مواضع آلبانی نشین‌ها پس از ترور شهید هنیه

ترور اسماعیل هنیه، رهبر سیاسی حماس، در ایران توسط اسرائیل عملی غیرقابل قبول و محکوم بود. مسئولان ایران تأکید کرده‌اند که بر اساس قوانین حقوقی و بین‌المللی، در زمان مناسب به این تجاوز و جنایت پاسخ خواهند داد.

وقتی جلاد «اشرف» حکم مرگ می‌دهد

س. م، عضو قدیمی جداشده از فرقه رجوی با ارسال یادداشتی به فراق نوشت: چندی پیش در سایت فرقه خواندم که احمد رضاعی در آلبانی فوت کرده است. به عنوان کسی که احمد را می‌شناختم و با شرایط حاکم بر تشکیلات آشنا هستم، غمگین شدم؛ چرا که او نیز فردی ناراضی بود.

زندگی زیباست

سران فرقه رجوی ما را مجبور به مبارزه با خانواده می‌کردند. حتی در تلاش بودند تا عواطف خانوادگی که گاه و بیگاه به ذهنمان هجوم می آورد را هم در ذهن سرکوب کنیم.

کاری که فرقه رجوی با زنان و مادران کرد

دین اسلام با قوانین منحصر به فرد، حقوقی عادلانه برای زنان دارد و در عصر جاهلیت باعث احقاق حقوق و حفظ منزلت زن شد.

یادی از پدری که برای به دست آوردن پسرش از هیچ فداکاری دریغ نکرد

بخشعلی علیزاده، عضو نجات یافته از فرقه رجوی در پیامی به مناسبت پنجمین سال درگذشت پدرش نوشت: پدرم برای به دست آوردن من از هیچ فداکاری دریغ نکرد، او از جانش مایه گذاشت تا مرا از چنگال رجوی ها نجات بدهند. در این راه پدرم، همواره همراه انجمن نجات بود زیرا می دانست تنها کسانی […]

بزنگاه‌ها فرصت‌ خوبی هستند برای شناسایی منافق مسلک‌ها

از خصوصیات منافقین در قرآن این است که به مومنین طعنه می‌زنند و آنها را تحقیر می‌کنند و از هر فرصتی برای عیب‌جویی و استهزاء مومنان استفاده می‌کنند.

آزادی واقعی را در کشورم لمس کردم

«الهی شکر که توانستم خودم را از این گروه مخرب نجات بدهم. حالا من یک انسان آزادم، خانواده دارم، شغل دارم و درآمد مستقل.»

دستیار صهیونیست‌ها! چنین نخواهد ماند

سایت‌های بی‌مقدار فرقه رجوی باز هم با رذالت تمام به پشتیبانی اسرائیل به شهدای غزه هتک حرمت کردند.

فرقه رجوی در بحرانی فرو برنده

فرقه رجوی درشرایطی که سالهاست زور می‌زند خود را مدافع حقوق زنان نمایش دهد در واقعیت با سوءاستفاده از تاریخ هرچه بیشتر آنان را مورد استثمار قرار می‌دهد.

زندگی آتشگهی دیرینه پا برجاست

«این چاه ویلی که ما در آن افتاده بودیم نام فرقه ای را بدنبال دارد که تمام جوانی و زندگی و انرژی ما را گرفته و حتی هم اکنون گاها کابوس آن شب ها ما را رها نمی کند. »

ایران، نقطه اتکای دیگر ملت‌ها در برابر مبارزه با تروریسم

آنچه که در بهمن ۱۳۵۷ اتفاق افتاد در حقیقت انقلابی تمدنی در عصر مدرن بود. انقلابی اسلامی با تکیه بر مفاهیم الهی که مورد وثوق تمامی ادیان توحیدی است و منادی گفتمان جدیدی است. در حقیقت در دنیایی که محوریت بر لذت‌گرایی و اصالت بر نیازهایی مادی و فردمحوری بود، انقلاب اسلامی ایران مفاهیم توحیدی […]

صدام به استخبارات خودش اندازه مجاهدین اطمینان نداشت / به روزرسانی آمار افرادی که توسط منافقین به شهادت رسیدند

«یکی از خبرنگاران می‌گفت من آنجا بودم و دیدم که یک پزشک را سر بریدند. در بیمارستان امام خمینی(ره) در سر پل ذهاب، همه بیماران را به شهادت رساندند و مابقی را هم در محوطه بیمارستان زنده زنده […]

درخواست فرزند شهید اسلامی از رئیس دادگاه سرکردگان فرقه رجوی نسبت به مجرمین و حامیان خارجی آن ها

کنترل ماشین تخریب نهادهای امنیتی پس از شهادت «اسماعیل هنیه» در کجاست؟

معمای ترور هنیه با آغاز ترور شخصیتی نهادهای اطلاعاتی (تضعیف ادراک زیستی) و با زدن برچسب توسط عناصر فکری نفاق به‌خوبی نشان می‌دهد که شهادت رهبر مقاومت در داخل ایران بیش از آنکه اهداف بازدارنده پس از طوفان الاقصی داشته باشد در خود علایم سیاسی دارد.

داستان پول‌هایی که هواداران مجاهدین خلق به نام کودکان به جیب ریختند

عاطفه سبدانی چند وقت پیش از ثروتی که مادر خوانده و پدر خوانده‌اش به نام او و خواهر و برادرانش از دولت سوئد، به دست آوردند، نوشت. البته این نخستین بار نیست که بحث سوءاستفاده مجاهدین خلق و هوادارانشان از کمک‌های مالی دولت های اروپایی به یتیمان مجاهدین خلق مطرح می‌شود.

تبریکی برای خبرنگاران نجات‌بخش

روز خبرنگار را به همه کسانی که خبرهای فرقۀ رجوی را منتشر می‌کنند، افشا می‌کنند، برملا کرده و رسوا می‌سازند، بیداری ایجاد می‌کنند و کار موشکافانه‌ای در خصوص توطئه‌های رجوی انجام می‌دهند، تبریک می‌گویم. این روز به تمام کسانی که از تهدید و ترور این تروریست‌ها واهمه‌ای ندارند و هر لحظه در تلاشند تا چهرۀ کریه فرقۀ رجوی را به چالش بکشند، مبارک باد.

اعضای سازمان مجاهدین برده و ربات هستند

«من شاهد وضعیت اعضای سازمان مجاهدین خلق هستم که با آنها به عنوان برده، سرباز، ربات و افراد تهی شده از احساس و عاطفه برخورد شده است.»

«سرهنگ ثریا» با من چه کرد؟

«در چند صحنه از فیلم بغض گلویم را فشار داد و ناخودآگاه اشک از چشمانم سرازیر شد. چرا، چون که تماما در لحظه لحظۀ آن فیلم غرق در خاطرات تلخ آن دوران در حال تصویر سازی بودم و تمام وجودم مملو از درد توام با خشم بود.»