زندان شماره «۱» مربوط به فرماندهان بالا، مثل شورای مرکزی و موقعیت آن در قسمت «۴۹» کنار مقر مسعود و مریم رجوی بود.
مسئولیت این زندان با «ابراهیم ذاکری» فرمانده اطلاعات کل این فرقه تروریستی بود. تا زمان رفتن و مرگش در پاریس مسئولیت این زندان با وی بود و درشکنجه و آزار و اذیت کوتاهی نمی کرد.
زندان شماره «۲» هم مربوط به زنان بود. این زندان در قسمت غرب مسجد اشرف قرار داشت. هر وقت می خواستند یک زندانی را شکنجه کنند ترانه می گذاشتند تا صدایی زندانی را دیگران متوجه نشوند. مسئولیت این زندان تا قبل از سرنگونی صدام حسین با مهوش سپهری از شکنجه گرهای ماهر فرقه بود. او از انواع ابزار آلات برای شکنجه استفاده می کرد.
زندان شماره «۳» هم مربوط به اسیران عملیات مروارید بود.
موقعیت این زندان پشت « مقر اف ام ۴ سابق» بود. مسئولیت این زندان با عباس داوری معروف به یزد بود. در این زندان هم وقتی زندانی را شکنجه می کردند سرود هایشان را می گذاشتند.
زندان دیگر شماره «۴» در جاده مزار یا در قسمت شمال اشرف قرار داشت. مسؤولیت این زندان با زهره اخیانی بود که معروف به دیکتاتور اشرف بود
زندان شماره «۵ » در قسمت شرقی قرارگاه اشرف قرار داشت.
مسؤولیت این زندان با بتول رجایی بود که چندسال پیش درگذشت. این فرد به عنوان گشتاپوی رجوی معروف بود. این زندان در تابستان ۱۳۷۲ به منظور اعتراف گیری رجوی از برخی اعضای جدید راه اندازی شد.
نوشته : احمد خاکی
انتهای پیام
