خبر درگذشت دوست قدیمی آقای کریم رشیدی (محراب) را از روی سایت انجمن نجات دیدم و برای فوت ایشان بشدت متاثر و غمگین شدم. درگذشت او را به خانواده محترم رشیدی صمیمانه تسلیت میگویم و برای روح آن عزیز از دست رفته از خدای مهربان آرامش و برای بازماندگانش صبر و بردباری مسئلت دارم.
در فرقه رجوی همیشه رسم بر این است تا کسی زنده است در معرض بدترین تهمت ها از نفوذی، بریده، طعمه و لمیده قرار گیرد ولی به محض اینکه آن شخص از دنیا می رود، به یکباره به مجاهد بی بدیل ، مجاهد پاکباز و پاره تن رهبری تبدیل می شود!
در رابطه با محراب هم همینگونه بود. محراب از قدیمی های فرقه بود و ذاتا فردی مهربان و خونگرم بود. از بچه هایی بود که به راحتی می شد با او کار کرد و به قول معروف آدم جذب سادگی و صمیمیتش می شد. اما او هم همیشه در معرض برخوردهای تند و بد تشکیلاتی بود و از این بابت به شدت ناراحت بود. ولی به محض اینکه جان به جان آفرین تسلیم کرد به او لقب مجاهد پاکباز دادند به هرروی این عادت فرقه این است.
بار دیگر درگذشت محراب عزیز را به خانواده ایشان تسلیت می گویم. به امید روزی که تمام نیروهای اسیر در آلبانی بتوانند در شرایط خوب و عادلانه برای زندگی خود تصمیم بگیرند و روی آرامش و زندگی در کنار خانواده خود را ببینند.
نوشته: مراد
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز فارس
