امروز ، هیچ گلی پیام و حرفی در وجودش نیست ، نه میخک معنای دوست داشتن دارد و نه شقایق معنای عاشقی.
مادر دلم می خواست نقاش بودم ، زمین را می کشیدم ، دریا را می کشیدم ، ستاره ها ، مهتاب را و خورشید را و آنوقت به همه آنها رنگ عشق و رنگ مادری می زدم.
دلم می خواست دست هایم را مثل نیلوفر ، چشم ها و نگاهم را مثل گل های آفتابگردان ، دلم را چون دریا نقاشی می کردم و آنها را زیر پایت فرش می کردم تامهربانی بر آنها نقش بندد.مادر جان از امروز که تو رفتی ، در فرهنگ لغات من ، عقده و زندگی معنای دیگر یافت ، عقده یعنی بی مادری و زندگی یعنی مادری.
امروز مادری از میان ما رفت که سال ها بی قرار و حسرت به دل در انتظار دیدار فرزند خود بود.مشیت الهی این چنین شد که مادر چشم انتظار حمداله مستانه بدون دیدار با فرزند خود چشم از این جهان فرو بندد. نمی دانیم این اسیران کی از خواب غفلت بیدار می شوند و به سوی خانواده های خود باز می گردند تا معنای واقعی زندگی رابفهمند.
فرزندان بزرگوار آن مرحومه چند روز قبل از عید با حضور در دفتر انجمن نجات استان اردبیل تنها آرزوی مادر خود را دیدار برادر اسیرشان عنوان می کردند اما صد حیف و افسوس که حمداله صدای آن ها را به گوش نخرید ولی خواهران و برادران هنوز هم برای دیدن روی برادر لحظه شماری می کنند.
از خداوند متعال برای مرحومه کربلائیه مینا اسودی طلب رحمت و غفران الهی نموده و برای فرزندان مهربان و دلسوز و سایر اعضای خانواده و بازماندگان صبر جمیل مسئلت داریم.
پایگاه خبری تحلیلی فراق
