در همایش بزرگ انجمن نجات در آلبانی بخشی از جنایت های سازمان مجاهدین خلق افشاگری شد و حاضرین با خواسته‌ها و مطالبات انجمن نجات اعلام همبستگی کردند.
به گزارش فراق، در این همایش که روز یکشنبه ۲۳ مهرماه ۱۴۰۲ در محل سالن کنفرانس هتل موندیال تیرانا برگزار گردید، در ابتدا اریسا رحیمی که مسئولیت ترجمه و مجری‌گری این همایش را بر عهده داشت به معرفی سخنرانان همایش پرداخت و توضیحاتی درباره این برنامه برای شرکت کنندگان داد.
خانم نعیمه جونگتسای، فعال حقوق بشر، خانم کیلا سولولاری، علی زمانی، محمدرضا صدیق، مصطفی بهشتی، و موسی جابری فر از اعضای انجمن نجات آلبانی، آلدو سولولاری مدیر رسانه‌ای انجمن نجات و همچنین خانم ثریا عبداللهی از ایران که به صورت تصویری به همایش وصل شد، از سخنرانان این همایش بودند.
فعال حقوق بشر در آلبانی در این همایش گفت: بایستی همه مادران در آلبانی صدای خانواده ها در ایران باشند.
نعیمه جونگتسای از حاضرین در همایش درخواست کرد که همه برای رساندن صدای مادران از هیچ کار و تلاشی دریغ نکنند.
در ادامه علی اصغر زمانی، جدا شده اخیر از فرقه رجوی از ترفند های سازمان و نحوه فریب اعضا و سوءاستفاده از خانواده‌اش توسط مجاهدین خلق توضیحاتی داد و از گذاشتن دختر هفت ساله اش در ایران و دوری چندین ساله اش از وی صحبت کرد.
زمانی با اشاره به این که با فرارش به تولد جدید رسیده، از دولت آلبانی و به خصوص از پلیس آلبانی بابت حمایت هایی که کرده‌اند تشکر و قدردانی نمود.
مصطفی بهشتی سومین سخنران این همایش بود. او در سخنرانی خودش از اینکه سازمان مجاهدین خلق مانع ارتباط او با مادرش بود صحبت کرد و از نحوه درگذشت مادر گفت. او همچنین از صحبت های آخر مادرش در بستر بیماری سخن به میان آورد که همه حاضرین را تحت تاثیر قرار داد.
سخنرانی بعدی موسی جابری فر بود. جابری فر گفت که ۱۳ سال از بهترین دوران زندگیش را به خیال خود برای مردم ایران تلاش کرد، اما سازمان مجاهدین خلق او را فریب داد و او را وادار کرد تا با خانواده خود قطع ارتباط کند. وی افزود: می دانم که باور کردن این حرف برای هر شنونده ای سخت است اما واقعیت همین است، در سازمان مجاهدین خلق من و ما حق ارتباط با خانواده حتی به شکل ارسال نامه را نداشتیم. حتی اگر به یاد پدر و مادر و خواهر و برادر می افتادیم مورد مؤاخذه قرار می گرفتیم. سازمان مجاهدین خلق خانواده را دشمن خود می داند و هر عضوی از این سازمان مجبور است که بر این باور باشد.
محمدرضا صدیق سخنران دیگر این همایش بود. او به زبان آلبانیایی به مهمانان این کنفرانس خوش آمد گفت. صدیق با سخنانش حضار را تحت تاثیر قرار داد و گفت، مادر من به عراق آمد و مدتی پشت دروازه کمپ اشرف منتظر ماند ولی سازمان مجاهدین خلق به من اطلاع نداد که مادر من پشت دروازه کمپ منتظر است. مسئولین سازمان خانواده ها را با سنگ و پاره آهن می زدند و آنها را مزدور دولت ایران می خواندند. درصورتی که پدران و مادرانی که پشت دروازه کمپ اشرف بودند همه سالخورده بودند. سازمان مجاهدین خلق ضدیت هیستریک با خانواده ها داشت و می گفت خانواده دشمن مجاهد خلق است و او را از جنگ با حکومت ایران دور می کند. من همیشه یک آرزو داشتم و آن این بود روزی به وطنم ایران برگردم و دست پدر و مادرم را ببوسم. ولی متاسفانه با مرگ مادرم مواجه شدم و الان اگر به ایران برگردم به جای بوسیدن دست مادرم باید سنگ قبر مادرم را ببوسم. تعدادی از شما مادر هستید و جدا کردن مادر از فرزند را خوب متوجه می شوید. ولی رجوی این بلاها را سر ما آورد.
سخنران دیگر کیلا سولولاری بود. خانم سولولاری از اتحاد ایرانیان و خانواده‌ها و مردم آلبانی ابراز خوشحالی نمود. او انجمن نجات آلبانی را بستری برای رهایی اعضا و دیدار خانواده ها دانست و گفت که ما باید صدای خانواده ها و اعضای گرفتار در آلبانی باشیم. وی گفت که ما در این راستا نباید کوتاهی بکنیم و باید نهایت تلاش خود را به عمل آوریم.
آلدو سولولاری مدیر رسانه‌ای انجمن نجات آخرین سخنران این همایش بود. سولولاری از انجمن نجات آلبانی به عنوان تنها امید رهایی اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق برای رساندن صدای خانواده ها یاد نمود.
در این همایش همچنین فیلمی از تجمع خانواده ها در جلوی صلیب سرخ جهانی در تهران و همچنین سفارت ترکیه حافظ منافع آلبانی در ایران پخش شد.
بعد از اتمام سخنرانی اعضای حاضر، خانم اریسا رحیمی به معرفی ثریا عبداللهی برای حاضرین پرداخت. خانم عبداللهی با سخنانش با ارتباط تصویری همه حاضرین در کنفرانس را تحت تاثیر قرار داد. او از تلاش چندین ساله اش برای دیدار با تنها پسرش امیراصلان حسن زاده سخن گفت و از ممانعت مجاهدین خلق برای ارتباط با فرزندش صحبت کرد. خانم عبداللهی از جوانان حاضر در کنفرانس خواست تا فریب سازمان مجاهدین خلق را نخوردند و این سازمان را تهدیدی برای امنیت ملی کشور آلبانی دانست. او از همه حضار بخصوص مادرانی که در کنفرانس شرکت داشتند درخواست کرد تا صدای مادران چشم انتظار در ایران باشند و با مراجعه به دولت آلبانی راه دیدار با فرزندان اسیر را باز کنند.
در پایان این همایش اریسا رحیمی از همه شرکت کنندگان این برنامه درخواست کرد تا برای حمایت از رهایی اعضای گرفتار در سازمان مجاهدین خلق و رساندن صدای خانواده ها در ایران بیانیه پایانی همایش را امضا کنند. همه شرکت کنندگان با امضای بیانیه پایانی همبستگی خودشان را با انجمن نجات اعلام کردند.
انتهای پیام
