فرقه رجوی با ترکیب رفتارهای تروریستی و مناسبات فرقه‌گونه حتی عشق را نیز به مسلخ برده و ترور کرده است.
به گزارش پایگاه خبری-تحلیلی فراق به نقل از بنیاد هابیلیان، در تعاریف متعدد فرقه را به گروهی تشبیه می‌کنند که حول یک شخص به عنوان رهبر فرقه جمع شده و تمامی اعضای آن فرقه، اختیار خود را به رهبر داده‌اند و هر آنچه که رهبر فرقه برای آنها تصمیم بگیرد آنها نیز آن را انجام می‌دهند. در فرقه‌ها تصمیم، تصمیم رهبر فرقه است و اعضای فرقه مانند موم در دستان رهبر هستند.
افراد در فرقه از تمامی حقوق خود گذشته‌اند و اختیار اقسام مختلف حقوقشان را به رهبر واگذار کرده‌اند. از این روست که همواره در طول تاریخ شاهد رفتارهای عجیب و خارج از قاعده پیروان فرقه‌ها هستیم. رهبران فرقه‌ها چون خود را اختیاردار کامل در امور اعضایشان می‌دانند هر آنچه امیال آنها بطلبد را به اعضا دیکته می‌کنند و پیروان نیز دقیقا همان را اجرا خواهند کرد. به عبارتی اعضا در فرقه‌ها عقل و دل خود را در اختیار رهبر فرقه قرار داده‌اند و پذیرفته‌اند که اندیشه و قلب آنها همانی است که رهبر فرقه می‌گوید.
با توجه به تعاریف فوق فرقه تروریستی رجوی را باید یک فرقه تام و تمام بدانیم. ساختار تشکیلاتی در فرقه رجوی از بدو تاسیس به گونه‌ای چیده شد تا اعضا فکر و جانشان در اختیار سرکرده این فرقه باشد. این فرقه که در برهه‌ای اعضا را مجبور به ازدواج‌های تشکیلاتی می‌کرد در زمانی دیگر آنها مجبور به طلاق کرد. و همه اینها یعنی نه آن ازدواج ناشی از محبت حقیقی میان مرد و زن بوده است و نه این طلاق ناشی از تنفر و ناسازگاری.
در قاموس این فرقه همه اعضای غوطه‌ور در امیال سرکرده آن هستند. اعضای زن این فرقه از شوهرانشان جدا می‌شوند تا شهوت جنسی سیری ناپذیر سرکرده را تامین کنند. سرکرده، یکی از اعضا را مجبور به طلاق می‌کند تا همسر او را بلافاصله به عقد خودش درآورد و نام این اقدام خلاف شرع و عرف را انقلاب ایدئولوژیک می‌گذارد!
سوابق فرقه رجوی در ادوار مختلف نشان داده است که آنها نه تنها یک گروه تروریستی بلکه مصداق واقعی یک فرقه نیز هستند. ترکیب خصوصیات یک فرقه تروریستی با ویژگی‌های یک فرقه سبب شده است تا آنها بیشترین فاصله را با استانداردهای یک زندگی نرمال بشری بگیرند.
در مناسبات این فرقه تروریستی فرقه‌گون حقوق اولیه هر انسانی نقض شده است. در این فرقه عشق میان شوهر و همسر جایگاهی ندارد و کمترین میل میان زن و مرد به بدترین شکل سرکوب می‌شود. محبت میان مادر و فرزند هیچ جایگاهی ندارد و فرزندان طعمی از آغوش گرم مادر نچشیده‌اند.
در حقیقت فرقه رجوی با ترکیب رفتارهای تروریستی و مناسبات فرقه‌گونه حتی عشق را نیز به مسلخ برده و ترور کرده‌اند.
یادداشت از: مجید مربایان
انتهای پیام
