اراجیف رجوی‌ها منتسب به جداشده‌ها تحت عنوان هوادار از جمله مصطفی بهشتی به هیچ وجه پذیرفتنی نیست و از نظر تمام جداشده ها و خانواده های دردمند و چشم انتظار محکوم است.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق، علی پوراحمد، از انجمن نجات مرکز گیلان با ارسال یادداشت اختصاصی به فراق نوشت: مناسبات و تشکیلات فروبرنده رجوی اساسا بر دوز و دغل و مغزشویی بر مبنای سرکوب اعضای نگون بخت ناراضی به شمار می رود.
مادامی که اعضای نگون بخت در درون فرقه به سر می برند به واسطه مغزشویی فریبنده مورد بهره‌برداری قرار می گیرند و به واسطه عنصر مخرب کنترل ذهن کمتر قدرت تامل و تصمیم گیری دارند و به همین جهت در دراز مدت تبدیل به فسیل شده و به عنوان ربات عمل می کنند.
عناصری هم که از فرط کنترل و چارچوب های تفتیش عقاید درحوزه جلسات تحقیرکننده به اصطلاح عملیات جاری و غسل هفتگی مستاصل شده و ضمن سرپیچی از قوانین و به اصطلاح مرز سرخ ها، اقدام به جدایی می کنند نیز با اهرم کثیف حمایت مالی و حقوقی (باج دهی و باج خواهی) مورد سرکوب مهوع قرار می گیرند و از نظر نگارنده همین قشر از جداشدگان هم به نوعی در زمره اسیران محسوب می شوند چرا که به رغم جدایی، به واسطه تنگدستی ناگزیر به ادامه اسارت و بندگی در تشکیلات سیاه رجوی تحت عنوان هوادار باقی می مانند و به رجوی دست باز می دهند که منتسب به آنان خزعبلات ببافند و اباطیل بیرون بدهند که صرفا مصرف داخلی دارد.
رجوی ها در بهره برداری ناجوانمردانه با تز اعمال فشار روانی به جای حمایت مالی و حقوقی از بعضی جداشده ها، منتسب به آنان ارجیف تولید می کنند که اساسا مصرف داخلی دارد. از جمله در آخرین مورد مشمئز کننده نوشتن مطلب تکراری مهوع منتسب به مصطفی بهشتی می باشد که جای بسی تامل داشته و دارد.
مصطفی بهشتی که برادرش مرتضی، توسط رجوی ها به قربانگاه رفته است با اتخاذ یک تصمیم اقدام به جدایی از رجوی ها کرد تا بتواند بعد از چند دهه دوری و بی خبری با خانواده اش درتماس باشد ولی دیگردیر شده بود و مادر در چشم انتظاری مطلق بی آن که بتواند صدای مصطفی را بشنود در بستر بیماری جان به جان آفرین تسلیم نمود.
حال نکته در اینجاست که اراجیف رجوی‌ها منتسب به جداشده‌ها تحت عنوان هوادار از جمله پیام منتسب به مصطفی بهشتی پذیرفتنی نیست و از نظربنده و مطمئنا از نظر تمام جداشده‌ها و همچنین خانواده‌های دردمند و چشم انتظار محکوم و منزجرکننده است.
رجوی ها مدام علیه فعالان انجمن نجات و آسیلا پارس می کنند و پاچه می گیرند که به گمان واهی خود بخواهند مانع از فعالیت های خداپسندانه آن ها در راستای رهایی دوستان سابق خود شوند اما زهی خیال باطل.
انتهای پیام / فراق
