در مورد موضوع حجاب که فرقه جهنمی رجوی آنقدر سنگ اختیاری بودن آنرا به سینه می زند و برای مردم ایران نسخه می پیچد و از این ترفند در جهت مقاصد شوم و پلید خودش سوء استفاده می کند و این همه در مورد نفی اجبار در دین مبین اسلام صحبت می کند، پس چرا خودش حجاب را آن هم به شدیدترین شکل ممکن برای اعضای خودش اجباری و تحمیلی کرده است.
اینکه حجاب باید اجباری باشد یا اختیاری یک بحث است، اما اینکه فرقه رجوی در تبلیغات خود مدافع اختیاری بودن آن و در درون تشکیلات عامل اجباری شدن آن است حرف دیگری است. کسانی که در به اصطلاح کمیسیون زنان در شورای ملی مقاومت هستند چرا در خصوص چهار دهه پوشش اجباری زنان در درون فرقه رجوی هرگز حرفی نمی زنند؟ چرا تا بحال یک کلمه از ظلمی که در تشکیلات فرقه رجوی بر زنان وارد می شود چیزی نمی گویند؟
مگر اعضای کمیسیون زنان شورای ملی مقاومت خودشان شاهد انواع اجبارات از جمله حجاب و پوشش اجباری، تردد اجباری، زندگی اجباری، طلاق اجباری، ترک فرزندان اجباری، خارج کردن رحم اجباری، خواب و خوراک اجباری، معاشرت اجباری، و حتی تفکر اجباری نیستند؟ پس چرا چیزی نمی گویند؟ فرقه رجوی از یک طرف نفی هرگونه اجبار در دین اسلام را البته برای بقیه تبلیغ می کند و ظاهرا مخالف حجاب اجباری است و لا اکراه فی دین را پیش می کشد و از طرف دیگر دقیقا عکس آنرا در درون تشکیلات عمل می نماید و همه گونه اجبارات را تحمیل می کند.
اینها چیزهایی است که خودم چند دهه در تشکیلات فرقه رجوی تجربه کرده و با آنها هر لحظه مواجه بوده ام، قربون برم خدا رو، یک بام و دو هوا رو. هر آنچه که مریم رجوی پشت میکروفون می گوید دقیقا عکس آن را در درون تشکیلات عمل می کند. کاش فقط اجبار در پوشش و حجاب بود. اجبارات عقیدتی و سیاسی و انواع محدودیت های زندگی به صورت روزمره اجرا می شود. اگر هم کسی این اجبارات را قبول نکند تحت شدید ترین شکنجه های روحی و حتی فیزیکی قرار می گیرد.
خیلی ها خیلی از محدودیت ها و تحمیلات عقیدتی را قبول نداشتند اما صرفا به خاطر اینکه زیر فشار قرار نگیرند به ظاهر هم که شده قبول می کردند تا دست از سرشان بردارند. انواع اجبارات مذهبی و حتی ممنوعیت صحبت به زبان های محلی ایرانی در فرقه رجوی اعمال می شود. آیا این ها اجبار و فشار و محدودیت نیست؟
صدها نمونه از تبعیض بین نورچشمی های فرقه رجوی با اعضای عادی وجود دارد. اگر نمونه می خواهید من صدها نمونه می توانم برای شما بیاورم اما ترجیح می دهم که از ذکر نام آنها خودداری کنم چون می دانم که اگر اسم بیاورم با اجبارات بیشتری مواجه خواهند شد.
در فرقه رجوی به بهانه های مختلف از جمله اینکه لباس یک فرم است یا این مقررات ارتش است و غیره نفرات را مجبور می کنند تا پوشش و حجاب اجباری داشته باشند، آن هم فقط از دو رنگ بسته به مناسبت و نه بیشتر. پس چه حرفی برای بقیه دارند؟ خرما خورده کی منع خرما کند؟
پس به سران فرقه می گویم که لطفا از این گنده گویها نکنید، چون خودتان مجری تام الاختیار اجبارات بنده ساز در همه زمینه ها حتی زندگی خصوصی افراد و تفکرات آنها هستید. اول بروید این حرفهایی که می زنید را برای زنان خودتان که در تاریک خانه های تشکیلات زندانی کرده اید و از همه چیز محرومشان کرده اید و با شدیدترین تفکیک جنسیتی کامل در قلعه ای دور از شهر با تمام اجبارات و محدویتها زندانی کرده اید پیاده کنید بعد بیایید برای مردم ایران نسخه بپیچید.
پیام رستمی
نجات یافته از فرقه رجوی در آلبانی
انتهای پیام
