امام محمد تقی (ع) امام نهم شیعیان و فرزند امام رضا (ع) در دهم رجب سال ۱۹۵ هجری قمری دیده به جهان گشود. ایشان به جوادالائمه معروف می‌باشد. واژه “جواد” که هم خانواده “جود” است، به معنای بخشنده می‌باشد و بر اساس روایات امام جواد (ع) بسیار بخشنده و سخاوتمند بود و همیشه عده زیادی از نیازمندان گرد خانه ایشان جمع بودند. امام جواد (ع) در ۲۹ ذی القعده سال ۲۲۰ هجری قمری در ۲۵ سالگی غریبانه و مظلومانه در بغداد به شهادت رسید و در کنار قبر مطهر جدش امام موسی کاظم علیه السلام که هم اکنون معروف به کاظمین است، به خاک سپرده شد.
امام جواد علیه السلام مظهر مبارزه با باطل بود. او کوششگر برای حکومت الله بود. او نمودار و نشانه مقاومت است. انسان بزرگی که تمام دوران کوتاه زندگیش با قدرت مزوّر و ریاکار خلیفه عباسی، مامون، مقابله و معارضه کرد و هرگز قدمی عقب‌نشینی نکرد و تمام شرایط دشوار را تحمل کرد و با همه شیوه های مبارزه ی ممکن مبارزه کرد.
شهادت مظلومانه جوانترین شمع هدایت و نهمین بحر کرامت، بر محبین و دوستداران اهل بیت علیهم السلام تعزیت و تسلیت عرض می نمائیم.
انتهای پیام
