مصاحبه با آقای عباس فنودی پدر زهرا فنودی

تحت اسارت فرقه مخوف رجوی در لیبرتی، عراق

منشور جهانی حقوق بشر تصریح و تاکید دارد که تحت هیچ شرایطی نباید حق انتخاب و آزادی و امکان ارتباط انسانها را سلب کرد. در دنیای مدرن آزادی انتخاب انسان و احترام به حقوق بشر یک اصل بنیادین در زندگی و حیات فردی و جمعی است. تفکر ماقبل مدرنیته ، مبتنی بر رسوبات دنیای کهن و عصر بربریت و توحش ، به حقوق بشر بی اعتناست و آزادی و حق انتخاب انسانها را تحت توجیهات غیرمنطقی و غیرعقلانی سلب و انکار می کند. تفکر افراطی و ستیزه جویانه ، برداشت ها و قرائت غیرعقلانی و غیرانسانی از مذهب ، دین و یا مقوله ی سیاست و اخلاق در سه دهه اخیر منجر به کشتار ، خونریزی ، تروریسم کور و افسار گسیخته شده است. جوامع انسانی در روزگار ما اسیر توهمات و افکار بیمارگونه ای شده است که در قالب گروههای سازمان یافته به منظور کسب قدرت به روش ها و اعمال تبهکارانه متوسل می شود و به نام خدا و دین ، کشتار و جنایت می کند و یا سعی دارد به مدد مطلق انگاری و ذهن بیمار، در مسیر مسخ و ازخودبیگانگی انسانها گام بردارد.فرقه هایی چون داعش و مجاهدین خلق یا القاعده ، طالبان و دولت های ارتجاعی با مناسبات قرون وسطایی ، افکار و روحیات عشیره ای و قبیلگی چون عربستان ، نمونه ی عینی افکارماقبل مدرنیته و اعمال تبهکارانه هستند.

فرقه مجاهدین  در این میان با بیش از نیم قرن سابقه ی تشکیلاتی و تروریستی ، یکی از خشن ترین و بیرحمانه ترین فرقه های مذهبی و سیاسی است که سعی دارد بر اساس آموزه های غیردموکراتیک و روش های خونبار و از طریق جاسوسی برای بیگانگان ، در ایران به قدرت برسد. اما تاکنون موفق نبوده است چرا؟ این یک پرسش بنیادی و مهم است. خانواده هایی که فرزندان و بستگانشان سالهاست در تشکیلات رجویتحت شستشوی مغزی سیستماتیک قرار دارند با تکیه بر تجاربی که در مواجهه با فرقه رجوی بدست آورده اند به پرسش ما پاسخ درخور و منطقی می دهند. به باورم ، گفتگو با آقای عباس فنودی و تامل عمیق در پاسخ ایشان به سوالات ، حکایت روشنی از ماهیت فاشیستی و فرقه گرایانه ی تشکیلات رجوی است.

آرش رضایی ـ عضو تیم مدیریت سایت نیم نگاه

آرش رضایی :

آقای  ﻓﻨﻮﺩﯼ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﻋﻮﺕ ﺳﺎﯾﺖ ﻧﯿﻢ ﻧﮕﺎﻩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﭘﺬﯾﺮﻓﺘﯿﺪ ﺳﭙﺎﺳﮕﺬﺍﺭﻡ دخترتان ﺯﻫﺮﺍ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﭼﻪ سالی ﺑﻪ ﻣﺠﺎﻫﺪﯾﻦ ﻣﻠﺤﻖ ﺷﺪﻧﺪ ﻭ ﭼﺮﺍ؟

آقای عباس فنودی :

باسلام به شما و دوستانتان در سایت نیم نگاه و خدا قوت. من عباس فنودی پدر زهرا فنودی هستم. دختر عزیزم زهرا به اتفاق همسرش محمد رضا حسین نژاد در تاریخ۲۹ خرداد سال ۱۳۸۰ در کشور ترکیه گرفتار عوامل فریبکار فرقه رجوی شدند و دیگر ارتباطشان با ما قطع شد.

آرش رضایی :

ﺍﺯ ﻭﻗﺘﯽ ﮐﻪ خانم ﺯﻫﺮﺍ ﻭ ﻫﻤﺴﺮﺵ ﺑﻪ ﻗﺮﺍﺭﮔﺎﻩ ﺍﺷﺮﻑ ﺩﺭ ﻋﺮﺍﻕ ﺭﻓﺘﻨﺪ ﺗﻤﺎﺱ ﻭ ﻣﻼﻗﺎﺗﯽ ﺑﺎ ﺷﻤﺎ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ؟ ﺍﮔﺮ ﻣﻼﻗﺎﺗﯽ ﻭ ﺗﻤﺎﺳﯽ ﺑﻮﺩﻩ ، ﻟﻄﻔﺎ ﺩﺭ ﺑﺎﺭﻩ ی ﮐﻢ ﻭ ﮐﯿﻒ ﺁﻥ ﺗﻮﺿﯿﺢ ﺑﺪﻫﯿﺪ؟

آقای عباس فنودی :

 حدود یک الی دو ماه بعد از رفتنشان ، خانمی به اسم سهیلا با منزل ما تماس گرفت و خودش را دوست دخترم زهرا ، معرفی کرد و گفت زهرا از خواهرانش خواسته که به او ملحق شوند. با وجود اینکه دخترم در کمپ اشرف در عراق گرفتار بود، به دروغ به ما گفتند که او در کشور کانادا و در بهترین شرایط زندگی می کند و دوست دارد که خواهرانش  نیز از این امکانات استفاده کنند.

