اخیرا سایت های زنجیره ای فرقه رجوی که با وقاحت و دریدگی تمام، اخباری سراسر دروغ را منتشر می کنند، باز سعی کردند با انتشار حرفهای بی سرو ته ترامپ ، برای خود مشروعیت کسب کنند.
درهمین راستا خبری به این عنوان درج کردند:
«دونالد ترامپ، رئیس جمهوری آمریکا روز چهارشنبه با فرمانی ورود مقام‌های ارشد حکومت ایران و وابستگان درجه یک آنها را به آمریکا تعلیق و محدود کرد.»
این اخبار در حالی است که تمامی نشست های بین المللی و جهانی با حضور مسئولین ایرانی برگزار می شود . اما هدف از این نوشتار، پرداختن به کم و کیف این سفرها نیست. بلکه هدف طرح سئوال مبنی بر چرائی محبوس ماندن مریم رجوی در آلبانی و زندان مانز است .
سالهای زیادی از اخراج مریم رجوی از عراق می گذرد. اما مریم رجوی حتی به تعداد انگشت های یک دست سفر خارجی نداشته است. پارسال هم این محدودیت ها با عدم صدور مجوز برای برگزاری مراسم ویلپنت در پاریس علنی شد. مشکل چیست که مریم رجوی را به هیچ مجمع رسمی و یا کشور اروپائی و آمریکائی راه نمی دهند؟
چرا مریم رجوی ویزای هیچ کشور معتبری را تا کنون نتوانسته است بگیرد؟
آیا این محدودیت ها با اتهامات تروریستی به این گروه ، مرتبط است ؟
چرا مریم رجوی در لیست سیاه جهانی قرار دارد؟
چرا این همه به قول خودشان پارلمانتر، نماینده ی مجلس و مقامات رنگارنگ سیاسی که البته اغلب بازنشسته شده و دنبال دلار و یورو هستند، نمی توانند مریم رجوی را یک بار به کشورشان دعوت کنند؟
محدودیت های ویزائی برای مریم رجوی، ازکجا نشات می گیرد؟
مسعود رجوی که به سوراخ موش فرستاده شد ، مریم رجوی هم که خانه نشین شده است ، آیا سوابق ننگین این دو تروریست جهانی ، در مرگ سیاسی آنها بی تاثیر نبوده است ؟
کسانی که در سوابق فرقه سازی و جنایت های فرقه ای شهرت جهانی دارند، دیگر نباید چوب در سوراخ زنبور فرو کنند، چرا که این کار سبب ریخته شدن پته ی خودشان به روی آب می شود. اگر فقط به خاطرات جداشده های از این فرقه جهنمی اکتفاء کنیم ، نوک یخی بیرون زده می شود که حاکی از انبوه جنایات طی سالیان حضور این گروه در عراق است. امروز در حالی سران این فرقه هولناک دم از آزادی و مردم و دمکراسی می زنند که تا مرفق، دستشان در خون بیگاناهان آلوده است . کسانی که سالها شکنجه کردند و اعضایشان را زندانی کردند و اسارت صدها نفر تنها دستاورد سالیان آنهاست، اگر دم از حقوق بشر، دمکراسی و حقوق انسان ها می زنند، این ریز گم کردن و مخفی کاری جنایات خودشان است که با ناشی گری سعی می کنند با رنگ و لعاب سیاسی ، خود را مدافع حقوق مردم جا بزنند.
اگر در یک مقطع سفر مسئولین سیاسی کشوری به کشوری دیگر که خود سوابق ننگینی در حقوق بشر و تجاوزات بین المللی دارد، جرم تلقی گردد، پس شما که سالهاست در جنایت و آدم کشی و ترور ید طولائی دارید ، را باید چه نامید؟ تنها به این نمونه بسنده می کنم که رهبرتان نزدیک ۱۶ سال است که حق آفتابی شدن ندارد البته اگر زنده مانده است، چه برسد به سفر خارجی! اگر یک دولت مشروعیت خود را از مجوزهای ورود به کشوری جنایتکار می گیرد، همان بهتر که آن دولت را وابسته و مزدورنامید. کسانی باید شرمنده ی مردم خود باشند که دست در دست دشمنان مردم در جنگ بین ایران و عراق ، اسلحه بدست گرفتند و قلوب جوانان مردم خود را نشانه گرفتند.
از نظر عامه آزادیخواهان و استقلال طلبان ، عدم دادن مجوز به مسئولین ایرانی برای ورود به آمریکا نشان از عدم وابستگی دولتمردان ایرانی به سیاست های تجاوز طلبانه ی آمریکائی ها است .
اگر شما می پسندید که آزادی مردم خود را در راهروهای مجامع آمریکائی پیدا کنید، ما اصراری نداریم که شما را از این راه غلط و این مزدوری آشکار نهی کنیم . کسانی که از مردم خود به دور افتادند و هیچ اصول و پرنسیب هائی را به رسمیت نمی شناسند، همان بهتر که خود را به کاسه لیسی سران سلطه ی جهانی مشغول کنند.
یادداشت از: فرید
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز آذربایجان شرقی
