منافقین ۸ هزار ایرانی را در عملیات موسوم به چلچراغ به شهادت رساندند
رئیس خاخامهای آلبانی، عضو ارتش رژیم صهیونی از آب درآمد
آلبانی به تحقق رویای دیرینه خود «نزدیکتر از همیشه» است
راهِ سوم
مروری بر پیشینه و شیوه همکاری منافقین با رژیم صهیونیستی
ارتش یاغیان چه کرد؟ / برداشت فریبکارانه منافقین از دین / عملیاتهای نظامی مجاهدین روش «تاچاند گو» داشت / ۲
ارتش موسوم به «آزادیبخش ملی» منافقین فاقد اعتبار حقوقی بینالمللی است / غیر مشروع بودن تشکیلات مجاهدین خلق
عملیات آفتاب و چلچراغ در حدی نبود که منافقین نشان دادند / مجهز شدن صفر تا ۱۰۰ ارتش موسوم به «آزادیبخش مجاهدین» توسط صدام بعثی / ۱
در تشکیلات رجوی، هیچچیز جز بدبختی، بیچارگی، دوری از خانواده و محدودیتهای فراوان وجود نداشت. اما در سال ۲۰۱۷ که از این تشکیلات جدا شدم و وارد دنیای آزاد شدم، معنای واقعی زندگی را فهمیدم. امروز هر لحظه از زندگیام را دوست دارم. زندگی با تمامی شادیها و غمهایش برای من معنی پیدا کرده است.
من در نشستهای مختلفی از مسئولین سازمان مجاهدین خلق شنیده بودم که میگفتند: ما از هیچ دولت، شخصیت و ارگانی نمیترسیم، ما فقط از بریدههای خودمان میترسیم چراکه از همه چیز ما خبر دارند و داخل مناسبات بودهاند.
پس از سالها زندگی در درون سازمان مجاهدین و تحمل شدیدترین فشارها، محدودیتها و شستشوی مغزی که به طور مداوم بر ذهن و جسم ما اعمال میشد، تصمیم به جدا شدن از این تشکیلات گرفتم. در آن دوران هیچ آزادی فردی نداشتم. همه چیز به من دیکته میشد: از پوشیدن لباس گرفته تا رفت و […]
یکی از اعضا که رادیو داشت به من گفت: «اگر اخبار ایران را به تو بگویم، یک روز هم در این تشکیلات نمیمانی.»
سازمان تروریستی مجاهدین به عنوان یک فرقه، با استفاده از سیاستهای کنترل و سرکوب نظاممند، حقوق فردی اعضای خود را به شدت نقض میکند.
نامه اخیر امیرسعید ایروانی، سفیر و نماینده دائم جمهوری اسلامی ایران در سازمان ملل، به شورای امنیت، تأکید مهمی بر رنجهای تاریخی مردم ایران در مواجهه با تروریسم و اقدامات خشونتآمیز داشت.
تغییر استراتژی آمریکا در قبال تروریستهای مجاهد! نیازمند نمایشی از تغییر رویکرد در مجاهدین خلق نیز بود تا از طریق سلطه رسانه بتوانند آنان را از پوسته تروریست خارج ساخته و در لباس اپوزیسیون سیاسی به دنیا معرفی کنند. به گزارش فراق، محمدمهدی میرزائی، پژوهشگر، طی یادداشتی به دگردیسی تروریستها؛ از فرقه رجویی تا تحریرالشام […]
فشار برخی کشورهای اروپایی بر فرقه رجوی، بیش از آنکه از شناخت دقیق ماهیت تروریستی این گروه ناشی شده باشد، تابعی از رفتارهای منافقانه و سیاستهای دوگانه آنهاست.
این دکان جامعه بیطبقه توحیدی، برای فریب، نیرنگ و دروغ بود که خانواده تاوان آن را با رنج بسیار میپرداخت.
نشستهای «طعمه» به عنوان ابزاری برای کنترل و سرکوب هرگونه نارضایتی و اعتراضی در درون سازمان به کار گرفته میشد.
موسی دامرودی، عضو رهایی یافته از فرقه رجوی در آلبانی در یادداشتی نوشت: امروز بعد از یک کار طولانی آمدم کافه نشستم تا قهوه ای بنوشم و خستگی کار از تنم خارج شود که یاد خاطره ای در داخل مناسبات افتادم که برایتان تعریف میکنم.