فرقه تروریستی رجوی با محدودیت‌هایی که در سال گذشته مواجه شد در سراشیبی سقوط قرار گرفت و شکست‌های پی در پی را تجربه کرد.
به گزارش فراق، در زیر به بررسی این شکست‌ها و رویدادها پرداختیم:
– در پی اعمال تروریستی فرقه رجوی، ۳۰ خرداد سال گذشته پلیس آلبانی با تهاجم به کمپ اشرف۳، برخی اماکن کار را مورد بازرسی قرار داد. طی این رخداد، یک تن کشته و حدود صد تن دیگر که به عمد با پلیس درگیر می‌شوند، زخمی شدند. بنا به برخی خبرها شش تن از اعضای رده بالا به دلیل مقاومت در برابر جریان کنترل اردوگاه تحت تعقیب کیفری قرار گرفته و بازداشت شدند. دهها کامپیوتر و لپ تاب فرقه جمع آوری و ضبط شد. وحشی گری اعضای کمپ باعث مجروح شدن ۱۵ پلیس آلبانی و تخریب تعدادی خودرو شود.
در بیانه ای به تاریخ بیست ژوئن فرقه نوشت: «..خبرگزاری آسوشیتد پرس طی گزارشی گفته اعضای مجاهدین خلق در آلبانی با افتخار به خبرنگاران محلی گفته اند که چگونه سیستم های ارتباطی دولت تهران و نهادهای ایرانی را هک کرده یا به آنها نفوذ کرده اند، …این موضوع هیچ ربطی به مجاهدین در آلبانی ندارد ساکنین اشرف هرگز و درهیچ کجا و زمانی به هیچ خبرنگاری چنین چیزی نگفته اند.» بدین ترتیب به شکل دردناکی عقب نشینی کردند. عبدالوهاب فرجی نژاد با نام مستعار افشین و نام پاسپورتی علی مستشاری دراثرمقاومت برابر پلیس آلبانی و استنشاق گاز فلفل سکته و به درک واصل شد. نامبرده در مشاغل حفاظت، فرمانده ترور دهه ۶۰ و سرکرده گروهی درعملیات مرصاد بود. او جنایات بیشماری در پرونده خود داشت و از جمله فرمان به رگبار بستن گروهی از سربازان اسیر در عملیات مرصاد بود.
– درتاریخ ۳۱ خرداد، به گزارش اکثر خبرگزاری ها مریم رجوی به فرانسه فرار کرد و دیگر به آلبانی برنگشت. پس از آن با فشار و تطمیع گروهک، تنها سه تن از نمایندگان امریکایی درباره حمله به کمپ نظر دادند. تنها جریاناتی که حمله را محکوم کرد خود ساخته فرقه و از جمله سایت مجعولی با نام سایت آزادی یا گروه کردی بی اعتباری بود. حتی مریم رجوی جرئت نکرد عمل کشور آلبانی را محکوم کند و بعد ازچندین روز سکوت بصورت خلاصه به اقدام پلیس آلبانی اشاره کرد.
پس از آن اعضای سابق و جدا شده در انجمن آسیلا با استقبال از این موضوع مصاحبه های روشنگرانه ای با کانال های مختلف تلویزیونی انجام دادند که بسیار پربازدید شد. انجمن نجات در آلبانی تشکیل و از تمام افرادی که تصمیم به فرار و نجات از کمپ گرفته بودند حمایت نمود و با پیامی به خانواده های اسیران فرقه اعلام کرد اگر احتمالا با آنها تماس گرفتند، جهت کمک، آنها را به انجمن آسیلا هدایت کنند.
– «دو تن از مسئولان فنی فرقه به نام های عبدالله فولادوند و نعمت نادری به سران فرقه توضیح دادند که پلیس آلبانی سرور اصلی را که حاوی اطلاعات تمام مرتبطین داخلی گروه بوده با خود برده اند. بعدِ ماجرا فعالیت های سایبری به شدت افت کرد. بسیاری از اکانت های متعلق به فرقه غیرفعال شدند. میزان نشر فحاشی، نفرت پراکنی و ناامیدی در شبکه های اجتماعی کاهش یافت و برخی رابطین و ادمین های مرتبط با سازمان توسط نهادهای امنیتی دستگیر شدند. این افراد در اعترافات خود بیان کردند که توسط سرپل های فرقه رجوی این صفحات را راه اندازی کرده اند. پس از ضربه سی خرداد به کمپ اشرف سه، تا مدت ها کلیه خطوط هماهنگی داخلی و خارجی انها قطع شد.»
