مسعود و مریم رجوی تا کی نقض حقوق بشر و ممانعت از ملاقات خانواده ها
بر طبق تمام موازین حقوقی وقضائی در سراسر جهان ملاقات خانواده حق تک به تک احاد مردم است و هیچ کس نمی تواند این اولیه ترین حقوق یک انسان را نقض کند. نقض کننده این منشور حقوق بشر میخواهد دولت باشد یا یک سازمان یا یک اداره دولتی و یا در بدترین حالت یک فرقه. در هر صورت نقض آن عملی ضد انسانی و ضد بشریست. مسعود و مریم رجوی از چه چیزی انقدر وحشت دارند و هر روز نماز وحشت میخوانند که اینگونه خانواده ها را تحت هر عنوانی مورد هتاکی و فحاشی قرار میدهند و اجازه ملاقات خانواده ها را با عزیزانشان را نمیدهند؟ مسعود و مریم رجوی مگر نمیگویید که یاران وفادارتان گوهران بی بدلیلی هستند که میتوانند هر معادله ای را حل کنند و از پس هر ابتلائی بر بیایند؟ خوب اگر راست میگوئید، اگر واقعا شما تا بن استخوان به حرف خودتان اعتقاد دارید، پس نگرانی شما از چیست؟ از چه چیزی میترسید که مانع این اولیه ترین حق یک انسان میشوید؟ مگر یک پدر پیر و یا مادر سالخورده چه چیزی دارد که باید از ان آنقدر بترسید و وحشت کنید و هر شب نماز وحشت بخوانید؟
مسعود و مریم رجوی یادتان است در نشستهای عمومی در باقرزاده بالای سن ژست میگرفتید و میگفتید رژیم ایران نمیگذارد خانواده های زندانیان سیاسی با فرزندانشان ملاقات کنند و این نقض حقوق بشر است و این کار رژیم ایران و آخوندهای دجال عملی ضد انسانی و ضد بشریت است و اشک تمساح سرازیر میکردید؟ ولی الان شما دست آخوندهای دجال را هم از پشت بستید و روی آنها را با این کارهای ضد انسانی و ضد بشری سیاه کرده اید.
همه اینها نشان میدهد که مسعود و مریم رجوی هیچ اعتقادی حتی به شعارهای خودشان هم ندارند و اگر هم چیزی میگویند برای دل خوش کردن یاران وفادار و اسیران فرقه است که از دنیای بیرون فاصله دارند و در دنیائی دیگر سیر میکنند و مسعود و مریم رجوی نمی خواهند که آنها هیچ تماسی با دنیای بیرون داشته باشند. دنیای بیرون از فرقه رجوی مگر چیست که مسعود و مریم رجوی مرز برای آن میکشند و چماقدار برایش میگذارند که کسی به آن نزدیک نشود؟
حقیقت امر این است که یکی از نشانه های فرقه ها همین مسئله است که در طول تاریخ تمام فرقه ها بلااستثنا مانع ارتباط اعضای خود با بیرون از فرقه میشوند و اجازه نمی دهند که اعضای فرقه هیچ ارتباطی با بیرون از فرقه داشته باشند.
دلیل آن هم کاملا روشن است. ارتباط افراد با دنیای بیرون از فرقه باعث میشود که فرد با ذهن آزاد تری با مسائل برخورد کند و این یک شکاف عمیق برای کنکاش درذهن فرد استو همین کنکاش است که فرد در درون فرقه دچار تناقض میشود و همین تناقض است که بنیاد فرقه را میلرزاند و سست میکند.
مسعود و مریم رجوی بعنوان تئوریسین های این فرقه بخوبی میدانند و مثل روز برایشان روشن است که فقط یک عقب نشینی کافیست تا فرد را از چهارچوب اسارت دستگاه ذهنی فرقه خارج کند و به همین دلیل اجازه نمی دهند که خانواده ها با عزیزانشان ملاقات کنند.
موضوع ملاقات و تماس با خانواده فقط مربوط به این چند سال پس از سرنگونی صدام حسین نیست بلکه از سالها پیش از سقوط دیکتاتور عراق هم اجرا می شد. موارد و نمونه های بسیار شنیعی وجود دارد که حتی در زمان صدام حسین که مسعود و مریم رجوی برای خودشان پادشاهی میکردند مانع از ارتباط و ملاقات با خانواده ها شده اند.
