ادامۀ انعکاسات فعالیتها و نامه های خانواده ها در رسانه های عراق

 طی روزهای گذشته فعالیتها و نامه های سری سوم خانواده های متحصن در جلوی کمپ لیبرتی در بغداد در تلاش برای دیدار با عزیزان اسیرشان در دست فرقۀ رجوی که سران آن اجازۀ دیدار خانوادگی به افراد را نمی دهند به طور گسترده ای در سایتها و مطبوعات عراق همراه با تصاویری از این خانواده ها انعکاس یافت.

علاوه بر روزنامۀ رسمی کل الاخبار چاپ بغداد، سایتهای بابل نیوز، کتابات فی المیزان (در دو شماره) و ویکیلیکس بغداد نیز فعالیتهای اخیر این خانواده ها و نامه های آنان را منتشر کرده اند:

سایت «ویکیلیکس بغداد»  – چهارشنبه ۲۷ ژانویه ۲۰۱۶:

خانواده های ایرانیان اسیر و دربند در کمپ لیبرتی از جهانیان خواستار آزاد کردن فرزندانشان از چنگ مجاهدین خلق شدند

ویکیلیکس بغداد: خانواده های ایرانیان اسیر و دربند از دولت عراق و سازمان ملل متحد و همۀ سازمانهای بشردوست جهان خواستند که آنها را در آزاد کردن فرزندانشان که هم اکنون در کمپ لیبرتی توسط سازمان مجاهدین خلق به رهبری مسعود رجوی و مریم رجوی زندانی هستند کمک کنند. این خانواده ها بعد از ورودشان به عراق گفتند که می خواهند بعد از سالیان طولانی غیبت اجباری فرزندانشان با آنان دیدار کنند ولی آنان در نتیجۀ رفتار غیر انسانی مسئولان سازمان درد و رنج زیادی می کشند زیرا مسئولان سازمان به آنها اجازه نمی دهد حتی از پشت دیوار بیرونی کمپ فرزندانشان را فقط رؤیت کنند و آنان در صورت انجام دیدارها خواستار فقط یک ساعت ملاقات هستند که به آنان حتی این فرصت هم داده نمی شود.
 

http://wikileaksbaghdad.com/?p=14968

سایت عراقی «بابل نیوز» – چهارشنبه ۲۷ ژانویهۀ ۲۰۱۶:

خانواده های اسیران ایرانی در کمپ لیبرتی از جامعۀ بین المللی خواستار دخالت برای آزادی فرزندانشان شدند

بابل نیوز – بخش اخبار: خانواده های ایرانیان اسیر و دربند از دولت عراق و سازمان ملل متحد و همۀ سازمانهای بشردوست جهان خواستند که آنها را در آزاد کردن فرزندانشان که هم اکنون در کمپ لیبرتی توسط سازمان مجاهدین خلق به رهبری مسعود رجوی و مریم رجوی زندانی هستند کمک کنند. این خانواده ها بعد از ورودشان به عراق گفتند که می خواهند بعد از سالیان طولانی غیبت اجباری فرزندانشان با آنان دیدار کنند ولی آنان در نتیجۀ رفتار غیر انسانی مسئولان سازمان درد و رنج زیادی می کشند زیرا مسئولان سازمان به آنها اجازه نمی دهد حتی از پشت دیوار بیرونی کمپ فرزندانشان را فقط رؤیت کنند و آنان در صورت انجام دیدارها خواستار فقط یک ساعت ملاقات هستند که به آنان حتی این فرصت هم داده نمی شود.

http://babil24com.com/2016/01/27/

همچنین سایت معروف و پربینندۀ عراقی «کتابات فی المیزان» در دو شمارۀ مختلف اخیر خود نامه خانم ماه منیر ایران پور به نخست وزیر عراق و نامه های خانواده های عبدی، اربابی و مجردی به سازمانها و مقامات بین المللی و کشورها را منتشر کرده است که لینگها و عکسهای آنها را ملاحظه می کنید.

 

نامۀ خانم ماه منیر ایران پور به نخست وزیر عراق آقای حیدر العبادی

 

به نام خدا

جناب آقای حیدر العبادی نخست وزیر محترم عراق

با سلام و احترام؛

من ماه‌ منیر ایران‌پور هستم از کشور ایران و شهر شیراز.. ابتدا پیروزی نیروهای ارتشی و امنیتی عراق در آزاد سازی و پاکسازی بخش بزرگی از خاک عراق از دستان کثیف تروریستها را به شما و مردم عراق و نیروهای عراقی تبریک می گویم.

