همه ساله در ایام کریسمس، شوها و خیمه شب بازی های مریم رجوی را می بینیم که به کلیسایی می رود و شروع به دعا می‌کند. این ها همه از روی دوز و کلک است. رجوی در اندیشه متحجرانه و عقب افتاده خودش به هیچ دینی به جز آنچه در کله خودش دارد اعتقاد نداشته و ندارد. هر جایی هم که حرکتی دیدید به ناچاری و از روی حقه و فریب بود. مثل کارهایی که در ایام عاشورا، رمضان و سایر اوقات مثل همین کریسمس از خود نشان می دهد.
همه این حرکات بعد از فروپاشی نظام دیکتاتوری صدام حسین شروع شد وگرنه تا قبل از آن خبری از این حرکت ها نبود؛ حتی عاشورا و داستان سینه زنی و نوحه خوانی هایی که نشان می دهد.
در اندیشه فرقه ای هیچ جایی برای سایر مذاهب و اندیشه ها وجود ندارد زیرا تفکرات رهبری فرقه را تحت تاثیر قرار می دهد و کم رنگ می نماید و لذا افراد تحت فرمان رهبر فرقه دیگر آن طور که باید رنگی نخواهند داشت و حرف هایش گوش شنوا پیدا نخواهد کرد. قبول دارم که کار سختی است که با این شیوه بشود حفظ نیرو کرد و کار توضیحی داد ولی این دقیقا همان جایی است که اغلب فریب می خورند.
پس اگر هر حرکتی را از جانب سران فرقه رجوی به ویژه مریم رجوی می بینید که ظاهرش گرامی داشت کریسمس و ژانویه است بدانید که در حال فریب و کلک است. بقول ضرب المثلی که ایرانیان دارند آنان بر این اعتقاد تفکرات خود را پیش می برند:
خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو
دقیقا فرقه رجوی نیز با این نوع تفکر تلاش می کند که خودش را به جلو براند و کارهایشان را پیش ببرد.
یادداشت از: سعید محمدپور
انتهای پیام