پس مشکل فرقه رجوی برای ملاقات خانواده ها نه جمهوری اسلامیست و نه دولت عراق بلکه این ساختار این فرقه و تمام فرقه هاست که بنیادشان بر محدود کردن و بستن محیط پیرامونشان و اجازه ندادن به نفرات برای ارتباط با دنیای بیرون است. این مانع اصلیست.
مسعود و مریم رجوی. مجمع عمومی سازمان ملل متحد، سه سال پس از تأسیس سازمان ملل متحد، اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر را تصویب کرد و اعلامیهٔ جهانی حقوق بشر، که هدف آن برقراری تضمین حقوق و آزادی‌های برابر برای همه مردم بود ۱۰ دسامبر ۱۹۴۸ به تصویب رسید، روزی که اینک در سراسر جهان به عنوان روز بین‌المللی حقوق بشر گرامی داشته میشود.
اعلامیه جهانی حقوق بشر:
منبع:
http://www.ohchr.org/EN/UDHR/Documents/UDHR_Translations/prs.pdf
* ماده ۱) تمامی انسان‌ها با منزلت و حقوقی یکسان به دنیا می‌آیند. همگی از موهبت عقل و وجدان برخوردارند و همگان باید نسبت به یکدیگر چونان برادر و خواهر رفتار کنند
* ماده ۲) هرکس بدون هیچگونه تمایزی ازحیث نژاد، رنگ، جنسیت، زبان، مذهب، باور سیاسی یا هر باور دیگری، خاستگاه ملی یا اجتماعی، دارایی و ولادت یا هر موقعیت دیگری از حقوق و آزادی‌هایی که در این اعلامیه برشمرده شده‌است برخوردار است. بعلاوه هیچگونه تمایزی نباید بر پایهٔ موقعیت سیاسی، قضایی یا بین المللی کشور یا سرزمینی که شخص بدان تعلق دارد قایل شد، خواه مستقل باشد، خواه تحت قیمومت کشوری دیگر باشد، خواه غیرخود مختار باشد و یا از حیث تمامیت ملی تحت هرگونه محدودیتی باشد
* ماده ۳) هرکس حق حیات، آزادی و برخورداری از امنیت شخصی را دارد
* ماده ۴) هیچکس را نباید در بیگاری بردگی نگاه داشت؛ برده داری و تجارت برده باید در تمامی اشکال آن ممنوع گردد
*ماده ۵) هیچکس را نباید مورد ظلم و شکنجه و رفتار یا کیفری غیر انسانی و یا تحقیرآمیز قرار داد
*ماده ۶) هرکس حق دارد که درهرکجا به‌عنوان شخص در پیشگاه قانون به رسمیت شناخته شود
* ماده ۷) همگان در پیشگاه قانون یکسان‌اند و حق دارند بدون هیچگونه تبعیضی از پشتیبانی قانون برخوردارشوند. همه حق دارند تا در برابر هرگونه تبعیضی که ناقض این اعلامیه باشد و نیز در برابر هرگونه تحریکی که به هدف چنین تبعیضی صورت گیرد از پشتیبانی یکسان قانون برخوردار شوند
* ماده ۸) هرکس حق دادخواهی از محاکم صالحه ملی را در برابر اعمالی دارد که ناقض حقوق بنیادینی است که قانون اساسی یا هرقانون دیگری به او اعطا نموده‌است
* ماده ۹) هیچکس را نباید خودسرانه دستگیر، توقیف یا تبعید کرد
* ماده ۱۰ هرکس حق دارد با مساوات کامل ازامکان دادرسی منصفانه و علنی توسط یک محکمه مستقل و بی‌طرف برای تعیین حقوق و تکالیف خویش و یا اتهامات جزایی وارده بر خود برخوردار شود
* ماده ۱۱) بند ۱) هرکس که به ارتکاب جرمی متهم میشود این حق را دارد که بی‌گناه فرض شود تا زمانی که جرم او بر اساس قانون در یک دادگاه علنی که درآن تمامی ضمانت‌های لازم برای دفاع او وجود داشته باشد ثابت شود. بند۲) هیچکس را نباید به دلیل انجام یا خودداری از انجام عملی که در هنگام ارتکاب، طبق قوانین ملی ویا بین المللی جرم محسوب نمی‌شده‌است مجرم شناخت و نیز کیفری شدیدتر از آن‌که درزمان ارتکاب جرم قابل اجرا بوده نباید اعمال شود
