سازمان مجاهدین بزرگترین گروه ناقض حقوق بشر

مدتهاست که مریم رجوی به مناسبت های مختلف و در میزگردها، سمینارها و… دم از حقوق بشر، آزادی زنان، حقوق اقلیتها و نقض این حقوق توسط جمهوری اسلامی ایران زده و گریبان پاره می کند. برای اعدامی ها و خلافکارها اشک تمساح می ریزد اما گویا فراموش کرده است در قرارگاههای قرون وسطایی خود چه بلایی بر سر اعضای دگراندیش آورده و چگونه آنان را با دار و درفش و تازیانه سرکوب کرده است، گروهی که به قدرت نرسیده اینهمه جنایت می کند وای به حالیکه قدرتمند شده و زمام امور را بدست بگیرد به هیچ جنبنده ای درصورت کوچکترین مخالفتی اجازه نفس کشیدن نخواهد داد.

و اما تعدادی از قوانین وضع شده و ضدحقوق بشر و زنان و دموکراسی در مناسبات مجاهدین:

۱–طلاق اجباری: از سال ۱۳۶۸ به بعد ازدواج و زندگی زناشویی در این فرقه ممنوع اعلام شده است.

بقیه در ادامه مطلب …

۲- عشق و عاشق شدن و عاطفه به پدر و مادر و اقوام ممنوع است و خانم مریم رجوی عاطفه را نخ وصل به عادیگری می داند. عشق در این فرقه یعنی عشق به مسعود رجوی و دیگر هیچ.

۳- هرگونه مکاتبه و تماس تلفنی و دیدار با پدر و مادر و اقوام تا سرنگونی صدام ممنوع بود. بعد از سقوط دیکتاتور عراق، سرکردگان این فرقه به خاطر ترس از امریکا و سازمانهای حقوق بشری و از همه مهمتر از دست دادن پشتیبان و پدر خوانده خود صدام حسین، وارد انطباق با شرایط جدید شده و مجبور به این شدند که کمی در این قانون فرقه ای خودتجدید نظر کنند.

۴- دوست و رفیق شدن با یکدیگر در این فرقه از جرایم بزرگ به حساب می اید مخصوصاً اگر این افراد خدای ناکرده از کارکردهای فرقه ای و یا از رهبر عقیدتی بهم چیزی بگویند. نفراتی که اقدام به چنین کاری می کنند مورد برخورد و حتی ضرب و شتم قرار می گیرند و در فرقه خانم مریم رجوی به آن «محفل» گفته می شود و طبق گفته رهبران این فرقه محفل شعبه ای از وزارت اطلاعات و سپاه پاسداران (بعنوان دشمنان قسم خورده سازمان) در درون مناسبات است.

۵- انتقاد به شورای رهبری و مسعود و مریم ممنوع است و در مورد مسعود و مریم مرز سرخ می باشد. به گفته خانم مریم رجوی مسعود فقط به خدا پاسخگو است و نه به هیچ کس دیگر.

۶- بیان هر آن چیزی که در اذهان می گذرد در جمع اجباری است بخصوص مسایل کاملا خصوصی افراد مانند تفکرات جنسی در نشستهای موسوم به غسل هفتگی.

۷- شرکت اجباری در نشستهای انتقادی موسوم به عملیات جاری که هر روز انجام می گیرد.

۸- نشستن زن و مرد در یک خودرو ممنوع است.

۹- زمانبندی استفاده از پارک مریم در اشرف و پمپ بنزین اشرف زنانه و مردانه بود و در ساعاتی که زنان به آن محل ها می رفتند ورود مردان ممنوع بود.

۱۰- صحبت کردن با زنان در اشرف و سایر پایگاهها کاملا ممنوع بوده و همچنان این قانون پا برجاست.

۱۱- صحبت کردن با خواهر مسئول و فرمانده خواهر بصورت تکی ممنوع است و باید شخص سومی هم حضور داشته باشد.

۱۲- دیدن برنامه های تلویزیونی خارجی و غربی کاملا ممنوع است و آنهایی هم که به ندرت پخش می شود تحت سانسور شدید قرار می گیرند. تنها برنامه ای که تماشای آن آزاد است برنامه خودشان سیمای آزادی است.

۱۳- دیدن مسابقات ورزشی زنان از تلویزیون مطلقا ممنوع است و اساسا آن را پخش نمی کنند.

۱۴- داشتن رادیو و گوش کردن به ان مطلقا ممنوع است.

۱۵- پوشیدن لباس آستین کوتاه ممنوع است.

۱۶- پوشیدن هرگونه لباس به جز یونیفورم نظامی در درون مناسبات و در پایگاههای سازمان ممنوع است.

۱۷- گذاشتن عینک آفتابی ممنوع است مگر با تشخیص دکتر و اجازه خواهران شورای رهبری. عینک آفتابی در این فرقه از وسایل بورژوازی و ابزاری جهت خودنمایی کردن محسوب می شود.

۱۸- حجاب کاملا اجباری است.

۱۹- نماز خواندن و شرکت در مراسم های مذهبی و روزه گرفتن اجباری است.

۲۰- انتخابات در درون این فرقه اساسا وجود ندارد و انتصابی است. مانند انتخاب مسئول اول و غیره.

اینها شماری از قوانین حاکم بر مناسبات درونی این فرقه در عراق می باشد. این قوانین محتوای سرکوبگرایانه این فرقه را کاملا مشخص می کند. ظاهر فریبنده و شیک مهم نیست باید دید محتوا چیست و این چیزی است که فرقه رجوی در مخفی کردنش تلاش می کند تا ماهیت واقعی آنها پدیدار نشود و پشت دمکراسی و آزادی خواهی سنگر می گیرند تا این محتوا لو نرود.