– پنجم تیرماه ۱۴۰۲از طرف فرقه اعلام شد فهیمه آذرانی از اعضای قدیمی دانشجوی آمریکا ( با سابقه نارضایتی)، به دلیل بیماری مرده است. برخی اخبار حکایت از آن داشت درهنگام حمله پلیس افرادی از فرصت استفاده و فرار کرده اند احتمالا یکی از این ها فهمیه آذرانی بوده است با توجه به تجربه فرقه در تسویه درون گروهی و حذف ناراضیان، برخی معتقدند که آذرانی را خود گروهک کشته است. سابق براین سازمان مجاهدین از ترس فرار و جدایی اعضای شورای رهبری، بیش از ده تن از ناراضیان را به قتل رسانده بود ازجمله مهری موسوی، مینوفتحعلی، زهرا فیض بخش، نغمه حکمی و…
– ادی راما نخست وزیر آلبانی طی مصاحبه ای اعلام کرد: در صورتیکه سازمان مجاهدین بخواهد فعالیتی علیه ایران انجام دهد باید خاک آلبانی را ترک کند. خبرگزاری های آلبانی نوشتند: «مریم رجوی در حالی که ممنوع الورود شده بر اساس حکم کشور چنانچه اقدام به ورود غیر قانونی نماید ممنوع الخروج نیز هست.»
– درادامه برنامه سالانه فرقه در آلبانی برگزار نشد. دولت آلبانی اجازه برگزاری برنامه های مناقشه برانگیز فرقه را لغو کرد. کشور فرانسه و بعدا چند کشور کاندید شده دیگر برای مراسم سالگرد ۳۰ خرداد حاضر نشدند مجوز صادر نمایند و فقط تظاهراتی با حدود ۲۰۰ الی ۳۰۰ تن در پاریس به عنوان برنامه سالانه بصورت ضعیفی اجرا شد. مریم قجر هم اجازه نداشت در برنامه شرکت کند لذا با سرافکندگی پیامی ویدئویی از لانه اش در اور سورواز فرستاد.
– به نظر می رسد فرقه رجوی درآلبانی دیگر اجازه فعالیت های تبلیغی و گسترده ندارد. برنامه ای برای سالگرد تاسیس فرقه و مناسبت هایی چون تاسوعا و عاشورا که هر ساله با کلی جنجال برای بهره برداری تبلیغی اجرا می شد اجازه برگزاری نیافتند.
– رسوایی بعدی فرقه در خصوص پارلمان اروپا بود: قطع نامه ای در محکومیت لابی گری های فرقه رجوی از اعضای پارلمان منتشر شد. در بخش هایی ازآن آمده: «اعضای فرقه از اسامی برخی پارلمانترها بدون اطلاع فرد در بیانیه های خویش استفاده و اقدام به جعل حمایت و سواستفاده از پارلمانترها می کنند. سازمان مجاهدین در سال های گذشته با استفاده از روش های گوناگون مانند پرداخت هزینه های هنگفت و روش های متقلبانه تلاش کرده است تا حمایت سیاست مداران غربی را به نفع خود جلب کند تا یک چهره موجه از خود به نمایش بگذارد. این فرقه اقدام به ارعاب شکنجه و قتل مهاجران ایرانی می کند. از شیوه های تهاجمی و مبهم برای دیدار با نمایندگان پارلما ن اروپا از جمله پنهان کردن وابستگی حقیقی خود استفاده می کند. این سازمان نام نمایندگان پارلما اروپا را در لیست امضا کنندگان نامه هایی که امضا نکرده اند یا به عنوان میزبان مشترک کنفرانس هایی که هرگز آن را تایید نکرده اند گنجانده است… برای گمراه کردن نمایندگان و سامانه شفافیت بیش از ۴۵ عنوان جعلی استفاده کرده است!»
-شکست بعدی در انگلستان رقم خورد: فرقه با فعالیت های گسترده و هزینه های هنگفت بدنبال مجاب سازی سناتورهای انگلیسی و آمریکایی بود، به خیال واهی خود تلاش داشتند تا نام سپاه پاسداران ایران را در لیست تروریستی بگنجانند؛ اما انگلستان در موضع رسمی دولتش پاسخ داد: انجام چنین اقدامی علیه سپاه موجب می شود کل حکومت ایران در فهرست سازمان های اصطلاحا تروریستی قرار بگیرد چرا که سپاه یکی از بخش های محوری ساختار نظامی ایران است.