* ماده ۱۲) هیچکس نباید در معرض مداخلهٔ خودسرانه در زندگی شخصی، خانواده، خانه یا مکاتبات خود قرار گیرد و یا اینکه شرف و آبروی او مورد تعرض قرار گیرد. هرکس حق دارد که از حمایت قانون در برابر چنین مداخله‌ها و تعرض‌هایی برخوردار گردد
* ماده ۱۳) بند۱) هرکس حق دارد در محدودهٔ مرزهای هر کشور آزادانه رفت و آمد و اقامت کند. بند۲) هرکس حق دارد کشوری – ازجمله کشور خود- را ترک گفته و یا به کشور خود بازگردد
* ماده ۱۴) بند ۱) هرکس که تحت پی‌گرد باشد حق دارد که از کشورهای دیگر طلب پناهنده‌گی نماید و یا اینکه از پناهندگی برخوردارشود. بند۲) این حق در صورتی که پی‌گرد، حقیقتاً ناشی از جرم‌های غیر سیاسی یا اعمال مغایر با اهداف و اصول سازمان ملل متحد باشد قابل استناد نیست
* ماده ۱۵) بند۱) هرکس حق بهره‌مندی از تابعیت(ملیت) را دارد. بند۲) هیچکس را نمی‌توان خودسرانه از تابعیت(ملیت) خود محروم نمود و یا اینکه حق تغییر تابعیت (ملیت) را از وی سلب نمود
* ماده ۱۶) بند۱) هرمرد وزن بالغی بدون هیچگونه محدودیتی از حیث نژاد، ملیت و مذهب حق ازدواج وتشکیل خانواده را دارد. مرد وزن در ازدواج، در طول دورهٔ ازدواج و فسخ آن از حقوقی یکسان برخوردارند. بند ۲) ازدواج باید با آزادی و رضایت کامل مرد و زن انجام گیرد.بند ۳) خانواده، واحد گروهی طبیعی و بنیادین جامعه‌است و حق برخورداری از حمایت جامعه و حکومت را دارد
* ماده ۱۷) بند۱) هرکس به تنهایی یا همراه با دیگران حق مالکیت را دارد. بند ۲) هیچکس را نباید خودسرانه از حق مالکیتش محروم کرد
* ماده ۱۸) هرکس حق دارد ازآزادی اندیشه، وجدان و مذهب بهره‌مند گردد، این حق شامل آزادی تغییر مذهب یا باور و نیز آزادی اظهار مذهب یا باور به شکل آموزش، عمل به شعائر، نیایش و بجای آوردن آیین‌ها چه به تنهایی و چه به‌صورت جمعی نیز می‌گردد
* ماده ۱۹) هرکس حق آزادی عقیده و بیان دارد؛ این حق دربرگیرندهٔ آزادی ِ داشتن عقیده بدون مداخله، و آزادی درجست و جو، دریافت و انتقال اطلاعات و عقاید از طریق هر نوع رسانه‌ای بدون در نظر گرفتن مرزها میشود
* ماده ۲۰) بند۱) هرکس حق آزادی تجمع و ایجاد تشکل مسالمت‌آمیز را دارد. بند ۲) هیچکس را نباید مجبور به عضویت در یک تشکل کرد
* ماده ۲۱) بند۱) هرکس حق دارد در حکومت کشور خود، خواه به‌طور مستقیم و خواه به واسطهٔ نماینده‌گانی که آزادانه انتخاب شوند مشارکت کند. بند ۲) هرکسی حق دسترسی ِ یکسان به خدمات عمومی در کشورش را دارد. بند۳) ارادهٔ مردم باید اساس قدرت حکومت باشد؛ این اراده باید از طریق انتخابات ادواری و سالمی ابراز شود که با حق رای همگانی و یکسان و با استفاده از رای مخفی یا روش‌های رای‌گیری آزاد برگزار شود
* ماده ۲۲) هرکس به‌عنوان عضوی از جامعه حق برخورداری از امنیت اجتماعی را دارد و مجاز است تا از طریق تلاش‌های ملی وهمکاری‌های بین‌المللی مطابق با تشکیلات و منابع هر کشور حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را که لازمهٔ منزلت و رشد آزادانهٔ شخصیت اوست را عملی کند
