ابراز اطمینان «سالی بریشا» از پیروزی در انتخابات آتی آلبانی وقتی مجاهدین در جمعآوری اطلاعات از کف جامعه ناکام ماندند / شاخصهای «عملیات مهندسی» ضرورتهای مبارزه با تروریسم بهترین راهکار برای خروج از مناسبات دُگم رجوی افشای یکی از رسانههای پوششی فرقه رجوی دیر بجنبید، دور از خانواده راهی اینجا خواهید شد وقتی شیاطین زمان نغمه «آزادی بیان» سر میدهند شب کریسمسی که برای ما عذاب شد
خانم زمرد امینی مادر غلامرضا شکری از اسیران فرقه رجوی می گوید:
چند تا بچه داشتم که همسرم فوت کرد. نگهداری و بزرگ کردن بچه های قد و نیم قد کار دشوار و مسئولیت سختی بود. با تمام سختی و مشقت آن ها را بزرگ کردم تا این که غلامرضا به سربازی رفت و درجه دار ارتش شد. او می خواست جای خالی پدر را پر کند و نان آور من و بقیه بچه هایم باشد که در مرز توسط مزدوران رجوی اسیر و به زندان اشرف برده شد. تاکنون بیش از ۲۵ سال است که حسرت یک دقیقه دیدارش را دارم. شکارچی های بی دین رجوی سر راه او قرار گرفتند و با اشراف و آگاهی یافتن از اوضاع بد اقتصادی ما، او را با وعده و وعید کار و در آمد خوب گول زدند و به اسارت گرفتند و راه نجات او را بستند.
به اطلاع می رسانیم که فرزندان ما یا درجنگ ایران وعراق اسیر صدام حسین شدند که تعدادی توسط صدام به مجاهدین تحویل داده شدند یا دراین جنگ اسیر مجاهدین شده و یا به قصد تحصیل و یا کاریابی عازم کشوری ثالث وعمدتا ترکیه شده تا از آنجا به کشور دیگری مهاجرت نمایند اما تعدادی دراین کشور بطور ناجوانمردانه توسط عوامل رجوی ربوده شده و با حیله و نیرنگ به کمپ اشرف واقع درعراق منتقل شدند.
خانم ابوالفتحی نیاری مادر زجر کشیده برات ربیعی نیاری می گوید:
پسرم در تاریخ ۲۵/۰۵/۱۳۶۵ به خدمت مقدس سربازی اعزام شد. در تاریخ ۱۳۶۶/۹/۱ در منطقه حاج عمران به دست فرقه مجاهدین خلق به اسارت در آمد و به مدت ۲۶ سال در اسارت این فرقه در مکانی به نام اشرف بود و یک سال هم در محل دیگری به نام لیبرتی اسیر بود. فرزندم را در تاریخ ۱۳۹۳/۹/۱۶ به کشور آلبانی انتقال دادند.
غفور فتاحیان، پیوند رهایی، بیست و سوم اوت ۲۰۱۶:… در آستانۀ برچیده شدن آخرین زندان رجوی ساخته در عراق یعنی کمپ لیبرتی و انتقال همه تان به کشور آلبانی خواستم شما را مخاطب قرار بدهم و پیامی برایتان بفرستم باشد تا اگر به احتمال زیادبه دستتان نرسد یا به طریقی هم از راه دست اندرکاران اندک انترنت در آن بالاهای فرقه به داخل محفلهای خصوصی تان درز نکند، حد اقل در تاریخ ملتمان و کشورمان ایران و تاریخ مجاهدانی …
سی سال پیش محمدعلی ساسانی پسر خانم مهناز عکافیان را از پشت جبهه جنگ ایران و عراق دزدیدند که نهایتا سر از فرقه رجوی در آورد. خانم عکافیان چهار سال پشت درب پادگان اشرف با خانواده های دیگر به تحصن و انتظار نشست تا شاید چند دقیقه پسرش را ببیند و از احوال او با خبر گردد. در سال ۱۳۹۰ ناله های مادر محمدعلی ساسانی پشت درب اشرف، هر انسانی را متأثر می کرد. فرقه رجوی، سی سال جوانی و زندگانی این مادر و فرزندش را تباه نمود و در آخر خانواده ها را آماج انواع تهمت ها و توهین ها قرار داد.
ALi_Fatehi_Faraghسلام به همه عزیزان، به پدران ، مادران، خواهران و برادران غم فراق کشیده . نزدیک سی سال است که به عرب یا عجم به آلبانی یا به عراق نامه می نویسم وجوابی نمی گیرم.
جواد متولد مرداد ۱۳۴۸ بود، وقتی اینجا بود درس می خواند و تابستان ها بنایی و یا در رادیو سازی کار می کرد. جواد بچه مذهبی و آرامی بود و علمدار امام حسین (ع) و همین طور والیبالیست خوبی بود. شنیده ام در آنجا هم والیبال آموزش می دهد.
ضمن عرض سلام و احترام به استحضار می رساند اینجانب «حمیده » ، خواهر« جواد عرب درگى» می باشم که برادرم ۲۸ سال است اسیر فرقه رجوی است.
