بعد از اظهارات مقامات و سیاسیون بغایت عقب مانده مجاهدین خلق بر سر اینکه دیگر به نجات یافتگان مستمری پرداخت نخواهند کرد، تصورشان بر این بود که نفرات از این ترفند و تهدید فرقه ترسیده و لذا یا بار و بندیل خود را جمع کرده و فرار را بر قرار ترجیح می دهند و از این کشور کوچ کرده و مثل برخی فریب این فرقه را خورده و در کشورهای همجوارمثل بوسنی و یونان و مقدونیه و صربستان در کمپ ها بلا تکلیف می مانند، یا اینکه به التماس می افتند و تحت امر مطلق فرقه برای سرپناه و لقمه ای نان قرار می گیرند.
ولی اینبار در تصور سیاسیون کودن مجاهدین خلق و شخص مریم رجوی یک اشتباه محاسبه جدی وجود داشت و آن اینکه رهاشدگان متحد شوند و مقاومت نمایند و سیلی محکمی به بناگوش مریم رجوی بزنند.
دیگر کار مریم رجوی تمام شده است. نفرات به آگاهی رسیده و به توان خود ایمان آورده اند و ترس خود را کنار گذاشته و پا به میدان مبارزه برای احقاق حقوق حقه خود نهاده اند.
یکی از این نفرات خود من هستم که دیگر به این فهم و این یقین رسیده ام که باید جلوی تهاجم ایستاد و دفاع کرد و البته بهترین دفاع تهاجم متقابل است. این کار جواب داد و پیروزی را به عینه مشاهده کردیم.
حتی اگر مریم رجوی بخواهد مستمری را مثل سابق بدهد و عملا هم عقب نشینی کرده است، نجات یافتگان از خواست خود مبنی بر اینکه مستمری در موعد مقرر به حسابشان ریخته شود کوتاه نمی آیند.
دیگر شرایط قبلی که مستمری را به صورت حضوری و نقد آنهم با تأخیر و کم و کاست می دادند سپری شده است. دیگر اینکه فرد مجبور باشد برای دریافت مستمری چاپلوسی و بعضا جاسوسی کند یا اینکه صد بار از مریم رجوی تشکر نماید و تعهد آدم فروشی بدهد تکرار نخواهد شد.
دیگر رها شدگان باج به شغال نخواهند داد. مریم رجوی و فرقه اش در این موضوع باید واپس بتمرگند و نجات یافتگان مثل همه پناهندگان در تمامی دنیا خود مستقیما با کمساریا طرف حساب باشند. مستمری پناهندگی کسی که دیگر هیچ ربطی به فرقه ندارد چه ارتباطی با مریم رجوی پیدا میکند؟
این برای همه ما واضح و مبرهن است که قطع مستمری دقیقا به خاطر وحشت از فروپاشی تشکیلات است. این از ترس و ضعف فرقه است که نسنجیده دست به چنین ترفندهای بچه ترسانی می زند.
تشکیلات فرقه رجوی به آخر خط رسیده است و دارد نفسهای آخر را می کشد و مریم رجوی که در بن بست مرگباری قرار دارد میداند که اگر کمیساریا مستمری نفرات را بدهد ریزش نیرو ناگهان چند برابر خواهد شد. آخر این چه تشکیلاتی است که حتی هراس دارد که مستمری پناهندگی جداشده اش را ملل متحد بدهد؟
مریم رجوی خودش هم به این نتیجه رسیده است که سیاستش از اول بچه گانه بوده و اینکه تصور این تهاجم متحد و مستمر را از طرف نفرات و وکلا و مقامات سیاسی نداشته است.
بعضی مواقع خنده ام می گیرد که مریم رجوی که این همه ادعا دارد چرا ترس از چند جداشده بی پناه تمام وجودش را فرا گرفته است؟ او که ساده ترین مسائل داخلی اش را نمی تواند حل نماید چگونه می خواهد رژیم ایران را سرنگون کند؟
مریم رجوی هم بهتر است مانند شوهر گور به گور شده خود ناپدید شود. زیرا که دیگر چیزی به اسم فرقه رجوی باقی نمانده است. او بهتر است به تأسی از شوهرش در یک گوشه ای مخفی شود و قدری به کارهایی که این مدت انجام داده و بلاهایی که بر سر اعضا آورده و فشارهایی که بر انسان های بی گناه وارد کرده فکر کند تا بالاخره عمرش مثل آن ملعون به آخر برسد.
یادداشت از زینال شهیدی – یکی از نفرات جدا شده از فرقه رجوی در آلبانی
انتهای پیام
