فرقه رجوی در دهه ۶۰ علاوه بر تلاش برای ترور مقامات نظام اسلامی ایران وارد مرحله پاسدارکُشی شد که یک مشکل بزرگ هم داشت؛ چند برابر و خیلی خیلی بیشتر از پاسداران، مردم عادی ترور شدند.
وقتی رجوی در دهه ۶۰ با ترور مقامات نظام نتوانست جمهوری اسلامی را شکست دهد به گمان خودش وارد مرحله جدیدی شد تا از طریق «خط [رویکرد] پاسدارکشی و حزب‌الله‌کُشی» به بدنه نظام ضربه بزند و یکی از روش‌هایشان که در نشریه مجاهد [متعلق به فرقه] با تیتر «عملیات واحدهای موتوری» افشاء شد، این‌طوری بود: «پرتاب نارنجک و بمب‌های آتش‌زا به مراکز دشمن، اعدام انقلابی مزدوران دشمن در مراکز حفاظت‌شده جاسوسی و کسب اطلاعات و همچنین اعدام انقلابی مزدوران منفرد دشمن در مسیر تردد، آموزش داده شده است… یکی از طرح‌هایی که واحد موتوری بعد از فراگیری و کسب آموزش‌های نظامی مکفی می‌تواند انجام دهد، به هلاکت رساندن تک مزدور دشمن در کوچه و خیابان است.»
نتیجه چه بود؟ پاسدارکُشی آمارهای عجیبی داشت و بیشتر مردم عادی بودند که در این میان کشته می‌شدند و برای مثال بنا به گزارشی از مقامات فرقه رجوی وضعیت این‌طوری بود: «از آغاز مرحله دوم مقاومت… بیش از هزار تن از ایادی رژیم به دست واحدهای عملیاتی سازمان در تهران، گیلان، مازندران، فارس، همدان، اراک، خراسان، اصفهان، کردستان و… نابود شده اند که ۲۸ نفر از آنان از نیروهای سپاه پاسداران بوده‌اند». وضعیت معلوم شد و این هم یک سند دیگر از نشریه مجاهد: «از ۳۰ خرداد ۱۳۶۱ تا ۳۰ خرداد ۱۳۶۲، حداقل ۲۸۰۰ تن بر اثر آتش رزمندگان مجاهد سازمان به هلاکت رسیده‌اند که ۴۰ تن از آنان از نیروهای پاسدار بوده‌اند.»
انتهای پیام
