در دومین روز از جمع آوری امضاها در حمایت از شکایت ۴۲ نفر علیه فرقه رجوی که این بار با هدف بردن پرونده به دادگاه های بین المللی است شاهد واکنش سریع، شتابان و البته عصبی فرقه رجوی بودیم.
این واکنش عصبی رجوی برای همه خانواده ها و کسانی که در مسیر مبارزه علیه فرقه گرایی و گروگان گیری فرزندان این مرز و بوم تلاش می کنند یک پیروزی و دستاورد بزرگ است.
ظاهر مسئله، شکایت ۴۲ نفر از جداشدگان است که مسیر زندگی شان را از حضور در فرقه رجوی عوض کرده و متوجه اشتباهات خود شدند اما واقعیت انکار ناپذیر این است که در بطن این مبارزه بسیار حق و پر شکوه، پیروزی خانواده ها در قدم اول نهفته است زیرا پیروزی این ۴۲ نفر جدای از خانواده های قربانیان فرقه رجوی نبوده و نیست.
پرچم مبارزه علیه فرقه گرایی از هر سویی که وارد میدان شود حاکی از مبارزه و حقانیت است، چه به دست پدران و مادران و چه توسط افرادی که سابقا در این فرقه عضویت داشتند.
تمامی نیروهای این جبهه دست در دست هم متحد با یکدیگر و با شعار آزادی خواهی، خسارت های وارده در این سالها را مطالبه می کنند و به یقین موفق خواهند شد.
هیچ تردیدی نیست که پیروزی در این مسیر به تمام کسانی که در داخل فرقه گرفتار هستند فرصت مجدد اندیشیدن خواهد داد زیرا چشم و گوش های بسته آنان به حقایقی روشن خواهد شد که رجوی و آل او سالهاست تلاش می کنند مانع از آن گردند.
“فرشتگان به لوط گفتند: ما رسولان پروردگار توایم و هرگز دست آزار قوم به تو نرسد، تو اهل بیت خود را در پاسی از شب از این دیار بیرون بر و از شما هیچ کس نباید وابماند جز آن زن (کافر) تو که آن هم با قوم تو باید هلاک شود. همانا وعده عذاب صبحگاه است، آیا صبح نزدیک نیست؟” آیه ۸۱ سوره هود
انتهای پیام
من بعنوان یک مادر چشم براه که بمدت ۳۳ سال منتظر ودیده بدر هستم و آرزوی داشتن خبر از جگر گوشه ام ویا شنیدن صدایش ویا دیدار عزیزم را دارم از مسئولین زیربط واقای ادی راما و حقوق بشر تقاضای کمک دارم