در حدود چندماه تماس های این خانم با منزل ما ادامه داشت و ما حتی نمی دانستیم که این تماس ها از طرف فرقه رجوی می باشد و دخترم و دامادم گرفتار آنها شده اند و در سردرگمی و نگرانی سپری می کردیم که این خانم  کیست و چه بلایی بر سر بچه هایمان آمده است. تا اینکه بعد از قطع شدن تماس های آن فریبکار ، دیگر خبری از دخترم و دامادم نداشتیم تا زمانی که جنگ عراق شد و صدام سرنگون گردید.  بعد از شناساییساکنان کمپ اشرف، از طریق اطلاعات با خبر شدیم که دخترم و همسرش ، اسیر دستگاه مخوف رجوی هستند.

آرش رضایی :

وقتی از ماجرای اسارت دختر و دامادتان مطلع شدید چه اقداماتی کردید؟

آقای عباسی فنودی :

در سال ۸۲ به اتفاق خانواده از طریق انجمن نجات همراه با سایر خانواده های دیگر برای ملاقات بچه هایمان رفتیم که بعد از چند روز معطلی و چشم انتظاری پشت درهای قرارگاه اشرف ، سران مجاهدین دخترم را به همراه چند محافظ آوردند و در فضای شدید محافظتی و بسیار کوتاه او را دیدیم که بسیار دردناک بود. دخترم بسیار سیاه چهره و با دستانی زرد که نشان دهنده بیگاری های طاقت فرسا و ظلمی بود که بر او رفته بود. آنها در ابتدا از در آغوش کشیدن دخترم توسط مادرش جلوگیری کردند که بعد از گریه ها و التماس های مادرش اجازه دادند فرزندش را در آغوش بگیرد. دیگر تماس و خبری و ملاقاتی نداشتیم. در مدت این چند سال اخیر با وجود مراجعات مستمر اعضای خانواده ام به پشت درهای زندان اشرف و اعلام درخواست ملاقات و نامه نگاری به تمام سازمان های مربوطه ، فریادهای ما به جایی نرسیده است و گلوهای پاره شده ما و چشم های گریان و قلب شکسته و دل های بیقرارمان فریاد رسی ندارند.

آرش رضایی :

آقای فنودی ، فرمودید در سال ۱۳۸۲ و بعد از سرنگونی رژیم صدام حسین به همراه تعدادی از خانواده ها به قرارگاه اشرف مراجعه و بعد از چند روز معطلی موفق به ملاقات با زهرا تحت کنترل شدید سران مجاهدین شدید آیا با همسر ایشان نیز امکان ملاقات داشتید؟ و اینکه اطلاع داشتید که در تشکیلات رجوی موضوع بحث و ایده ی طلاق های اجباری از سوی رهبرعقیدتی مجاهدین مطرح و منجر به جدایی زنان از همسرانشان شده بود و خانواده ها متلاشی شده بودند؟

آقای عباس فنودی :

بله با ایشان نیز پس از سالها ، دقایقی ملاقات داشتیم ولی بسیار کوتاه بود چون سران مجاهدین به ما وقت بیشتری برای ملاقات و گفتگو ندادند.

آرش رضایی :

یعنی با آقای حسین نژاد هم ملاقات کردید؟

آقای عباس فنودی :

بله یک ملاقات بسیار کوتاه با همسر دخترم داشتیم چون سران فرقه  به او اجازه ندادند که نزد ما بماند و سریع او را بردند.

آرش رضایی :

آیا  خانم زهرا و همسرش قبل از اینکه به گروه مجاهدین بپیوندند فرزندی داشتند؟

آقای عباس فنودی :

خیر فرزندی نداشتند.

آرش رضایی :

در ماههای اخیر سرانجام سران فرقه رجوی بنا به دلایلی پذیرفتند که افراد مستقر در لیبرتی را به آلبانی در قالب گروههای متعدد بفرستند تاکنون دختر شما خانم زهرا فنودی در بین لیست افراد انتقالی نیست چه پیامی برای زهرا و سران مجاهدین دارید؟

آقای عباس فنودی :

بعد از مدتهای مدید ما موفق شدیم که از طریق کمپینmkoصدای خود را به مجامع حقوق بشری و کمیساریای عالی پناهندگان برسانیم و به کمک کمپین توانستیم نامه های متعددی در خصوص درخواست کمک و ملاقات با دخترم را به مجامع فوق ارسال کنیم تا از طریق این کمپین در کنار سایر خانواده هایی که به دنبال آزادی فرزندان خود از چنگال رجوی هستند قرار بگیریم و تلاش کنیم تا هم صدایمان را به گوش سران فرقه و حامیان آنها و سازمان های حقوق بشری برسانیم.

آرش رضایی :

آقای فنودی ، ممنون که وقت گذاشتید و به سوالات پاسخ دادید با آرزوی رهایی فرزند و دامادتان از اسارت فرقه ستیزه جوی رجوی و بازگشت آنان به آغوش گرم خانواده در ایران.

منبع: سایت نیم نگاه