ماجرای فرار «مینو فتحعلی» از حرمسرای رجوی و قتل وی
تابستان داغ سال ۶۷ به روایت یک شاهد عینی
ماجرای فشار غرب به دولت آلبانی بین پردازش زبالههای اتمی یا پذیرش زبالههای انسانی
روایت خواهر شهیدان اسدیمنش از چگونگی شهادت برادرانش توسط منافقین
تشکیلات مجاهدین از آغاز پیدایش التقاطی است / نقش منافقین در حمایت از ماشین ترور رژیم صهیونیستی
وقتی خط منافقین ترور کسانی بود که عکس امام(ره) یا شهید بهشتی را دارند + فیلم
دروغی که منافقین به دنبال القای آن به افکار عمومی هستند / تشریح ماجرای عفو در نظام جمهوری اسلامی + فیلم
وکیل شکات خواستار صدور حکم افساد فیالارض برای سرکردگان منافقین شد / آلبانینشینها تا فرصت باقی است توبه کنند
رجوی ملعون به شدت از خروج افراد واهمه دارد، زیرا رهایی افراد در دنیای آزاد منجر به افشای ماهیت تروریستی و عقاید فرقهگرایانه سازمانش میشود و از آنجایی که در دنیای امروزی این عقاید و اقدامات مورد پسند نیست و محکوم جوامع بینالمللی است، هرگز تن به رهایی افراد نمیدهد.
رضا اسلامی، عضو نجات یافته از فرقه رجوی در آلبانی در یادداشتی نوشت: در زمان حضورم در تشکیلات سازمان مجاهدین خلق، وقتی تیم های ملی ایران در مسابقات جهانی شرکت داشتند خیلی از اعضا تمایل داشتند تا رقابت های تیم ملی کشورمان را دنبال کنند اما مسئولین با ترفندهای مختلف مانع دیدن مسابقات می شدند. […]
اگر دوستانی که در «اشرف ۳» یعنی زندان مانز هستند، این چند خط مرا دیدند و خواندند توجه داشته باشند که زندگی بیرون مملو از عشق و صفا هست.
حمید آتابای، عضو نجات یافته از فرقه رجوی در آلبانی با انتشار یادداشتی نوشت: سالها از دیدن مسابقات ورزشی وطنم، ایران، محروم بودم. سالها شیادترین بشر آفریده شده در گوشمان میخواند، ورزشکاران ایرانی همه ... هستند و به کلمات ناشایست که شایسته خود رجوی است، متهم میکرد.
رجویها که از سالها پیش به بازوی رژیم صهیونیستی تبدیل شدند از آرامش و امنیت کشورمان که با دفاع پدافند هوایی ایران رقم خورد، با عصبانیت برخورد کردند.
سایتهای فرقه رجوی در چرندیاتی جدید، مطالبی در باب ریاستجمهوری مریم قجر رجوی منتشر کردند. آنها نوشتند که این فرد، تبلور سیمای زنان فرقه و حاصل ۴۰ سال تلاش است. از بقیه مزخرفات آنها میگذرم، اما توجه شما را به چند نکته در خصوص همین لاطائلات جلب میکنم.
ازدواج مریم رجوی با مسعود رجوی، رهبر سازمان مجاهدین خلق ایران، یکی از جنجالیترین رویدادهای تاریخ فرقه رجوی است. زنی که در اوج جوانی، زندگی مشترک خود را با مهدی ابریشمچی، یکی از اعضای برجسته سازمان، به که بعدها به دیکتاتوری بیرحم تبدیل شد.
هر سال، سیام مهر که میرسد، فرقه رجوی که بهظاهر زنده است و زندهبودنش هزاران بار از مردن بدتر، دچار هیجان و جنجال میشود و اعلام میکند که سالگرد انتخاب رئیسجمهور منتخب شوهرجانش است.
نام منحوس سازمان مجاهدین خلق در حافظه تاریخی ملت ایران با خونریزی، ترور و قربانی گرفتن درهم تنیده شده و یادآور بوی تعفن و خون است.
علی زمانی، عضو نجات یافته از فرقه رجوی در تیرانا در یادداشتی نوشت: تایید زندگی یعنی تایید خدا. چرا که زندگی یک موهبت الهی است که خداوند به انسان ارزانی داشته هیچ خدایی جز خدای یگانه نیست. خدا در سبزی درختان، سرخی درختان، زردی درختان و در آبی دریاهاست. خدا همهجا هست انکار زندگی یعنی […]
فرقه رجوی، تحت رهبری مسعود و مریم رجوی، با سابقهای تاریک از خشونت و جنایت، زخم عمیقی بر پیکر هزاران خانواده ایرانی برجای گذاشته است.
«آقا سمیع! زمان در حال گذر است و هر لحظه ممکن است دیر شود. به یاد بیاور که محبت و پیوندهای خانوادگی، هرگز نمیمیرند.»
30 مهر سال 1372 در قرارگاه باقرزاده واقع در عراق، رجوی با یک برنامه نمایشی در نشست عمومی، مریم قجر را به عنوان رئیس جمهور به اعضای بخت برگشته معرفی کرد.
ژاله اسفندیاری، در این قسمت مشاور خانواده میشود و به یک خانم توصیه میکند تا جایی که امکان دارد باید زندگی را با ملایمت و شکنجههای سبک مانند اتو و سوزن مدیریت کرد.
هر بار که اعضای سازمان مجاهدین را در شهر میبینم، این افراد مانند موجوداتی از سیارهای دیگر در ذهن من ظاهر میشوند، انگار به اشتباه به اینجا، در تیرانا، قدم گذاشتهاند.
ما در حال مبارزه با یکی از خطرناکترین فرقههای جهان هستیم؛ فرقهای که با گروگانگیری از فرزندان مردم ایران و مکیدن خون آنها تلاش میکند تا خود را زنده نگهدارد و رویای به حاکمیت رسیدن را در سر بپروراند.
همایش «مبارزه ایران با تروریسم داخلی و بینالمللی در جهان چندقطبی» که روز شنبه 21 مهرماه در ایتالیا برگزار شد بازتاب گستردهای در رسانههای این کشور داشت.
این یادداشت از روی مزاح و خنده نوشته نشده؛ واقعیتی است که اعضای فرقۀ رجوی مدام با آن مواجه هستند. مسعود رجوی هر بار که اتفاقاتی در سازمان رخ میداد، میگفت که «باید موتور عوض کنیم، زیرا موتورهای قبلی دیگر به درد این مسیر نمیخورند و به روغنسوزی افتادند!»