* ماده ۲۳) بند۱) هرکس حق کارکردن، انتخاب آزادانهٔ شغل، برخورداری از شرایط منصفانه و رضایت‌بخش برای کار و برخورداری از حمایت دولت در برابر بیکاری را دارد. بند۲) هرکس بدون هیچگونه تبعیض حق بهره‌مندی از دست‌مزدی یکسان در برابر کار یکسان را دارد. بند۳) هرکس که کار میکند حق دارد تا از دست‌مزدی منصفانه و رضایت‌بخش برخوردار گردد آن‌گونه که تامین کنندهٔ زندگی خود و خانواده وی به طریقی شایستهٔ منزلت اجتماعی باشد و درصورت لزوم با دیگر شیوه‌های حمایت اجتماعی تکمیل شود. بند۴) هرکس حق دارد اتحادیه‌ای برای حمایت از منافع خود تشکیل دهد و یا در چنین اتحادیه‌هایی عضو شود
* ماده ۲۴) هرکس حق استراحت کردن و فراغت و نیز تحدید ساعات کار در حد معقول و برخورداری ازتعطیلات ادواری با دریافت دست‌مزد را دارد
* ماده ۲۵) بند۱) هرکس حق دارد از سطح معیشتی کافی برای سلامتی و رفاه خود و خانواده‌اش از قبیل خوراک، پوشاک، مسکن و مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری بهره مند گردد و حق دارد به هنگام بیکاری، بیماری، از کارافتاده‌گی، بیوه‌گی و سالخورده‌گی یا فقدان وسیلهٔ امرار معاش و گذران زندگی که خارج از اختیار وی است تامین گردد. بند۲) مادران و کودکان حق دارند از مراقبت‌ها و کمک‌های ویژه برخوردار شوند. همهٔ کودکان خواه ثمرهٔ ازدواج باشند و خواه ثمرهٔ روابط خارج از ازدواج باشند باید از حمایت‌های اجتماعی یکسان بهره‌مند شوند
* ماده ۲۶) بند۱) هرکس حق تحصیل دارد. تحصیل لااقل در مراحل ابتدایی و پایه باید رایگان باشد. تحصیلات ابتدایی باید اجباری باشد. آموزش‌های فنی و حرفه‌ای باید دردسترس عموم قرار گیرد و آموزش عالی باید برای همه و براساس شایست‌گی دردسترس باشد. بند۲) آموزش باید در جهت رشد کامل شخصیت انسانی و تقویت احترام به حقوق بشر و آزادی‌های اساسی باشد. باید تفاهم، مدارا و مودت میان تمامی ملل، گروه‌های نژادی و مذهبی را ارتقا‌ی داده و فعالیت‌های سازمان ملل متحد در جهت پاس‌داری از صلح را تسریع بخشد. بند۳) والدین در گزینش نوع آموزش فرزندانشان حق تقدم دارند
* ماده ۲۷) بند ۱) هرکس حق دارد در حیات فرهنگی جامعه مشارکت کند و از هنر و پیشرفت‌های علمی و فواید آن بهره‌مند شود. بند۲) هرکس حق دارد از منافع معنوی و مادی هر محصول علمی، ادبی یا هنری که خود پدید آورندهٔ آن است استفاده کند
* ماده ۲۸) هرکس حق برخورداری از نظمی اجتماعی یا بین‌المللی را دارد که در آن حقوق و آزادی‌های مورد اشاره در این اعلامیه به‌طور کامل قابل اجرا باشد
* ماده ۲۹ بند۱) هرکس در قبال جامعه‌ای که در آن رشد آزادانه و کامل شخصیت وی ممکن باشد وظیفه‌ای دارد. بند۲) برای اجرای این حقوق، هرکس فقط باید در برابر محدودیت‌هایی قرار گیرد که توسط قانون صرفاً به هدف تامین شناسایی و احترام به حقوق و آزادی‌های دیگران و برآوردن مقتضیات منصفانه اخلاق، نظم عمومی و رفاه همگانی دریک جامعه دموکراتیک تعیین میشود. بند۳) این حقوق و آزادی‌ها در هیچ موردی نباید خلاف اهداف و اصول سازمان ملل متحد باشد