– در مهرماه ۱۴۰۲ فراخوان ۱۰۴ تن از اعضای رده اول فرقه رجوی به دادگاه ضربه دیگری بر پیکر فرتوت فرقه فرود آورد. برگزاری دادگاه علنی ۱۰۴ نفر از سران تروریست در شعبه ۵۵ بین المللی دادگستری تهران، سازمان مجاهدین را به مرحله دشواری خواهد برد. به نظر می رسد پس از این فرقه رجوی بیش از گذشته با موانع حقوقی و بین المللی جهت اعمال تروریستی و خیانتکارانه اش مواجه و در مواردی با استرداد و پیگرد قانونی روبرو می شود.
– بر اساس اخبار منتشر شده سران فرقه تروریستی رجوی در تدارک مقدمات کار برای انتقال از آلبانی به کانادا هستند. این تصمیم پس از فشارهای شدید دولت آلبانی برآنها و مذاکرات ناکامشان با فرانسه برای انتقال به آنجا گرفته شد. سران منافقین در حال فراهم کردن مقدمات خروج تدریجی هستند. با توجه به تغییر دیدگاه حکومتی کشور آلبانی در قبال سواستفاده های سیاسی و امنیتی مجاهدین علیه منافع آنان، به نظر میرسد برای انتقال به یک کشور اروپایی در حال برنامه ریزی هستند. افزایش ترددات افراد رده بالا با پاسپورت های جعلی از آلبانی به کشورهای اروپایی و ممنوعیت حضور مریم رجوی در آلبانی، انگیزه شروع کارهای اجرایی برای این نقل مکان بحساب می آیند. (البته این تنها دلیل نیست و به نظر می رسد سران فرقه در وحشت از برگزاری دادگاه به تلاطم افتادند.)
-درگیری در کمپ اشرف ۳ به علت تهیه لیست مهاجرتی: در طی نشستی از طرف مژگان پارسایی و مهدی برایی به افراد گفتند جهت انتقال به کانادا ابتدا افرادی که از گذشته پاسپورت و اقامت کانادا را دارند شروع می کنیم ولی پس ازتهیه لیست، افراد متوجه می شوند سران درجه یک و یا بستگان آنها در لیست قرار دارند لذا شروع به اعتراض و تهدید به خروج نموده و فرقه دچار بحران اعتراضات داخلی شد.
-جدایی های مستمر: هم چنین در سال گذشته جدایی تعدادی زیادی از اعضا منجمله زنان ضربه دیگری به فرقه وارد کرد. چند تن ازاعضای قدیمی از جمله بیجار رحیمی و علی زمانی پس از فرار به انجمن آسیلا پیوستند. یکی از زنان قدیمی فرقه به نام فرنوش فلاحتگر با برداشت انبوهی پول از حساب های مالی فرقه به آلمان گریخت و باعث رسوایی بیشتر مریم رجوی و آشکار شدن شعارتوخالی حمایت از زنانش شد. بیجار رحیمی در افشاگری هایش گفت: در سازمان مجاهدین به جز سه بخش که به امور جاری می پردازند. تماما رو به داخل ایران برای جذب نیرو، تشکیل تیم های موسوم به کانون های شورشی وآموزش جهت فعالیت های تبلیغی اقدامات ایذایی و تروریستی متمرکز هستند.
– جنگ غزه و رسوایی آشکارشدن همبستگی شدید فرقه با اسرائیل: مواضع و حمایت رجوی از صهیونیست ها در جنگ غزه، بطور محسوسی ماهیت ضدبشری فرقه را نمایان ساخت. سایت های فرقه به هیچ عنوان جرئت محکومیت دولت اشغالگر اسرائیل را پیدا نکردند و در اکثر خبرها تحولات جنگ غزه را به نقل از سایت های غربی و با همان موضعگیری های جهت دارمنتشرمی کنند. در طی شش ماه گذشته حتی سران کشورهایی که قبلا حامی اسرائیل بودند شروع به فاصله گرفتن از صهیونیست ها نموده و مواضع محکمی علیه آنان گرفتند. بالعکس رجوی ملعون مجبور شد خفت همراهی با دولت اشغالگر اسرائیل را آشکار کند و از آنان به عنوان یهودیان بیگناه ! نام برد. هیچگاه در تاریخ، رجوی اینگونه اسیر وعبید بودنش را به نمایش نگذاشته بود.
