درخواست برای دستگیری «یوئل کاپلان»، رئیس خاخامهای آلبانی
نسخه انگلیسی شماره ۴۲ مجله خبری-تحلیلی «فراق» منتشر شد
جزئیات حمایت پشت پرده صدام از عملیاتهای منافقین / کشتاری که «هدیه نوروزی مشترک با عراق برای مردم ایران» خوانده شد! / خودسوزی ۷۰ عضو جداشده در زندان ابوغریب
تشریح ماهیت تروریستی تشکیلات مجاهدین خلق در دادگاه از نگاه کارشناسی
طرح رشد اتحادیه اروپا برای آلبانی چیست؟
وقتی آلوده شدیم گفتند راه برگشت ندارید
منافقین ۸ هزار ایرانی را در عملیات چلچراغ به شهادت رساندند / ماجرای سرقت ادوات نظامی ایران توسط مجاهدین خلق
مردانگیام فدای تو
واکنش فرقه رجوی به اقدام مجلس نمایندگان عراق واکنش فرقه رجوی به اقدام مجلس نمایندگان عراق همانطور که در جریان هستید تعدادی از خانواده های اعضای فرقه رجوی مستقر در اردوگاه لیبرتی جهت تلاش برای دیدار با عزیزان خود و کسب خبر از سلامتی شان طی سه روز به اردوگاه لیبرتی مراجعه نمودند که طبق […]
زمانه حساس وبیاد ماندنی است . کاری باید کرد کارستان . شماری انسانهای اغفال شده گرفتار مشتی اهریمن صفت هستند. چند روزی است خانواده های دردمند وچشم انتظارشان با تقبل بسا رنج و مرارتها ازایران به عراق ناامن طی طریق نمودند شاید که بتوانند درپس سالیان دوری وبی خبری صدایی ازعزیزانشان داشته باشند ودربهترین حالت درآغوششان گرفته وبوسه بارانشان کنند.
هرچه فکرمی کنم متوجه نمی شوم منظور از سازمان آزادیبخش مجاهدین خلق چه رابطه ای با کارها و حرف های رجوی دارد.کدام آزادی را به دیگران بخشیده است؟ و کدام مجاهدتی دارد؟ آزادی یعنی در حد توان شرایط و ابزار زندگی را برای دیگران فراهم کنی نه اینکه آنها را از همه چیزهایی که باید داشته باشند محروم کنی به عناوین مختلف ، دروغ ، وعده های پوچ و بی اساس آنها را فریب داده و در بند نگه داشته ای تا از وجود آنها به نفع خودت بهره برداری کنی.
کمیتۀ پارلمانی، موظف به رسیدگی به خواسته های خانواده های اعضای سازمان مجاهدین خلق، به ریاست نمایندۀ پارلمان ارشد صالحی امروز چهارشنبه ۲۵ نوامبر ۲۰۱۵ جلسه ای در محل کمیسیون حقوق بشر و با حضور اعضای کمیسیونهای امنیت و دفاع و روابط خارجی با کمیتۀ عالی کمپ لیبرتی در نخست وزیری، برگزار کرد.
اینجا ست که دم خروس دعاوی و شعارها و تبلیغات دروغین فرقه و فریبکاریها و نعل وارونه زدنهایش بیرون می زند و معلوم می شود که این فرقه بویژه در شرایط فروپاشی کنونی اش به هیچوجه حاضر به دیدارهای خانوادگی و هیچگونه دیدار از بیرون با افراد اسیر و در بند هفت حصارش نیست زیرا هر گونه دیداری از این نوع روزنه ای رو به دنیای بیرون در ذهن اسرای فرقه باز خواهد کرد و منجر به فروپاشی آن خواهد شد.
چگونه است ؛ سازمانی تروریستی که مدعی آزادی است اجازه یک تماس و دیدار ۵ دقیقه ای به ما نمی د هد و در قرن بیست و یکم ساکنین در بند را از تلفن و اینترنت و هر گونه ارتباط با خانواده هایشان محروم می کند. و به گروگان می گیرد.
پروفسور مایکل چسودفسکی از گلوبال ریسرچ به نیکی بیان می کند:” این رابطه ای دایره وار است ، دایره ای شوم : آنها که ” جنگ جهانی علیه ترور ” را به نام ” دمکراسی ” پیش می برند ، همان ها هستند که سازمان های تروریستی که خودشان خلق کرده اند را حمایت مالی و نظامی می کنند.”
ای وای بر شما سنگدلان که با این نسل چه ها که نکردید درخاک عراق برای اینکه چهره خودتان را در اروپا و امریکا بزک کنید و با کمال پروئی می روید در شهر پاریس ابرازهمدردی می کنید با خانواده های کشته شدگان جنایت های تروریستی. واقعا کدام روی سکه را باید دید از یک طرف با تروریستهای سوری برسریک میزمینشینید و از طرف دیگر گل سرخ و شمع بر دست میگیرید و در شهر پاریس برای اینکه عرض اندامی کرده باشید اشک تمساح برای کشته شدگان جنایت تروریستی در پاریس میریزید. براستی که وقاحت و دریدگی را تا به آخر در نوردیده اید و سر سوزنی هم شرمساری بر رخ ندارید.
در میان همین خانواده هایی که به جلوی در کمپ لیبرتی مراجعه می کنند افرادی هستند که مطلقا در عمر خودشان فرزندانشان یا پدرشان را ندیده اند و بقیۀ افراد خانواده ها از بیست تا سی سال است از دیدن فرزندانشان و یا هر گونه تماس با آنها در عصر ارتباطات و در دنیایی که حتی خطرناکترین جنایتکاران در زندانها حق ملاقات با افراد خانواده شان دارند محروم هستند.
چطور است اردوگاه اشرف و لیبرتی در عصر اتم و فن آوریهای نوین علمی زمینی و فضایی و عصر ارتباطات پس از کشتارهای سیستماتیک هنوز پس از ۳۰سال هنوز اسرای آن در اردوگاه گرفتارند و کمیساریای محترم سازمان ملل از نزدیک شاهد انهدام جمعی آنهاست و کوچکترین ارتباط چند ثانیه ای با عزیزان خود ندارند .آیا این اردوگاه در داخل اعضای خود کمیسر بی رحم و بی اعتنا به حقوق بشری داشته و دارد؟ آیا این اردوگاه در داخل اعضا ی خود قوانین خودساخته و بافته ای دارد که مجامع بین المللی را دور می زند و بی اعتنا به حقوق انسانی اعضا و بستگانشان می باشد؟
مایلیم سرنوشت و سر انجام اردوگاههای مرگ افسانه ای که در صدر این نامه بدانها اشاره نمودم بازگو نماییم. مدیریت این اردوگاهها پس از کشتارهای سیستماتیک در اندک زمانی به بازماندگان اجازه ترک اردوگاه را دادند و حقوق اساسی فردی و انسانی و اجتماعی انها را به آنها برگرداند و همه ی آنها مورد حمایت قرار گرفتند و اسرا به نزد خانواد های خود بازگشتند.