اکنون برلین رسما و علناً سالهاست که میزبان تجمع های فرقه تروریستی منافقین شده است. آیا زمان آن نرسیده احزاب مخالف ایران دست از ماجراجویی و دخالت در امور کشور بردارند؟
به گزارش فراق، ۷ بهمن ۱۳۸۷ که شورای وزیران اتحادیه اروپا با خارج شدن نام سازمان مجاهدین خلق ایران از لیست تروریستی اتحادیه اروپا موافقت کرد، مریم رجوی با صدور بیانیه‌ای از مقامات آمریکایی و اروپایی به‌خصوص «آنگلا مرکل» صدر اعظم آلمان به‌دلیل کمک به جابجایی اعضای این فرقه تمجید کرد.
این تشکر ویژه از خانم صدراعظم، پشت‌پرده‌هایی داشت که فقط ناظر به خروج فرقه رجوی از لیست تروریستی نبود؛ بلکه با خروج از این لیست، آلمان پایگاهی شد برای آنان تا بتوانند هر چه بیشتر در جهت کارشکنی در نظام جمهوری اسلامی اقداماتی را انجام دهند. شاید تا قبل از سال ۱۳۸۷ منافقین آنطور که باید نمی‌توانستند میان‌دار فتنه‌های داخل کشور شوند و بیشتر پشت صحنه حوادث ایران را هدایت می‌کردند. با مروری کوتاه به اتفاقات گذشته شاید بتوان با کنار گذاشتن بخشی از پازل‌ها به تبدیل شدن آلمان به پایگاه منافقین بیش از پیش پی برد.
فروردین سال ۱۳۷۹ جمعی از اصلاح‌طلبان، به دعوت حزب سبز آلمان برای شرکت در کنفرانس «ایران پس از انتخابات» راهی آلمان شدند. این تریبون ویژه از سوی بنیاد هاینریش‌بل در اختیار آنان قرار داده شده بود. حسن ماسالی مسئول امور ایران در حزب سبزهای آلمان، از مسئولان برگزاری این کنفرانس ضدایرانی بود تا به زعم خودش بتوانند «شانس معرفی سیاستشان و تبلیغ برای آن در عرصه اروپا» را داشته باشند.
به نوشته تسنیم، حسن ماسالی در دهه ۶۰ عضو شورای ملی مقاومت سازمان منافقین بود که بعداً به‌دلیل اختلافاتی که با مسعود رجوی پیدا کرد از آنان جدا شد؛ اما همواره از افراد چپ و معارض نظام جمهوری اسلامی ایران بود. در کنار ماسالی، بهمن نیرومند نیز که در کارنامه خود عضویت در شورای ملی مقاومت سازمان منافقین را دارد، از ایرانیان فعال در حزب سبز بود.
در زمان برگزاری کنفرانس مذکور، یوشکا فیشر از اعضای این حزب، وزیر خارجه آلمان بود. وی در آن زمان، دارای بیشترین ارتباط در سطح اروپا با مسعود رجوی، رهبر گروهک منافقین بود. فیشر در نامه‌هایش به رجوی که در مطبوعات آلمان منعکس می‌شد، با لفظ «مسعود عزیز» از رجوی نام می‌برد. مریم رجوی چندی پیش از کنفرانس برلین، در کنگره زنان حزب سبزها شرکت و به سخنرانی علیه جمهوری اسلامی پرداخت.
سبزهای آلمان را می‌توان یکی از حامیان اپوزیسیون ایران در آلمان دانست، آنها حتی پیگیر مسئله حصر سران فتنه نیز هستند. امید نوری‌پور از جمله ایرانیانی است که در حزب سبز آلمان فعال است و همین موضوع سبب شده که سبزها بیشتر در امور ایران دخالت کنند.
از دیگر احزابی که بیشترین سطح روابط را با مجاهدین خلق دارند می‌توان به حزب دموکرات مسیحی آلمان اشاره کرد که از سال‌ها قبل با مجاهدین خلق ارتباط دارد. مسئولین حزب دموکرات مسیحی آلمان در تجمعات مجاهدین خلق شرکت می‌کنند و مریم رجوی را رئیس جمهور ایران و تنها آلترناتیو جمهوری اسلامی می‌خوانند. از شاخص‌ترین افراد این حزب که با منافقین مرتبطند می‌توان به مارتین پاتسلت و نوربرت روتگن اشاره کرد.
پاتسلت از جمله مسئولان این حزب است که در جمع منافقین سخنرانی کرده و فیلم سخنرانی‌های او در حمایت از گروهک مجاهدین خلق موجود است. روتگن نیز از سال ۲۰۰۹ تا ۲۰۱۲ وزیر محیط زیست آلمان بود، وی از جمله افراد مورد علاقه منافقین است که سخنانش در سایت‌های آنها بسیار زیاد بازنشر می‌شود.
اکنون برلین رسما و علناً سالهاست که میزبان تجمع های فرقه تروریستی منافقین شده است. سوالاتی که در این بین مطرح است این است که حمایت آلمان از معاندین و معارضین جمهوری اسلامی ایران چه دستاوردی برای آنان دارد؟ آیا با توجه به تحولات کنونی جهان و منطقه بهتر نیست آلمان کمی نسبت به سیاست‌های خصمانه خود نسبت به کشورمان تجدید نظر کند؟
آیا زمان آن نرسیده احزاب مخالف ایران دست از ماجراجویی و دخالت در امور کشور بردارند؟ قطعاً نشستی که بناست توسط منافقینی که دستشان به خون هزاران ایرانی بی‌گناه آلوده است برگزار شود، همچون نشست‌ها و تجمعات سال ۱۳۷۹ و ۱۴۰۱ به هدف مطلوب نخواهد رسید؛ اما عواقب آن متوجه دولت و حاکمیت آلمان خواهد بود.
انتهای پیام
