با سلام خدمت همه خانواده های عزیز، به خصوص خانواده ایرانپور
امیدوارم که حالتون همیشه خوب باشه.
با کمال تاسف، متوجه شدم که محمد رضا ایران پور، که من کاملا اون رو از نزدیک در طی این سالیان میشناسم، بر علیه خانواده خودش، مطالبی که سازمان برای اون دیکته کرده، و تماما لایق همان سازمان مجاهدین خلق و رهبری اش هست، را نوشته است. من اونا رو خوب خوندم و حیفم اومد که یکسری نکات رو برای شما بازگو نکنم.
در نوشته محمدرضا اومده که خواهرش فردی تحصیل کرده و روشنفکر است و به اون خیلی هم ارادت داشته ولی حالا؟ چی میشه که الان اون میاد بر علیه خواهرش اینطوری حرف می زنه؟ واقعیت اینه که همه این حرف ها از یک جا در میاد و اون هم طرز فکر کثیفی است که رهبر این سازمان داره و اون را وارد ذهن افراد خودش میکنه و اونا رو مغزشویی میکنه و میگه که خانواده چه بد باشه و چه خوب باشه، به شما ربطی نداره و مال مسعود رجوی است و صاحب اونا هم اونه و شما حق ندارید که اصلا به خانواده فکر کنید، و نسبت به اونا ابراز علاقه بکنید.
حالا بماند که اینا شاخص خوب و بد بودن خانواده رو به میزان نزدیکی خانواده به این سازمان میسنجند. در قرن بیست و یکم، این سازمان مدعی اینه که، همه خانواده های افراد خودش مال رهبرشه، و کسی دیگه حق نداره دخالت کنه. واقعا آدم میونه که چی بگه. اینا دیگه همه مرزهای وقاحت رو در نوردیدند، از دوران برده داری هم عقب تر رفته، حداقل در دوران برده داری، برده یکسری امتیازات داشت ولی الان همون امتیازها رو این افراد ندارند، واقعا مسخره است.
همین الان که من دارم مینویسم، احساس میکنم که به شعور انسانی من داره توهین میشه، ولی چه کنم؟ با این سازمان لعنتی که همه چیزمون رو از ما گرفته، و هیچ احساسی برای افراد خودش باقی نگذاشته، که نفر خودش را مجبور می کنه که خواهر و خانواده خودش را با ظالم مقایسه میکنه. آخر گناه یک خواهر چیه؟ تنها گناهش اینه که خوبی برادرش رو میخواد و این برادر وادار میشه که خودش نباشه و بلندگوی مسعود رجوی و مریم رجوی باشه.
اینا عهدشون به سر اومده و دوران مفت خوری که میکردند تموم شده و با این چیزا نمیتونند ما رو رنگ کنند، و همه عوام فریبی هاشون برای ما لو رفته و همه چیزشون را ما میدونیم، پس ای اعضای گرفتار، لطفا یه خورده به خودتان بیائید و از زندان رجوی و تشکیلات جهنمی اون فرار کنید.
پدر و مادر و خانواده هرگز بد عزیز خودش را نمی خواد. واقعیت اینه که خانواده ها دنبال اینه که عزیزش رو از چنگ این سازمان جهنمی در بیارند و حداقل این چند صباحی که از عمرشان باقی مونده، خوشبخت باشن، حداقلش خودشون باشن و زندگی خودشان رو به اختیار خودشون داشته باشن، و کسی دیگه برای اونا تصمیم گیرنده نباشه، کسی دیگه بهشون امر و نهی نکنه.
خلاصه در یک محیط آزاد و به دور از همه قید و بندهایی که الان دارند زندگی خودشان رو بکنند.
من محمدرضا رو خوب میشناسم، نمی خوام بهش نصیحت کنم، می دونم که گرفتار و اسیره. فقط دعا می کنم که هرچه زودتر آزاد بشه و بتونه اونطور که دلش می خواد با خانواده اش صحبت کنه و براشون بنویسه.
با عرض معذرت از خوانندگان عزیز مقصود و هدفم از این نوشته این بود که شما نسبت به حرف هایی که محمد رضا ایران پور یا دیگران میزنند هوشیار باشید، چون اونا که حرف خودشون رو نمیزنند، بلکه دارند حرف هایی که سازمان بزور دیکته می کنه رو بدون اراده و اختیار رله میکنند.
با تشکر از اینکه به نوشته هایم توجه کردید.
یادداشت از م. خ. عضو جدا شده از مجاهدین خلق در تیرانا – آلبانی