– اکران فیلم سینمایی سرهنگ ثریا با مضمون فعالیت خانواده های فراق منجمله خانم عبداللهی و هم چنین اکران مستند کودکان کمپ اشرف که شرح زندگی چهارتن از میلیشیاهای سابق فرقه است جنجال زیادی در پاییز و زمستان از طرف فرقه به پا کرد. درچندین برنامه سیمای نفاق و سایت ها به واکنش های متعددی علیه این دو فیلم پرداختند. با برپا کردن درگیری و اعتراض در سالن های اکران مستند درکشورسوئد، سعی نمودند مانع پخش شوند. اما مستند کودکان کمپ اشرف در چند جشنواره بین المللی به نمایش درآمد. خبرگزاری ها نوشتند: «این بار طرف مقابل رجوی جدا شدگان و جمهوری اسلامی نبود که بتوانند مارک مزدور به آنان بزنند. بلکه کودکان اعضای خودشان هستند که در اشرف بزرگ شدند هم اکنون در مقابل آنها افشاگری می کنند و از قربانی شدن خود وماهیت فرقه سخن می گویند.»
– آتش گرفتن دفتر اطلاعات فرقه در آلمان
– حمله ای به سفارت ایران در بلژیک ازسوی هواداران و دست نشاندگان فرقه انجام شد که در این رابطه تعدادی از هواداران فرقه دستگیرشدند و طبق معمول آنها را بی آبرو کرد.
– آزادی دیپلمات ایرانی آقای اسداله اسدی در اوایل سال۱۴۰۲ ضربه محکم دیگری بر بنیان فعالیت های مذبوحانه فرقه بود و تلاش های چند ساله و پول پاشی هایشان را نقش بر آب کرد.
– اقدامات نمایشی و کاریکاتوری کانون های باصطلاح شورشی توخالی فرقه در طول سال ۱۴۰۲ با رژه های باشکوه! تک نفره و سه نفره ادامه داشت. چون اجرای آکسیونهای خیابانی پناهندگان با جیره و مواجب در برخی شهرها ی اروپایی با جمعیت انبوه! ۵ تا ۱۰ نفره و با میانگین سنی بالای ۵۵ سال. درگیری در این آکسیونها با هواداران سایر گروه ها و ربع پهلوی و کتک کاری ها نیز خالی از لطف نبود که موارد متعددی کارشان به بازداشت و مداخله پلیس می کشید.
– گسترش تضادهای داخلی براندازان، از مصی علینژاد، شهرام همایون، تا مجریان شبکه منو تو، سرکرده کومله سلطنت طلب ها و… با فرقه رجوی نیز کما کان تا پایان سال ۱۴۰۲ ادامه داشت و به میمنت! در حال گسترش است. به یمن تمامیت خواهی رجوی! شعله این اختلاف همچنان فروزان خواهد ماند.
– علیرغم تلاش ها و خودکشان مریم رجوی برای سفر به ایالات متحده، ظاهرا کشور محبوبشان از دادن ویزای دو روزه به او جهت شرکت در جمع هواداران برای سخنرانی ممانعت نمود.
-مرگ و میر مضاعف: در سال ۱۴۰۲ به طور متوسط هر هفته و به صورت مشکوکی اعلام می کرد یکی از اعضا یا هواداران در اثر بیماری مُردند. فرقه از مرگ بیش از ۴۰ تن در سال ۱۴۰۲ خبر داد.
– جدا شداگان در آلبانی در سال۱۴۰۲ با موفقیت پیش رفتند. پس از حمله به کمپ اشرف در خرداد گذشته شاخه انجمن نجات در آلبانی تاسیس شد. فعالیت های آنها گسترش بیشتری یافت و کوشیدند تا با انتشارمقالات و مصاحبه های متعدد تلویزیونی با کانال های مختلف به روشنگری های بیشتری در جهت افشای ماهیت فرقه رجوی بپردازند. خوشبختانه از خرداد ماه گذشته تاکنون با آزادی و دسترسی های بیشتری در آلبانی می توانند فعالیت کنند. آنها کماکان فعالند و هر هفته برنامه های جالبی دارند.
مرتضی حیدرزاده
انتهای پیام
