در گذار تاریخ زنان جهان، مبنای تاریخی روز جهانی زن را تظاهرات زنان کارگر صنعت نساجی نیویورک آمریکا در ۸ مارس ۱۸۵۷ می دانیم. این تظاهرات که در اعتراض به دستمزد کم در قبال ۱۲ ساعت کار روزانه طاقت‌فرسا و دیگر اجحافات علیه کارگران انجام شد، به شدیدترین وجه سرکوب گردید.
اکنون وظیفه ما برای گرامیداشت این روز چیست؟ نگاهی کوتاه به وضعیت زنان در سازمان مجاهدین خلق، در بند و اسارت ذهنی و فیزیکی در آلبانی- تیرانا اشرف ۳ نظرمان را جلب می کند که اسفناکترین وضعیت را دارند، زیرا این زنان و دختران نگونبخت هیچ کانال ارتباطی آزاد و دمکراتیک از اسارتگاه های فرقه رجوی به دنیای آزاد بیرون ندارند. این خانم ها سال هاست تحت اسارت فیزیکی و ذهنی در تشکیلات رجوی هستند و در این زندان حتی به موبایل، نامه، پست و اینترنت آزاد (و نه منطقه ای و کنترل شده و چند نفره تحت حفاظت اطلاعات سازمان مجاهدین خلق) دسترسی ندارند و به ویژه امکان دسترسی و تماس با خانواده صفر و ممنوع است.
این زنان از کمترین و اولیه ترین حقوق انسانی خود یعنی حق ازدواج و مادر شدن و تماس با مادر و پدر و خواهر و برادر و نزدیکان خود منع شده اند، حقی که در هیچ کجای جهان ممنوعیتی ندارد بجز در مناسبات تشکیلاتی فرقه خطرناک رجوی ها، استثمار و ستم بر این زنان خیلی فراتر از تصور است، زنان مجاهد خلق حتی حق مالکیت بر جسم خود را ندارند و در مینیمم ها یعنی انتخاب مدل و رنگ لباس ممنوع هستند و بیرون نگه داشتن تارهای موی خود از روسری های تحمیلی مجازات در جا دارد که با هتک حرمت و هتک شخصیت آنان اعمال می شود.
به دستور مسعود رجوی و تشویق مریم عضدانلو(همسر وی)، بر روی جسم شان عمل جراحی می شود و رحم و تخمدان های آنها خارج می گردد. چرا؟ زیرا که آنها باید از فرار و امید به زندگی آینده در دنیای آزاد تماماً مایوس و جدا شوند. مسعود رجوی سنگدلانه به زنانی که بر روی آنها این عمل جراحی را انجام می دادند، می گوید: «تبریک به شما، که به قله رهایی از جنسیت دست یافتید».
اکنون باید تمام زنان جهان و انسانها در این عصرهمصدا با زنان ستمدیده فرقه رجوی و جداشدگان از این فرقه خطرناک، با شکایت به محاکم جهانی و دادگاههای جهانی، فراخوان برای مجازاتِ مریم رجوی و مسعود، دیکته کننده این قوانین قرون وسطایی بر سازمان مجاهدین خلق، را بدهند. به قوانین ضد بشری و زن ستیزی در سازمان مریم رجوی.
مریم و مسعود رجوی باید مجازات شوند و پاسخ دهند که چرا من را تحت فشار و تهدید و تطمیع قرار می دادید مرا عقیم سازید؟ باید رجوی مسعود و مریم جواب دهند و محاکمه شوند که چرا خانم فرشته هدایتی را عقیم ساختید و باید این زن و مرد زن ستیز و با افکار متحجر با رنگ و لعاب نوین، بدلیل عقیم سازی بیش از ۱۰۰ زن مجاهد خلق در جهان محاکمه و مجازات شوند. باید زنان اسیر در زندان اشرف ۳ در تیرانا- آلبانی را آزاد کنند تا بتوانند به خانواده هایشان دسترسی داشته باشند. آزادی را ببینند و حس کنند .
به امید آن روز که دیر نیست. خشونت و جنایت مهم دیگر سازمان مریم فرمان به خودسوزی و خودکشی و قتل و زندانی زنان در سازمان مجاهدین خلق است.
اکنون همه با هم فراخوان برای مجازات مریم و مسعود رجوی به جرم جنایت شدید ضد بشری علیه زنان مجاهد خلق بدهیم.
یادداشت از: زهرا سادات میرباقری
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز تهران
