سیمای فراق در ادامه گفت و‌گو های ویژه خود به سراغ «غلامرضا شکری» از جداشده های فرقه رجوی در آلبانی رفته است.
به گزارش فراق، شکری با پشتکار و اراده آهنین خود توانسته زندگی جدیدی برای خود آغاز کند. وی متولد ۱۲ آبان ۱۳۴۷ در بیجار کردستان است. غلامرضا، فرزند دوم خانواده ای است که پدر مرحومش با اعتقاد و ایمان راسخ آن را اداره می‌کرد «غلامرضا» در کردستان و بعد در کرمانشاه بزرگ شد. شکری در دوران جوانی تصمیم گرفت که به ارتش پیوسته و به میهنش خدمت کند. او چهار سال در جنگ ایران با عراق در جبهه حضور داشت. بر اساس روایتی که شکری نقل می کند، بعد از اعلام قطعنامه پایان جنگ در حالی که در منطقه عملیاتی بودند به پیشنهاد چند نفر دیگر تصمیم می گیرند در منطقه گردشی کنند. شکری بلافاصله متوجه می شود که آن افراد به بهانه گردش او را وارد خاک عراق کردند. افرادی که او را آنجا کشانده بودند، شکری را توجیه می کنند که بعد از این همه سختی، دنبال یک زندگی راحت در کشورهای اروپایی می رویم. او نیز قبول کرده و با خود می گوید نهایت مرا تحویل صلیب سرخ می دهند و پس از آن می توانم دنبال زندگی خودم بروم اما دست سرنوشت او را به اردوگاه «رمادی» در عراق می کشاند و «شکری» را وارد مسیری می‌کند که بهترین سال‌های دوران جوانی اش را از بین می برد.
ادامه فراز و نشیب‌های زندگی آقای شکری و جزئیات انواع شکنجه‌ها در فرقه رجوی را در گفت‌و‌گوی بخشعلی علیزاده، مجری سیمای فراق با وی در اینجا ببینید.
انتهای پیام / فراق
