احمد حنیف نژاد، برادر بنیانگذار سازمان مجاهدین خلق، یکی از فرصت طلبان بود در فرقه رجوی که با سوء استفاده از نام برادر مرزهای شقاوت و سنگدلی را یک به یک رد کرده و به یک جنایتکار تام و تمام تبدیل شد.
احمد حنیف نژاد، در طول پروسه ننگین خود، دهها و صدها نفر از
بهترین جوانان این مرز وبوم را در زندان
های انفرادی به بند کشید. این فرد یکی از سنگدل ترین شکنجه گران و یکی از بدنام ترین بازجوهای رجوی است
که آوازه او در قساوت و بی رحمی از شکنجه
گران شاه نیز، گوی سبقت را ربوده است .
من خودم از نزدیک شاهد جنایت های این بازجو و شکنجه گر بودم
که در سال ۱۳۷۶، شش ماه در زندان انفرادی
اسکان در اشرف، به حبس کشیده شدم، جرم من این بود که نخواستم در اسارت این فرقه در اشرف بمانم و
خواستار خروج از سازمان شدم. احمد حنیف نژاد
فردی است که به شدت عشق پلیس بازی دارد و عاشق بگیر و ببند است.
احمد حنیف نژاد ننگین
ترین بی دادگاه ها در اشرف را همراهی کرده، تا بندهای اسارت در فرقه رجوی را مستحکم تر کند. گرچه می دانم او هم یک قربانی
است،
اما بارها فرصت داشت
انتخاب کرده و به اصل خود برگردد اما اینکار را نکرد که هیچ بلکه فرزند مشترک خود
و زهره رمضانی ( مشهور به خواهر شمسی) را نیز از سوئد به عراق کشاند. چرا که باید نوکری و چاکری خود را به
رجوی
اثبات می کرد تا در
جایگاه شکنجه گری خود باقی می ماند. بیچاره مجید را نیز در همین راستا از مسیر زندگی و تحصیل منحرف و به عراق کشاند.
امیدوارم هرچه زودتر، مجید از سوابق پدر خود باخبر
شده و صف خود را از وی جدا کند.
یادداشت از: فرید
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز آذربایجان شرقی
