درخواست برای دستگیری «یوئل کاپلان»، رئیس خاخامهای آلبانی
نسخه انگلیسی شماره ۴۲ مجله خبری-تحلیلی «فراق» منتشر شد
جزئیات حمایت پشت پرده صدام از عملیاتهای منافقین / کشتاری که «هدیه نوروزی مشترک با عراق برای مردم ایران» خوانده شد! / خودسوزی ۷۰ عضو جداشده در زندان ابوغریب
تشریح ماهیت تروریستی تشکیلات مجاهدین خلق در دادگاه از نگاه کارشناسی
طرح رشد اتحادیه اروپا برای آلبانی چیست؟
وقتی آلوده شدیم گفتند راه برگشت ندارید
منافقین ۸ هزار ایرانی را در عملیات چلچراغ به شهادت رساندند / ماجرای سرقت ادوات نظامی ایران توسط مجاهدین خلق
مردانگیام فدای تو
در پایان لعن و نفرین ابدى می فرستیم بر رهبران فرقه تروریستی رجوی که با فریب دادن عده اى از فرزندان برومند مردم جسم و روح آنها در چنگال خود اسیر کردند. چه رنج ها و مصیبت هایی که خانواده های داغدار اسیران در این دوران دیدند ، شنیدند و خاموش ماندند.
یحیی گل چشمه، بنده و ۲ نفر از اقوامش را فدای آزادی فرزندش کرده بود که بجای این خیانت و نامردی، که من و بقیه با تباه شدن زندگیمان بهای آن را پرداخت نمودیم و مدت ۱۱ سال در عراق در بدترین شرایط زندگی و روحی و روانی اجبارا ماندگار شدیم که به هیچ عنوان و به هیچ شکلی جبران از دست دادن بهترین و طلائی ترین سالهای زندگیم را نمی توان کرد و همیشه این شخص و دیگر اعضای سازمان و فرماندهان ان مورد لعن و نفرین بنده بوده و خواهد بود و یکی از آرزوهای بنده این بود که ای کاش می توانستم یک بار دیگر این خائن را از نزدیک ببینم و انتقامم را از او بگیرم و وقتی از مرگ ذلت بارش باخبر شدم در لحظه اول بسیار خوشحال شدم ولی بعد از چند لحظه ناراحت شدم که چرا چنین امکانی بوجود نیامد که انتقام عمر از دست رفته ام و خیانت بزرگی که در حق من و دیگر جوانان و فرزندان این مرز و بوم انجام دادند را بگیرم .
بنازم به این خانواده ها که تبدیل شده اند به یک خاری در گلوی رجوی و سرانش با انواع ترفندها تلاش می کند این خار را از گلویشان بیرون بکشند ولی تا به حال این خار بیشتر در گلویشان فرو رفته و یک حالت جنون آمیز به آنها دست داده و خلاصی ندارند .
رش رضایی، نیم نگاه، اول ژوئن ۲۰۱۶:… بند ۱ ماده ۱۳ و بند ۳ ماده ۱۶ اعلامیه ی جهانی حقوق بشر تصریح دارد : “هر کس می تواند در داخل هر کشور آزادانه نقل مکان کند و هر کجا بخواهد اقامت گزیند” و “خانواده عنصر طبیعی و اساسی اجتماع است و باید از پشتیبانی جامعه برخوردار باشد”. بدون هیچ شرح و تفسیری می بایست رهبران فرقه مجاهدین به خواسته مشروع و قانونی خانواده ها مبنی بر ملاقات و تماس …
ادوارد ترمادو، وبلاگ ترمادو، اول ژوئن ۲۰۱۶:… ریاست محترم کمیساریای حقوق بشر خانم ناوانتم پیلای،برای اینجانب و حتمآ برای عده بسیاری همین نکات یاد شده در رابطه با موضوع مجاهدین خلق و حقوق بشر مبهم است که امیدوارم شما که رئیس این نهاد حقوق بشری هستید پاسخی برای این نکات داشته باشید و با برخورد لازم هم زمینه ملاقات خانواده ها با عزیزانشان چه درعراق و چه در کشور آلبانی را فراهم سازید و هم اینکه …
ما در این ۲۷ سال با اینکه چندین بار با اعضای خانواده به کشور عراق و کمپ اشرف و کمپ لیبرتی آمده ایم تا کنون موفق به دیدار یا حتی یک تماس تلفنی هم با ایشان نشده ایم. اکنون از شما تقاضا دارم باتوجه به اینکه شما به عنوان نخست وزیر و بالاترین مقام اجرایی کشور عراق دارای اختیارات کامل اجرایی هستید امکان ملاقات حتی برای چند ساعت را تحت نظارت خودتان و بدون حضور عوامل سازمان مجاهدین برای ما فراهم آورید.
علی جهانی، وبلاگ آیینه، سی و یکم می ۲۰۱۶:… اگر واقعا از طرف نیروها و اعضای سازمان مطمئن هستید ؛ اتفاقا بایستی از این امر استقبال کنید چون اعضای انقلاب کرده شما می توانند بجای تاثیر پذیری از جانب خانواده ها خودشان روی آنها تاثیر مثبت بگذارند و آنها را جذب سازمان کنند . و اصولا چرا رجوی ها کانون خانواده را دشمن اصلی می دانند ؟ مگر این خانواده ها بخشی از همان خلق قهرمان نیستند که سران فرقه رجوی مدعی حمایت …
بی سسب نبود که خانواده ها امروز پرده های رجوی را از هم دریدند و چشم در چشم مسئولین فرقه در مقابل کمپ لیبرتی فریاد در گلو خفه شده شان را سر دادند که ای انسانهای خالی از مغز چرا و به چه دلیل و طبق چه قانونی مارا از دیدار با عزیزانمان منع می کنید. این چه زندانی است که زندانبانان آن هیچ رحم و مروتی ندارند و پایبند هیچ قانونی نیستند.
موضوع بلافاصله به اطلاع مسئولین ملل متحد رسانده شد و نماینده آنها در محل حاضر گردید. نماینده ملل متحد فیلم ها و تصاویر درگیری را مشاهده نمود و همچنین شاهد بود که اعضای خانوادهها اکثرا خانم بوده و مورد ضرب و شتم مردان فرقه رجوی قرار گرفته اند. این ماجرا کلا به نفع خانواده ها رقم خورد و اقدام اعضای فرقه رجوی و تهاجم آنها محکوم گردید.
بس از پایان زد و خورد نمایندگان کمیساریای عالی امور پناهندگان به میان خانواده ها آمدند ابتدا افراد مصدوم را دیدند و سپس با برخی از خانواده ها صحبت کردند.