این نامه و درخواستی ملتمسانه از یک خواهر است برای تقاضای کمک از شما به ‌عنوان نخست وزیر محترم عراق. دوتن از برادران من به نام‌های احمدرضا ایران‌پور و محمدرضا ایران‌پور در دی ماه سال ۱۳۸۱ (‌دسامبر ۲۰۰۲) بقصد ساختن آینده‌ای روشن‌تر کشورمان را ترک و به ترکیه رفتند تا از آنجا عازم کانادا یا یکی از کشورهای اروپایی بشوند اما متأسفانه توسط عوامل سازمان مجاهدین خلق MKO صید و فریب خورده و به کشور عراق و کمپ اشرف برده شدند. ما تا مدت‌ها از سرنوشت ایشان بی‌اطلاع بودیم تا اینکه از طریق افرادی که آن زمان از اشرف گریخته بودند از وضعیت آنها مطلع شدیم.

اکنون برادران من در کمپ لیبرتی محصورند. از سال ۲۰۰۲ تاکنون خانواده‌ی ما و بویژه مادرم ده‌مرتبه به عراق برای دیدن برادرانم سفر کرده‌ایم اما سازمان MKO مانع ملاقات ما می‌شود.

آقای نخست وزیر؛

بنظر می‌رسد کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل متحد مستقر در بغداد هم بطور یک‌جانبه از MKO دفاع می‌کند درصورتی که مطابق قوانین حقوق بشر بایستی برای استیفاء حقوق خانواده‌ها و بویژه حق ملاقات با فرزندانشان تلاش کند اما متأسفانه علی‌رقم درخواست‌های مکرر ما که به‌صورت ارسال ایمیل و نیز تماس تلفنی بوده است؛ در این راستا کمیساریا کوچکترین همکاری با ما خانواده‌ها ننموده است.

آقای نخست وزیر؛

شما می‌دانید که کشور عراق بسیار ناامن است و از سویی در چندسال اخیر شاهد حمله‌های تروریستی به کمپ لیبرتی بوده‌ایم و ما به‌شدت نگران جان و سلامتی برادرانم احمدرضا و محمدرضا ایران‌پور هستیم. البته ما سازمان MKO را مسئول کشته شدن تعدادی از افراد محصور در لیبرتی در حملات اخیر می‌دانیم زیرا تعلل ایشان در اعزام افراد به آلبانی باعث چنین پیامدهای دلخراشی شده است و بنظر می‌رسد برای مسئولین این سازمان جان فرزندان ما هیچ اهمیتی ندارد؛ فلذا از شما ملتمسانه درخواست می‌کنیم اولاً شرایط اعزام فرزندان ما را از کمپ لیبرتی به هر نقطه‌ی امنی که سازمان ملل تعیین کند تسریع فرمایید و ثانیاً شرایط ملاقات حضوری اعضاء خانواده‌ی ما را با احمدرضا و محمدرضا ایران‌پور بدون حضور عوامل MKO فراهم نمایید.

آقای نخست وزیر؛

پدر و مادر من بسیار پیر و بیمار هستند و حدود سیزده سال است که فرزندان دربند خود احمدرضا و محمدرضا ایران‌پور را ملاقات نکرده‌اند من ملتمسانه از شما خواهش می‌کنم به من و خانواده‌ام کمک کنید. قبلاً بخاطر توجه و مساعدتتان از شما سپاسگزاری می‌کنم و از خدای خود می‌خواهم شما را در راه وصول به اهداف بشردوستانه و انسانیتان و موفقیت تلاشهایتان برای پاکسازی سراسر عراق از تروریستها و تحقق وحدت و سعادت مردم آن یاری کند.

ماه منیر ایران پور
۲۴ دی ۱۳۹۴ مصادف با ۱۴ ژانویه ۲۰۱۶
ایران. شیراز

http://www.kitabat.info/subject.php?id=72184

نامۀ مادر یک اسیر دست فرقۀ رجوی به سازمانهای بین المللی

از فاطمه اربابی پیرزن تنهای ۷۲ ساله اهل زاهدان به کمیساریای عالی پناهندگان و صلیب سرخ و تمامی سازمانهای بین المللی ذیربط در حقوق بشر؛
باسلام، در سال ۱۳۶۸ هجری شمسی فرزندم جواد عرب درگی متولد ۱۳۴۸ که آنزمان نوجوان  ۱۹ساله یی بیش نبود به بهانه کار پردرآمد وبه دروغ «برای مدت ۲ماه» توسط سازمان مجاهدین خلق فریب خورده و ربوده وبه پادگان اشرف در عراق منتقل شد.

