• امروز : جمعه - ۱۰ فروردین - ۱۴۰۳
  • برابر با : Friday - 29 March - 2024

وقتی کابوس رجوی به آلبانی سفر کرد

  • کد خبر : 35342
  • 02 آگوست 2022 - 11:18

جلوگیری از ورود و ملاقات یک خانم جدا شده به کشور آلبانی نمایشی از قداره بندی، زد و بند و زیر آب تمام ادعاهای آزادی، آزاد اندیشی و دمکراسی دستگاه رجوی است.

به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، به دنبال سفر خانم بتول سلطانی و افشین کلانتری جهت شرکت در مراسم ازدواج یکی از دوستان جدا شده، مطلع شدیم پلیس آلبانی با همدستی فرقه در بدو ورود به فرودگاه آنها را متوقف کرد و ظاهرا با بازداشت مانع ورود آنان به داخل شهر شده است.

واقعیت این است هر چه از دیکتاتوری و خوی وحشیانه فرقه رجوی بگوییم بازهم در عمل با رفتارهای ننگین خود همه را شوکه می کنند.

فرقه تروریستی که شبانه روز ادعای دفاع از آزادی و دمکراسی می کند، علاوه بر اینکه اعضای خود را در یک کشور خارجی در قلعه ای محبوس کرده و اجازه ارتباط با دنیای خارج نمی دهد، در کشوری که به اصطلاح پناهنده هستند قداره بندی و لشکر کشی برای خفه کردن صدا و بازداشت جدا شدگان می کند. به گزارش انجمن آسیلا خانم سلطانی در بدو ورود در فرودگاه مورد ضرب و شتم دو تن از زنان وحشی حرمسرای رجوی قرار گرفته است.

فاطمه خردمند از از زنان معروف شکنجه گر فرقه است که پیش از این سایر جدا شدگان در باره ایشان افشاگری های متعددی نمودند.

شغل اصلی او در طی سالهای حضور ننگین اش در فرقه بازجویی و شکنجه زنان معترض و به جان آمده از مناسبات وحشیانه فرقه است.

زکیه حجتی دیگر پادو و زن حرمسرای رجوی، به شغل فریب دختران و پسران در آمریکا، اروپا و انتقال آنان به قلعه های مخوف رجوی اشتغال داشته و دارد.

علاوه بر این دو زن حقیر، رجوی هرزه یک دو جین دیگر از ربات های چشم و گوش بسته را برای وحشت آفرینی و قداره بندی با پشتیبانی پلیس بی اراده آلبانی به فرودگاه ارسال کرده، همه این لشکرکشی ها برای این است که یک خانم که سال های قبل از این فرقه جدا شده نتواند مسافرتی به کشور آلبانی کند.

راه و رسم دیکتاتوری و خوی وحشیانه رجوی را ببینید؛ افراد حقیر و سرکرده موهوم که از یک زن جدا شده این چنین وحشت دارند و با تمام توان تشکیلاتی و پخش پول و فریبکاری در حال جنگیدن با وی هستند.

این راه و رسمی که تا کنون ما دیدیم در هر کشور و هر جایی که دستشان می رسد در ابتدا به دنبال خفه کردن صدا و قلع و قمع جداشدگان هستند. آنها می خواهند در همه جا فقط یک بلندگو باشد و آن هم بلند گو و تریبونی که فقط در اختیار افکار پست فرقه باشد.

تا به خیال خود سایرین و مردم دنیا نفهمند که در پستوهای قلعه الموت رجوی چه می گذرد. خود کرده را تدبیر نیست و نیاز به این همه تلاش و بدبختی و بدنامی نیست. در خانه اگر کسی هست یک حرف بس است. اگر رجوی شارلاتان ریگی به کفش نداشت زنان بی پناه از آن فرقه فرار نمی کردند.  و الان اینگونه خود را به در و دیوار نمی زد که از رسیدن صدای آنان به سایرین جلوگیری کند.

به چه دلیل در فرقه ای که مدعی حامی حقوق بشر و انتخاب آزادانه است، مهری موسوی، مینوفتحعلی، نغمه حکمی، مرجان، نسرین احمدی، آلان، پروین سریر، هما و ده ها زن نگون بخت دیگر به قتل می‌رسند و یا خودکشی می کنند.

و سایر زنان چون زینب، فرشته، مریم، زهرا، بتول، فرح، نسرین، مهناز فروزان، طیبه، سمیه، اکرم، مرضیه انسیه و دهها زن دیگر از ترس جان و ناموس با تحمل سختی های زیاد فرار می کنند و پس از گذشت سالها همچنان امنیت جانی و روانی ندارند و به روش های مختلف مورد تهدید اذیت و آزار قرار می‌گیرند.

به چه دلیل دخترکان و پسرکان نوجوانی که از کودکی و نوجوانی در تشکیلات سازمان بزرگ شدند، سال ها را در پانسیون های مخوف عراق و آلمان در محیط های دربسته اسیر بودند و از سنین ۱۳ سالگی آنها را سرباز نمود، لب سخن می گشایند با تمام قوا بایکوت می کند و درحالی هرگز رنگ کشورشان را هم ندیدند، ناشیانه و از سر استیصال مزدور خطاب می کند.

رجوی خیانتکار و آن زن عقده ای که ۳۰ سال است نام مضحک رئیس جمهور شورا بر خود نهاده اگر ذره‌ای صداقت داشتند، به دنبال کینه کشی نبودند اگر به فکر درد مردم بودند و به دنبال قدرت و ریاست نبودند این همه جوان بیگناه را فریب و به کشتن نمی دادند. این همه قتل و غارت و بگیر و ببند راه نمی انداختند و خودشان هم تا این حد منفور و کینه ورز نمی شدند.

مردم ایران از آنان متنفرند، مردم عراق بیزارند و عامه مردم اروپا از آنان به عنوان حقه بازانی نام می برند که در هر جایی هستند رد اعمال پولشویی، ریاکاری و تشکیل خانه های تیمی سربسته از خود بر جای می گذارند و بقول معروف یک روده راست در شکم ندارند.

می دانیم که هر طرف این ماجرا را نگاه کنید بر فرق سر رجوی خائن فرود خواهد آمد و آن چنان ضربه‌ای خوردند که مفلوک تر از قبل خواهند شد.

جلوگیری از ورود و ملاقات یک خانم جدا شده به کشور آلبانی نمایشی از قداره بندی، زد و بند و زیر آب تمام ادعاهای آزادی و آزاد اندیشی و دمکراسی دستگاه رجوی است.

ورود ایشان به آلبانی نیز لرزه بر ارکان و اندام کثیف فرقه و زنک عجوزه انداخت و رجوی دو دهه دیگر هم باید در سوراخ موش خودش را پنهان کند.

گزارش از: مرضیه رئیس‌الساداتی

انتهای پیام / فراق

لینک کوتاه : https://feraghnews.ir/?p=35342