«انجمن نجات آلبانی از کسانی که از این سازمان بیرون می‌آیند، استقبال می‌کند و درب این انجمن به روی آن‌ها باز است.»
به گزارش فراق، رضا اسلامی، عضو نجات یافته از فرقه رجوی در آلبانی طی یادداشتی نوشت: بسیاری از اعضای سازمان مجاهدین به دلیل زندگی تکراری و شرایط بسیار بد در کمپ و فشارهای روحی ناشی از نشست‌های مکرر، با گزینه‌های مختلفی مواجه هستند؛ از احتمال ریزش دسته‌جمعی گرفته تا فرار و اعتراض جمعی. این سازمان در بدترین وضعیت خود در آلبانی قرار گرفته و اوضاع به جایی رسیده است که در تمام دوران حیات این سازمان، همواره اوضاع به همین منوال بوده و در بر همین پاشنه چرخیده است. هنگامی که رجوی در بن‌بست سیاسی و استراتژیک قرار می‌گرفت، یک خیمه‌شب‌بازی تحت عنوان مؤسسان و ثبت‌نام مجدد راه می‌انداخت که ماحصل آن گرفتن تعهدنامه، آن هم بعد از نشست‌های طولانی و زنجیره‌ای بود تا شاید فرجی حاصل شود.
اما این بار، دقیقاً به خاطر کارت هویت است. رجوی مطلقاً نمی‌خواهد افراد اسیرش هویت پیدا کنند و همواره حیاتش را در بی‌هویتی اعضا می‌بیند که البته آن را تئوریزه هم کرده است؛ مانند «مجاهد بی‌نام و نشان» و غیره. اما آیا می‌توان هویت انسان‌ها را از آن‌ها سلب کرد؟ آیا می‌توان تا ابد انسان‌ها را بدون هویت نگه داشت؟ قطعاً خیر. ولی رجوی در کمال ناباوری، در قرن بیست و یکم این کار را انجام داده است. اما اینجا نه عراق است، نه دادگاه سالن میله‌ای و نه شکنجه‌گاه‌های قلعه سوخته و قلعه صد و نه زندان دو ساله‌ها و نه زندان تقاطع خیابان ۴۰۰ در اشرف.
اینجا دیگر نه صدام حسین است و نه می‌توان با جنایت و حذف فیزیکی نفرات، صدای اعتراض و نارضایتی را خاموش کرد. اینجا دنیای آزاد و قانون حاکم است. حالا دیگر افرادی که در درون این تشکیلات هستند، متوجه شده‌اند که شرایط کاملاً عوض شده و دوران حیله‌گری و دروغ به پایان رسیده و شرایط جدیدی در آلبانی به وجود آمده است. موضوعات زیادی تغییر کرده، به‌ویژه بعد از اینکه به پلیس آلبانی اجازه ندادند که وارد کمپ مانز شود. در این موضوع باید بگویم که این یک سرفصل بود و افراد باید از این فرصت استفاده کنند و به دنیای آزاد بیایند و خود را از زندان تشکیلات رجوی رها کنند. انجمن نجات آلبانی از کسانی که از این سازمان بیرون می‌آیند، استقبال می‌کند و درب این انجمن به روی آن‌ها باز است.
انتهای پیام
