پس از آنکه در تابستان سال ۱۳۹۵ آخرین گروه از بقایای فرقه تروریستی رجوی از خاک عراق اخراج شدند و به آلبانی منتقل شدند شاید گمان نمی کردند استقرار در این کشور برای آنان بی دردسر نباشد.
منافقین از همان ابتدای حضور در آلبانی با حجم قابل توجهی از نافرمانی و تمرد اعضای ناراضی خود مواجه شدند. اعضایی که دریافته بودند صرفا ابزاری تبلیغاتی در اختیار خاندان رجوی هستند و در جایی که سرکردگان این گروه مشغول یک زندگی مجلل در فرانسه هستند، آنها حتی حق گفتگو و دیدار با خانواده های خود ندارند که سال های طولانی است آنها را ندیده اند.
جدا شدن ۲۴۰ عضو این گروه در آلبانی تا یک سال پس از اخراج آخرین گروه باقیمانده آن در عراق در سال ۱۳۹۶ یک رکورد معنادار در این فاصله بسیار کوتاه و پیامی قابل تأمل به شمار می رود.
انتشار گزارش سالانه مرکز مبارزه با تروریسم آلبانی و گنجاندن نام فرقه در لیست گروه های تروریستی و خشونت طلب را می توان دومین ضربه مهلکی دانست که از سوی کشور میزبان بر بدنه خاندان رجوی وارد شده است و بر حجم مشکلات این گروه در خاک آلبانی افزود. گزارشی که بعدها پای دیگر نهادهای اطلاعاتی آلبانی را به پرونده فرقه باز کرد.
سریال ضربات دردناک بر پیکره فرقه به همین جا ختم نشد. شاید برای این گروه خیلی غیر منتظره بود که سرویس اطلاعاتی و پلیس آلبانی گزارشی از این گروه تروریستی که اکنون در کشورشان جا خوش کرده است منتشر کنند. گزارشی که بازتاب قابل توجهی در رسانه های جمعی آلبانی داشت و نشان داد که این بار چشم و گوش سیستم امنیتی این کشور بر روی فرقه رجوی و فعالیت های مشکوک آن متمرکز شده است.
فرقه که تا این لحظه در شوک ضربات پیاپی به خود در آلبانی هستند اکنون با شنیدن خبر برگزاری یک نشست درباره خود در پارلمان اروپا سخت غافلگیر شده اند. تعدادی از نمایندگان پارلمان اروپا قرار است ۲۱ فروردین ماه جاری میزبان نشستی با عنوان «خطر فرقه رجوی در آلبانی » در مقر این پارلمان باشند و درباره تهدیدات این فرقه تروریستی علیه آلبانی به عنوان یک کشور حوزه اروپا بحث و گفتگو کنند.
تریبون های تبلیغاتی فرقه از جمله برخی وابستگان آنها در بعضی کشورها از هم اکنون با هراس از برگزاری این نشست و پیامدهای آن، با همان ترفند نخ نمای همیشگی و منحصر بفرد فرقه یعنی اتهام زنی، برگزار کنندگان نشست را به مزدوری برای تهران متهم کرده اند تا جلو ضربات این نشست را بگیرند.
ادعاهای این افراد در خصوص اقدامات تهران در آلبانی یا فعالیت های این نمایندگان اروپایی در حالی است که دولت آلبانی از جمله کشورهای هم پیمان و نزدیک به آمریکا به شمار می رود و نمی توان پذیرفت که گزارش های منتشر شده نهادهای امنیتی و حقوقی آلبانی به دلیل اقدامات ایران بوده است. پذیرش چنین ادعایی در خصوص عراق به عنوان کشوری که روابط بسیار نزدیکی با تهران دارد آسان تر از پذیرش آن درباره کشوری است که حتی در ایران سفارت ندارد و روابط بسیار نزدیکی با واشنگتن دارد.
پذیرش این نکته که چرا فرقه با چنین مشکلات متعددی در آلبانی مواجه شده اند سخت نیست. فرقه رجوی گروهی تروریستی است که سوابق جنایی آنها بر هیچ کسی پوشیده نیست و حضور آنها در هر نقطه ای به دلیل ماهیت آن، موجب بروز مشکلات و تنش هایی می شود. وجود ده ها گزارش سازمان های اطلاعاتی غربی و منطقه ای علیه فرقه در سال های اخیر نیز بدون تردید مورد رصد دستگاه های امنیتی آلبانی قرار گرفته است. آلبانی نیز یک کشور اروپایی است و ساکن شدن صدها نفر از اعضای یک گروه تروریستی در خاک اروپا، به طور طبیعی باعث نگران شدن بسیاری در این منطقه خواهد شد.
به خصوص اگر بدانیم که فرقه تنها گروه تروریستی هستند که در حال حاضردر خاک اروپا دارای اردوگاه های مستقل هستند. با این وضعیت نه تنها آلبانی بلکه اروپا نیز باید به خطر وجود این افراد در خاک خود آگاه باشد.
یادداشت از سیدرضا قزوینی
کانون هابیلیان
