نامه سر گشاده به شهردار پاریس

در مورد اعتراض به کنفرانس روز زن ,

فرقه زن ستیز رجوی در پاریس

شهر دار محترم پاریس اینجانب میر باقر صداقی عضو قدیمی جدا شده و منتقد فرقه زن ستیز رجوی اخیراً متوجه شدم فرقه زن ستیز رجوی درآستانه روز جهانی زن،  در نظر دارد کنفرانسی به مناسبت روز جهانی زن (مورخه شنبه بیست وهفتم فوریه) در سالن گراند آرک واقع در منطقه لدفانس پاریس ( La De Fense-Grand Arche) با برنامه ریزی سخنرانی ها و اجرای موزیکال و ارائه ها و نمایشگاه با حضور مهمانان خارجی برگزار نماید بی شک این میهمانان محترم از ملیتهای مختلف از اعمال ضد انسانی فرقه رجوی بی اطلاع بوده و از نیت شوم وزن ستیز فرقه رجوی اطلاع دقیقی ندارد لذا بجا دیدم در این فرصت کوتاه اعتراضم را به برگزاری این کنفرانس را بیان کرده گوشه ای از تجاربم را در اختیار شما و عموم قرار دهم .

خاطرات زنانی قربانی که توانسته اند از چنگال این تشکیلات بگریزند به خوبی نشان میدهد که زنان در این فرقه به شدیدترین وجه ممکن مورد سو استفاده فیزیک و جنسی رهبری این فرقه به نام رقص رهائی قرار گرفته اند .

مریم رجوی با دست خود دختران و زنان این فرقه را برای رابطه جنسی به  اتاق خواب مسعود رجوی فرستاده است و شاهدانی همچون خانمهای سلطانی ،سبحانی و میرباقری در افشاگری هائی به صورت مبسوط تجاوز مسعود رجوی به زنان را شرح داده اند مدارک آن برای ارائه به دادگاه موجود است  حضور زنان در تشکیلات مجاهدین ابزاری برای تبلیغات دورغین است ما مردان و زنان در این فرقه حق ازدواج نداشتیم ,حق داشتن فرزند را نداشتیم سالها به بهانه انقلاب ایدئولوژیک مجبور به طلاقهای اجباری بودیم فرزندان دوست من از جمله خانم بتول سلطانی از همان کودکی از پدر ومادر جدا شده توسط مجاهدین  برای یتیمی به اروپا فرستاده شده اند در این فرقه عاشق شدن جرم است  همه اعضا باید بین المر قلب مان  را هدیه مسعود رجوی می کردیم بین المر یعنی خواستگاه تمامی عواطف قلبی و انسانی بین المر یعنی جائی که نزدیکترین جا به انسان است بعبارتی خودِ خودِ قلب و اگر کسی به درخواستهای رهبری مجاهدین تن نمیداد ناگزیر از مرگ بود, زنانی که توسط مجاهدین در عراق به قتل رسیده و نامشان تاکنون منتشر شده عبارتند از مرجان اکبری , آلان محمدی , مهری موسوی , مینو فتحعلی , فائزه اکبریان , سمین فیض و نسرین احمدی. زنان قربانی شده فعلی حاضر  در عراق و آلبانی که باید گفت مردگان متحرکی بیش نیستند از تمامی مواهب زندگی بی بهره هستند  آنها حق تصمیم گیری در مورد زندگیشان را ندارند .

شهردار محترم , فرقه ای که در سه دهه گذشته به اعضای زن خود رحم نکرده است چگونه میتواند روز جهانی زن را پاس بدارد این خنده دار نیست از اینرو خواهش دارم شما تحقیقات مبسوطی در رابطه با این فرقه زن ستیز بعمل آورید و فعالیتهای فریبکارانه آنها را در پاریس و در فرانسه محدود کنید.

با تشکر میر باقر صداقی  بیست وهفت فوریه دوهزارو شانزده سوئیس

منبع: ایران ستارگان