* ماده ۳۰) هیچ‌یک از مفاد این اعلامیه نباید به گونه‌ای تفسیر شود که برای دولت، گروه یا شخصی حقی قائل شود که به‌موجب آن بتواند به اقدامی در جهت پایمال کردن هریک از حقوق و آزادی‌های مورد اشاره در این اعلامیه دست یازد
(پایان اعلامیه جهانی حقوق بشر)
–
در هیچ کجای دنیا چنین چیزی وجود ندارد که کسانی بیایند و بگویند ملاقات با خانواده حرام است جرم است خیانت است یعنی در تمام دنیا مسعود و مریم رجوی فقط نمونه هستند نمونه دیگری وجود ندارد جز مسعود و مریم رجوی یا این فرقه رجوی که نمی خواهند بین نفرات و خانواده هایشان رابطه برقرار شود مسعود و مریم رجوی از چه میترسند که نمی گذارند نفرات با خانواده هایشان ملاقات کنند مگر نه این که مسعود و مریم رجوی میگویند نفرات گوهر های بی بدلیل هستند و هر کدام میتوانند یک سازمان باشند خوب اگه این طور است بگذارید که نفرات فرق خانواده هایشان را به راه خودشان بیاورند اگر انچه مسعود و مریم رجوی میگوید حقیقت دارد ولی حقیقت این است که مسعود و مریم رجوی از مواجه شدن نفرات با خانواده هایشان میترسد مسعود و مریم رجوی می ترسند که وقتی نفرات با خانواده های خود ملاقات کنند واقعیت هائی را بشنوند که چند دهه هست که از ان ها مخفی نگه داشته شده و نگذاشته اند که نفراته فرقه رجوی با ان مواجه شوند چرا که در فرقه رجوی فقط یک ایستگاه رادیو تلویزیونی وجود داشته در فرقه رجوی حتی تلفن دستی که الان اسباب بازی بچه ها هست هم نبوده است چه برسد به دسترسی به اینترنت و تلویزیون و تلفن و صدها موضوع دیگر که بشر امروزی از ان در زندگی روزانه اش استفاده میکند
اما شرم اور تر از اینکه مسعود و مریم رجوی یاران وفادار خود را مجبور میکنند به خانواده خودشان فحاشی کنند چیزی که هیچگاه در مخیله کسی نمی گنجد
براستی چقدر قیمت انسان و انسانیت و وجدان در مسعود و مریم رجوی و مسئولین بالای فرقه رجوی نازل شده و پایین امده است که هنوز هم دست از ظلم و ستم بر نداشته و به کارشان ادامه میدهند انهم با شدت و قدرت بیشتر
چه فکرهای شوم و احمقانه ای در سر مسعود و مریم رجوی هست که هنوز، با اینکه اینهمه در کل دنیا گند بالا اورده اند دست بردار نیستند براستی که تلاش شبانه روزی خانواده های شریف خواب راحت را از چشمان مسعود و مریم رجوی زدوده و باعث خشم و عصبانیت و نگرانی عمیق شان گشته است. چون مسعود و مریم رجوی با استراتژی ترور خشونت نمی تواند جلوی خواسته بر حق و حقوق بشری خانواده ها که از حمایت همه ارگانهای حقوق بشری و مجامع بین‌المللی بر خوردار می باشد ؛مقاومت کند و در یک بن بست کامل قرار گرفته است و خلاصه توان مقابله با چنین خواسته کاملاً حقوق بشری و انسانی را ندارد و به همین دلیل دچار یک سر درگمی لاعلاج و تناقض گویی شدید شده است و هیچ راهی برای برگشت از این وضعیت اسف باری که درش قرار گرفته است برایش متصور نیست و چشم‌انداز آینده اش بسیار تیره و تار می باشد و در آستانه فروپاشی کامل قرار گرفته است به زودی که همه دوستان گرفتار در کمپ لیبرتی عراق آزاد گشته و با خانواده های خود ملاقات کنند
مجید روحی قربانی فرقه رجوی
منبع: ایران اینترلینک
