همانطور که حتما در جریان قرار گرفته اید فرقه رجوی به تمامی جداشدگان اعلام کرده بود که حداکثر تا پایان سال مسیحی مستمری پناهندگی آنان را پرداخت خواهد کرد و بعد از آن دیگر پولی به کسی نمی دهد. این درحالیست که تمامی این افراد تمامی سالهای عمر مفید خود را به صورت شبانه روزی صرف این فرقه جهنمی کرده اند.

در این میان شرح حال فردی که وی را الف. میم. معرفی میکنم بسیار قابل توجه و البته دردناک است. او تقریبا تمامی عمر مفید زندگی خود را به صورت ۲۴ ساعته و ۷ روز هفته در فرقه منحوس رجوی صرف کرده و در همین فرقه جهنمی پایش روی مین رفته است. در درون فرقه بدلیل عدم رسیدگی پایش به شدت عفونت کرد و همیشه در رنج و عذاب بود. وی پس از جدا شدن از فرقه توانست عمل جراحی روی پایش انجام دهد که پس از پیگیرهای فراوان از کمیساریا در آلبانی RAMSA این عمل انجام شد. اما عمل ناموفق بود یعنی پس از مدتی باز شروع به عفونت کرد که نیاز به عمل مجدد داشت. بعد از عدم رسیدگی و تأخیر از جانب رمسا بالاخره پس از مدتی دوباره این عمل انجام شد.

لازم به ذکر است که در هر دو بار پس از یک یا دو روز که از عمل گذشته بود او را بدون بهبودی کامل مرخص و به حال خود رها کردند و اینبار او که حدود سه ماه عملا مدام روی تخت بود دچار مشکل جدیدی شد. بدلیل عدم رسیدگی و عدم پیگیری از طرف رمسا یا همان کمیساریا در آلبانی که قرار است مشکلات پناهندگان را دنبال کند و با دادن جوابهای از سر باز کنی و اینکه مشکلی نیست نهایتا وی بشدت رو به ضعف رفت و تقریبا جز پوست و استخوان چیزی از وی باقی نماند.

مشکل الف. میم. در همان زمان از طرف دوستان وی به مسئولین فرقه رجوی هم گفته شد و در خواست کمک گردید اما فرقه با اعلام اینکه “مگر اینجا سازمان خیریه است”، کسی را که همه عمر خود را صرف این فرقه و رهبر ملعون گور به گور شده آن کرده بود رها کرد و هیچگاه به این موضوع جواب نداد. کسی ساعت به ساعت همه عمر خود را به رجوی ملعون ببخشد و اما حالا اینطور بی پناه و تنها رها شود.

در همین مدت بارها توسط دوستان وی به رمسا مراجعه شد اما دریغ از یک پاسخ درست و بردن او به دکتر؛ تا اینکه توسط یکی دیگر از نجات یافتگان از فرقه جهنمی رجوی که شخصا و بدلیل انسانیت خودش شروع به دنبال کردن موضوع  بیماری او نمود اما پس از درگیریهای مختلف با کمیساریا که قاعدتا در آلبانی برای کمک به پناهندگان تاسیس شده است به نتیجه ای نرسید. ظاهرا این ارگان صرفا جهت پر کردن جیب مسئولین آن تشکیل شده است. این انسان شریف و آزاده که مایل نیست نامش برده شود دست آخر اعلام نمود که با پول خودش خواهان بردن الف. میم. به بیمارستان است و او اینکار را انجام داد.

ناگفته نماند که الف. میم. چند روز قبلش به بیمارستان برده شده بود و قرار بود تا MRI شود اما رمسا از انجام اینکار با آوردن بهانه های مختلف سر باز زد تا اینکه توسط این فرد نیکوکار الف. میم. به بیمارستان برده شد و مشخص شد که استخوانهای وی از داخل عفونی شده و البته طی این مدت هم دردهای وحشتناکی داشت. او الان در بیمارستان بستری است.

این عاقبت کسانی است که عمر خود را به پای مسعود و مریم رجوی ریختند تا آنها با آمریکایی ها بعد از عمری شعارهای ضد امپریالیستی مهمانی و جشن بگیرند و به ریش ما بخندند. همدستی کثیف بین این فرقه و کمیساریا و وزارت کشور آلبانی در راستای از بین بردن افراد جدا شده است و این موضوع هر روز و هرلحظه ممکن است برای عزیزان هر کس اتفاق بیافتد.

آیا نجات یافتگان از فرقه رجوی و همچنین آنان که هنوز اسیر و گرفتارند فریاد رسی دارند؟ خانواده ها و فعالان در هر کجا که هستند آیا بدنبال گرفتن پاسخ از کمیساریا و از سفارت های آلبانی در کشور خود هستند؟ چرا دولت آلبانی اجازه مسافرت به خانواده ها برای دیدن فرزندانشان را نمیدهد؟ چرا کمیساریا کاری برای کمک به جداشدگان نمی کند؟ چرا دولت آلبانی در همدستی با این فرقه دارد این بلاها را بر سرعزیزان شما میاورد؟ آیا پول همه چیز است که براحتی همه این افراد خریده شده اند؟

قطع کردن پول افراد جداشده را نیز بخشی دیگر از این داستان و دسیسه توسط این فرقه جهنمی باید دید که در همدستی کامل با دولت آلبانی و کمیساریا در دست اجراست. افرادیکه نه اجازه کار دارند و نه دیگر سن و سال آنها این امکان را به آنها میدهد و دیگر اینکه همه عمر خود را صرف این فرقه کثیف کرده اند اما مریم رجوی روزانه با برگزاری میتنگهای پر هزینه مختلف با افراد دولت و دادن پولهای کلان به آنها قیمت را از جیب فرزندان این خاک و بوم میدهد.

هشیار باشید و آگاه که خطر در کمین عزیزانتان است و باید بخود بیایید و از هیچ کاری کوتاهی نکنید. باید به سازمان ملل متحد در ایران و کمیساریا فشار بیاورید. کمترین کار دادن اجازه مسافرت و دیدن فرزندانتان است.

آیا خانواده ها نمی توانند یک آکسیون اعتراضی در مقابل دفتر ملل متحد در تهران برگزار کنند و صدای خود را به گوش مقامات مربوطه برسانند و به آنها بگویند که دستگاه آنان در آلبانی چقدر فاسد است؟ آیا ایرانیان در کشورهای مختلف نمی توانند در مقابل سفارت های آلبانی در کشورهای خود تجمع کنند و نسبت به وضعیت جداشدگان اعتراض نمایند؟ آیا فعالان حقوق بشر و خانواده ها و جداشدگان در سراسر دنیا نمی توانند ارگان های بین المللی نظیر صلیب سرخ و عفو بین الملل و دیدبان حقوق بشر را بسیج کنند تا بازرس به آلبانی اعزام نمایند و از وضعیت اعضای درون تشکیلات و همچنین جداشدگان گزارش تهیه نمایند؟

نگذارید جداشدگان در آلبانی احساس کنند که در این مقاومت و پایداری در برابر فرقه جهنمی رجوی تنها هستند. شما را به خدا، آیا فریاد رسی هست؟

حسین نجات از طرف جمعی از پناهندگان بی پناه در آلبانی 

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی فراق به دنبال انتشار این نامه جمعی از خانواده های عضو انجمن نجات استان اردبیل با انتشار بیانیه ای اعلام کردند که برای حمایت از اعضای رها شده از دامان پلید فرقه رجوی و سایر اعضای گرفتار آن آماده حمایت از این افراد هستند.

انتهای پیام