خانم شهربانو مرندی مادر خسرو سلیقه دار از اعضای گرفتار فرقه رجوی است و سال هاست که مجدانه پیگیر رهایی فرزند دلبندش از چنگال رجوی خائن می باشد. بارها با تحمل مشقت های سفر با تنی بیمار، خود را به عراق ناامن رسانده و جلوی درب اسارتگاه های اشرف و لیبرتی رفته است و خواستار ملاقات چند دقیقه ای با فرزندش شده است ولی هر بار با کارشکنی سران فرقه رجوی موفق به دیدار جگرگوشه اش نشده و از جانب گماشته های رجوی مورد آزار و اذیت قرارگرفته و با چشمانی اشکبار به خانه و کاشانه خود بازگشته است.
نامه ای برای دیدار با عزیزانمان
این نامه از سوی خانواده های چشم انتظار نوشته میشود تا به همه ی جهانیان، ظالم و ستمگری به نام رجوی که طبیعی ترین حق ما را سلب نموده معرفی گردد.
خانواده هایی که چشم انتظارفرزندان خود میباشند. فرزندانی که میبایست عصای پیریشان باشند حال در زندان رجوی جوانیشان پشت دیوارآرزوهای پوچ به باد میرود.
من مهرانگیزرضایی مادرعلی فاتحی هستم که پسرم سال۱۳۶۷هجری شمسی دردوران خدمت سربازی، همزمان با قبول قطعنامه صلح بین دولت ایران وعراق به اسارت نیروهای عراقی درآمد.
بعد ازسال ها بی خبری متوجه شدیم که پسرم توسط فرقه خائن و وطن فروش رجوی ربوده شده و در زندان اشرف این فرقه است. چندین بار به محل اشرف و لیبرتی مراجعه وهیچ خبری ازگم شده خود نیافتیم.
تعدادی زیادی از مزدوران و باقیماندگان گروه منافقین طی این هفته ها با پاسپورت های جعلی به کشورهای اروپای غربی و آلبانی فرار کردند .
بر اساس گزارش های رسیده به فراق ،اخبار زیادی مبنی بر فرار این افراد با اسامی مستعار و حتی با مشخصات افراد فوت شده به گوش میرسد.
به عرض میرسانم که مدت ۲۸سال است که فرزندم بنام جواد عرب درگی در پادگانهای نظامی سازمان مجاهدین خلق تحت فرمان سران سازمان بوده وتاکنون بنا به درخواست های مکررمان به هیچ وجه به پسرم و بنده اجازه لحظه ای ملاقات و حتی ارسال خبرسلامتی توسط نامه را نداده اند و هربار که با هزاران سختی وخطر به کشورسراسرجنگ و خونریزی عراق و درب پادگان اشرف و لیبرتی مراجعه کرده ام بی نتیجه بوده واجازه دیدارنداده اند…
من مهناز عکافیان مادر محمد علی ساسانی که به تازگی از جهنم لیبرتی به آلبانی(کشور شما)منتقل شده هستم؛فرزند من در سال ۱۳۶۶در پایان خدمت سربازی اسیر صدام شد تا سالها از او خبری نداشتیم بعد از ۱۷سال متوجه شدیم که در پادگان اشرف می باشد!
من گیتی زردشتیان مادر یک قربانی فرقه رجوی بنام روزبه عطایی هستم، در سال ۱۳۸۰ هجری شمسی یعنی ۱۵ سال پیش پسرم که فرزند اولم می باشد در سن ۲۲ سالگی در کشور ترکیه توسط نیروهای رجوی با دروغ و فریب مورد اغفال ذهنی گردید و متاسفانه ناخواسته در چنگال افراد جنایتکار رجوی اسیر شدند و شنیدم طی این ۲ سال اخیر به آلبانی اعزام شدند .
گفتگو با آقای فرهاد ربیعی (فرزندبرات ربیعی تحت اسارت فرقه رجوی در آلبانی) قسمت سوم آرش رضایی : آقای ربیعی گفتید در سال ۱۳۸۸ دوباره برای ملاقات پدرتان به اشرف رفتید. آن موقع ۲۴ سال داشتید. آیا موفق به دیدار و ملاقات پدرتان شدید؟ سران مجاهدین اجازه ملاقات دادند؟ و چه اتفاقی افتاد؟ آقای فرهاد […]
بیانیه خانواده های اسیران فرقه رجوی استان اردبیل در حمایت از خانواده های متحصن در لیبرتی:
اسیران این کمپ تحت نظارت کمیساریای سازمان ملل هستند اما با این وجود سران تشکیلاتی منافقین برای رسیدن صدای خانواده ها به گوش اسیران مانع تراشی می کنند.سران این فرقه ملعون و خبیث ساده ترین حقوق انسانی و بشری را نقض می کنند و متاسفانه هیچ یک از مجامع بین المللی نیز عکس العملی در مقابل آن نشان نمی دهد.
با تحیت فراوان، بطوریکه مستحضرهستید ما امضاء کنندگان این درخواست شمار کثیری از خانواده ها و بستگان اعضای سازمان غیر قانونی مجاهدین ایران هستیم که هم اینک در کمپ الحریه تحت نظارت کمیساریا و تحت حفاظت پلیس محترم عراق مستقر هستند.