از آن زمان تا کنون علیرغم تلاش وپیگیری و درخواست های مکرر از این  سازمان جهت دیدار با فرزندم متأسفانه هیچ جوابی و خبری حتی از زنده بودنش بمن ندادند ومن وفرزندم را از اولین حق انسانی وطبیعی مان یعنی دیدار خانوادگی محروم کردند.

لذابا توجه به اتفاقات ناگوار در کمپ لیبرتی در عراق مقر فعلی سازمان مجاهدین خلق و ترورهای دسته جمعی در آنجا، نگران سلامتی و جان فرزندم هستم.
از شما مسئولین محترم، خواهشمندم موجبات یک ملاقات ساده با فرزندم بدون نظارت وارعاب عوامل سازمان مجاهدین برای بنده فراهم نمایید تا بتوانم در حد امکانم برای فراهم آوردن شرایط ادامه ی حیات وزندگی آزاد برای فرزندم تلاش کنم و نیز از وضعیت زنده بودن وسلامتی اش باخبر شوم.

فاطمه اربابی – ایران
۵ دی ۱۳۹۴
۲۶ دسامبر ۲۰۱۵

ریاست محترم کمیساریای امور پناهنگان سازمان ملل آقای آنتونیوگوترز– ژنو

ابتدا لازم می دانم بعنوان یک مسلمان تبریکاتم را بمناسبت آغاز سال نو میلادی  به شما و همکارانتان ابراز نمایم.

همچنین  مایلم بدانم پس از بیست سال  می توانم  برادرم اکبر مجردی را که اکنون  در کمپ لیبرتی حضور دارد , دیدار نمایم؟

او از اعضای خانواده ما است و آرزویمان همیشه  این بوده که در مناسبتها و مراسمات جشن ها از جمله عید ملی نوروز در کنار مان بوده و همچنین بتواند در آن شرکت کند ,ولی افسوس  بیست سال می گذرد ما یک زنگ تلفن و تصویر و صدایش را نشیده ایم واین از  دیسپلین  مکانی که در  آن سکونت دارد ناشی می شود .

آقای گوترز, مادرم با گذشت بیست سال نتوانست فرزندش را ملاقات نماید ودر اوج حسرت و جدایی به رحمت خدا پیوست و آیا حقوق بشری مادرم نادیده گرفته نشده است؟ در این زمینه ,کمیساریا بایستی راه حل سومی در نظر بگیرد و نقشه راه خروج ازاین  بن بست را ترسیم نموده تا اینکه ما بتوانیم  با برادرمون ملاقات داشته باشیم  . از شما می خواهم به این درخواست من هرچه سریعتر پاسخ داده و اقدامات مقتضی را اتخاذ کنید.

جعفرمجردی ,ساکن ایران,استان اردبیل
۲۷ دسامبر ۲۰۱۵
آدرس  ایمیل من: Anamatam13101312@gmail.com

جناب آقای جان کری وزیری خارجه آمریکا
جناب آقای بانکی مون  دبیر کل سازمان ملل
جناب آقای زیدرعدالحسین کمیسر حقوق بشر سازمان ملل
سرکارخانم فلاویا پانسیری نایب رئیس کمیسر عالی حقوق بشر
جان کوبیس نماینده ویژه دبیرکل
سرکار خانم جین هول لوت نماینده ویژه کمیساریا در عراق
آنتونیو گوتیرز کمیسرعالی پناهندگان سارمان ملل

با سلام،

مدت ۳۰ سال است که جواد عبدی برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفته بود ولی  دراین مدت هیچ خبری از او نداشتیم  بعدا فهمیدیم در کمپ اشرف در عراق است درمدت ۳۰ سال هیچ تماس تلفنی  و هیچگونه ارتباط نامه یا اینترنتی نداریم لذا ما خانواده جواد عبدی نگران سلامت اوهستیم.

تا حالا چهار بار به کمپ اشرف ولیبرتی رفته ایم تا ملاقاتی با جواد عبدی داشته باشیم ولی سران باند رجوی اجازه ملاقات نمی دهند.

از مقام محترم سازمان ملل درخواست داریم که امکان ملاقات حضوری را داشته باشیم همچنین باند رجوی هیچگونه امکان تصمیم گیری به محبوسین لیبرتی را نمی دهند. باند رجوی برای بقاى خود که متلاشی نشود میخواهد به زور هم شده آنها را درعراق نگه دارد. خانواده جواد عبدی درخواست دارد که فرزندش در محیطی آزاد بتواند محل زندگی خود را انتخاب نماید با تشکر.

از طرف خانواده جواد عبدی
۲۶ دسامبر ۲۰۱۵