷ فی عهد نظام صدام حسین البائد خلال الحرب الإیرانیه العراقیه وهو کان یقاتل من أجل الدفاع عن وطنه ولکن عناصر زمره رجوی (منظمه مجاهدی خلق) خطفوه من معسکرات الأسر الصدامیه ونقلوه إلى معسکرهم آنذاک فی العراق. فحالیا لا توجد عندی أیه معلومات عن حاله ومصیر شقیقی منذ ۲۸ عاما.
روزنامۀ عراقی الاخبار در صفحۀ اول شمارۀ روز دوشنبه ۵ بهمن ۹۴ (۲۵ ژانویۀ ۲۰۱۶)
خود ضمن چاپ عکسی از تحصن خانواده ها جلوی در زندان لیبرتی در بغداد نوشت:
خانواده های زندانیان کمپ لیبرتی از دولت عراق و سازمان ملل متحد می خواهند که ملاقاتی را برای آنها ترتیب بدهند.
الآن هم در حال حاضر خانواده های بسیاری از این اسیران در عراق در مقابل کمپ لیبرتی منتظر یک دیدار ساده هستند ولی متأسفانه مسئولین سازمان چون می ترسند افراد با دیدن پدر و مادرهایشان بلافاصله آنجا را ترک کنند هیچگاه اجازه ملاقات با خانواده هایشان را به آنان نمی دهند و حتی در داخل کمپ طوری نفرات را مغزشوی کرده اند که باید فکر کننند خانواده دشمن آنان می باشد.
اینجانب نرگس بهشتی، خواهر مصطفی بهشتی، و درحال حاظر در پشت دروازه اردوگاه لیبرتی هستم. بعد از ۱۵ سال فراق، برادر عزیزم مصطفی بهشتی را از فاصله دور دیدم، شروع به صدا زدن کردم: “برادر عزیزم!” او با ترس به من نگاه می کرد، ولی پس از اینکه من برادرم را شناختم و او را صدا کردم و دلتنگی ۱۵ساله ام را ابراز داشتم و او نیز مرا شناخت، برادرم را از آنجا دور کردند.
فریادهای گوشخراش همراهان به آسمان بلند می شود هر کس عزیزی را صدا می زند. ای آسمان دستانم را بگیر و مرا بالا ببر، با باور از دیوار های سیمانی فاصله تا شاید پس از ۱۳ سال دوری و دلتنگی برادران رشید و زیبایم را ببینم. ای آسمان فریاد هایم را به گوش خدا برسان و بگو که من بالیدن و مرد شدن برادرانم را ندیدم و سران کثیف فرقه ی رجوی سالهای عمر و جوانی برادرانم را ربودند.
بهنام خدا کمیساریای عالی پناهندگان ملل متحد در عراق با سلام و تحیات به استحضار میرسانیم که ما گروهی از خانوادههای افراد محصور در کمپ لیبرتی هستیم؛ عزیزان ما سالها در دست فرقهی رجوی (MKO) گرفتارند. در خلال این سالها بارها برای ملاقات ایشان بهعراق آمدهایم اما فرقه اجازه ملاقات بما نمیدهد. ما سالهاست در […]
فیلم و عکسهایی از تجمع خانواده ها جلوی کمپ لیبرتی یکشنبه ۴ بهمن ۹۴
استمداد برای نجات جان برادرم مصطفی بهشتی خانم نرگس بهشتی که هم اکنون در میان جمع خانواده های مستقر در مقابل اردوگاه لیبرتی می باشد نامه زیر را در صفحات اجتماعی خود منعکس نموده و درخواست استمداد کرده است. از تمامی فعالان در خارج از کشور تمنا داریم تا این صدا را به گوش افراد […]
این روزها که من بدنبال خبری از خواهرم در سایت ها هستم هنوز متاسفانه نتوانستم خبری که واقعاً او کجاست و چه کار می کند پیدا کنم. با خودم می گویم چرا ؟ !!!
در زمانه ای که یک خبر در یک ثانیه بعد در تمام دنیا پخش می شود؟!! چرا من نتوانم خبری از خواهرم داشته باشم جدا از هر مرام و عقیده ای که دارد آیا حق من و خانواده ام به خصوص پدر و مادر پیرم که سال هاست چشم انتظار خبری از او هستند نیست ؟!!!
سری سوم خانواده ها در لیبرتی – گزارش دوم همانطور که اطلاع داده شد تعدادی از خانواده های دردمند و رنج کشیده ساکنان اردوگاه لیبرتی در عراق جهت تلاش برای دیدار و کسب خبر از عزیزان گرفتارشان به این اردوگاه مراجعه نمودند که همچون دو نوبت قبلی با درهای بسته و بی توجهی مقامات محلی […]
خانواده ها مایلند از کمیساریای عالی ملل متحد در امور پناهندگان UNHCR در بغداد و همچنین از شخص خانم جین هول لوت Jane Holl Lute به عنوان “مشاور مخصوص دبیر کل ملل متحد در خصوص جابجائی ساکنان اردوگاه لیبرتی به خارج از عراق UNSG Special Adviser for Relocation of Camp Liberty Residents to Outside of Iraq” بپرسند که، بعد از گذشت بیش از ۱۲ سال از سقوط صدام حسین و تأکید مداوم طی این مدت بر خروج این افراد از عراق، چرا بیش از دو سوم از آنان هنوز منتقل نشده اند و چه مانعی بر سر راه است؟ همچنین چرا ملل متحد که مسئول این اردوگاه می باشد اداره آنرا تماما به دست مسعود رجوی رهبر فرقه مجاهدین خلق سپرده و صرفا طبق نظرات وی عمل می نماید.
بعد از رهائی از تشکیلات رجوی ، شهرام و شهروز بهادری اهل شهرستان جلفای آذربایجان شرقی که ۱۴ سال دراسارت فرقه ی رجوی بودند ، امروز با استقبال هرچه بیشتر به محل تولد خود بازگشتند!
ما اعضای کمپین رهایی ، خانواده های اعضای گرفتار در زندان لیبرتی و کمپ آلبانی ، پدران و مادران ، برادران و خواهران و فرزندان تعدادی از شهروندان این سرزمین که در خارج از ایران و در عراق و آلبانی دچار سردرگمی و پریشان حالی شده و در مدت بیشتر از سه دهه زندانی در مجموعه اشرف ، لیبرتی و در آلبانی ما حتی یک دقیقه اجازه ملاقات با عزیزانمان نداشته ایم بعنوان یک اقدام انسانی از شما تقاضای ورود به این موضوع و نجات فرزندانمان را داریم.
من رقیه فرازیان فرد کهن ، مادر فریدون ندائی سال ۱۳۶۸ اسیر بعثیهای عراقی بود وبعد از آن اعضای فرقه رجوی ،فرزندم را در زندانهای عراق فریب داده و به زندان دیگری به نام اشرف انتقال داده اند ، در این مدت قید شده ،من بارها به سلیب سرخ و دیگرنهادهای بین المللی حقوق بشری شکایت کردم ولی متاسفانه هیچ گونه نتیجه ای در خصوص یک دیدار و ملاقات ساده بعداز سی و پنج سال ندیدم ، از شما بعنوان مسئول ورئیس امور پناهندگان ، خواهشمندم دستوری صادر فرمائید تا من بتوانم بعد از ده ها سال فرزندم دزندان لیبرتی را ملاقات کنم .