فرقه رجوی بعد از آنکه در سال ۱۳۶۰ نتوانست در کودتای داخلی خود موفق شود و حتی ترور و آدمکشی آنها نیز نتیجه بخش نبود ، به دامن صدام ملعون گریختند و با آلوده نمودن افکار برخی جوانان کشورمان توانست فرقه ایی را تشکیل داده و با کمک بعثی ها گاه و بیگاه به مرزهای کشورمان صدمه وارد کنند و یا در داخل کشور انسان های بی گناه را مورد هدف قرار دهد.
خانواده بزرگ امامی ها از جمله افرادی بودند که در اوایل انقلاب برخی از فرزندان آنها متاسفانه مورد اغفال سران ناپاک سازمان ضدبشری منافقین قرار گرفتند و حتی در سال ۱۳۸۸ و در درگیری ساختگی سران فرقه رجوی با ارتش عراق یکی از جوانان خانواده به نام حنیف را که در کشورهای اروپایی مشغول تحصیل بود را به بهانه ادامه تحصیل در دانشگاه اشرف به عراق آورده و در این درگیری مهندسی شده سران فرقه رجوی شرکت داده و باعث کشته شدن او شدند که از نمونه های بارز جنایت و خیانت این فرقه در حق خانواده ها میباشد .
انجمن نجات مرکز گلستان به عیادت عبدالله امامی رفته و با او گفت و وگویی دوستانه در مورد برادرانش در فرقه رجوی داشت. امامی گفت که برادرانم انسانهای بسیار پاکی بودند و به سبب همین صداقت و سادگی بود که گرفتار این فرقه شوم شدند و اکنون نیز ما هر زمان خواستار ملاقات با آنها شدیم متاسفانه به دلیل عدم رعایت حقوق اولیه انسانی توسط سران فرقه رجوی نتوانستیم آنها را ببینیم و از حال و روز آنها باخبر شویم و از وضعیت آنها نگران هستیم .
در این ملاقات که نجم الدین امامی نیز حضور داشت افزود که سران فرقه تروریستی رجوی که ادعای انسانیت می کنند چرا برادرانمان را اسیر و گرفتار خود نموده اند و به آنها اجازه حتی یک تماس با خانواده را نمی دهند ؟
چرا هیچ نهاد و ارگان بین المللی پیدا نمی شود جلوی این برده داری نوین را بگیرد و آنها را تحت فشارهای سیاسی قرار دهد تا ما خانواده ها بتوانیم به راحتی با برادرانمان ملاقات و دیدار داشته باشیم ؟
آیا گناه ما خانواده ها به غیر از دیدار با برادرانمان و با خبر شدن از حال و روز آنها چیز دیگری می باشد که سران فرقه تروریستی منافقین حتی این خواسته اولیه انسانی را عملی نمی کند و به قوانین بین المللی پایبند نیست ؟!
آقای امامی که از درد دوری و فراق برادرانش از دست سران فرقه رجوی به ستوه آمده بود خیلی ناراحت شده و از خداوند می خواست که هر چه زودتر این شیاطین به سزای اعمال کثیفشان برسند و فرزندان خانواده ها که در گرو آنها می باشند آزاد گردند .
به راستی چرا هیچ ارگان و نهادی به قول این برادر دلسوخته زندانیان فرقه رجوی را از حقوق اولیه خودشان که همانا دیدار با خانواده می باشد را برقرار نمی سازند ؟ آیا قوانین بین المللی که برای مجرمین و وطن فروشان که اجراء می شود و مورد پیگیری حقوقی توسط نهاد به اصطلاح حقوق بشری قرار می گیرند نمی توانند با سران فرقه رجوی گفت و گو نموده و زندانیان آنها را از این حد الاقل امتیاز برخوردار سازند ؟ البته جواب آماده است و هیچ ارگان بین المللی به دلیل فشارهای سیاسی حامیان تروریست اجازه دسترسی به زندانیان فرقه رجوی را ندارد و چشم و گوش آنها نسبت به جنایتهای داخلی فرقه ضد بشری منافقین نیز بسته است.
انتهای پیام / انجمن نجات مرکز گلستان
