تشکیلات تروریستی رجوی (مجاهدین خلق) با استفاده از تاکتیک‌های تبلیغاتی خود، همواره تلاش می‌کند تا با سوژه‌سازی حول برخی زندانیان در ایران، فضای مجازی را تحت تأثیر قرار دهد.
به گزارش فراق، این اقدام در حالی صورت می‌گیرد که اسناد و شواهد نشان می‌دهد سرکردگان این تشکیلات خائن، از جمله مسعود و مریم رجوی، همیشه نگاهی تحقیرآمیز به اعضای زنده‌مانده خود داشتند و از آنها صرفاً به عنوان ابزاری برای مقاصد تبلیغاتی استفاده می‌کنند.
آنتن‌کردن زندانیان: تاکتیک تبلیغاتی تکراری
در هفته‌های اخیر، تشکیلات رجوی با تمرکز بر دو عنصر وابسته خود به نام‌های علی یونسی و سعید ماسوری، ادعاهایی دروغین مبنی بر انتقال اجباری و ضرب و شتم این افراد منتشر کرده است. بررسی‌ها نشان می‌دهد این تشکیلات به‌صورت دوره‌ای، چهره‌هایی را که در ایران زندانی هستند، به اصطلاح آنتن می‌کند تا با جلب توجه افکار عمومی، خود را به عنوان یک اپوزیسیون معتبر جلوه دهد.
نگاه رجوی به اعضای زنده‌مانده: از “تفاله” تا “لاشه متحرک”
اسناد داخلی این تشکیلات که در جلسات سال ۱۳۸۰ در قرارگاه‌های نزدیک بغداد فاش شده، نشان می‌دهد مسعود رجوی به صراحت اعضایی را که در ایران زنده مانده‌اند، «تفاله» و «لاشه متحرک» خطاب کرده و معتقد است نظام جمهوری اسلامی عمداً آنها را آزاد کرده تا تشکیلات منافقین را از درون تخریب کند. او در یکی از این جلسات خطاب به همین اعضا گفته است:
«برای من ادای زندانی مقاوم را درنیاورید! همه شما با حکومت همکاری کرده‌اید، وگرنه چرا شما را آزاد کردند؟ بهترین مجاهدین را اعدام و شما تفاله‌های باقی‌مانده را به سوی من پرتاب کردند.»
همچنین مریم رجوی همان زمان در دستورالعمل‌های عملیاتی خود تأکید کرده است که هر عضو اعزامی به داخل ایران نباید زنده بازگردد، زیرا زنده ماندن یا دستگیری به معنای “شکست مطلق” است.
سوءاستفاده از نام خانواده‌های عزادار
این تشکیلات در اطلاعیه‌های خود مدعی می‌شود که زندانیانش از زندان اوین بیانیه صادر می‌کنند، در حالی که این ادعا از اساس غیرواقعی است. پرسش یا تناقض اینجاست: اگر زندانیان در ایران از چنین آزادی‌هایی برخوردارند که می‌توانند بیانیه صادر کنند، خود وضعیت فوق مطلوب زندانیان در ایران را اثبات می‌کند.
علاوه بر این، تشکیلات رجوی از نام خانواده‌های داغدیده‌ای که در سال‌های اخیر عزیزان خود را از دست داده‌اند، سوءاستفاده می‌کند و بدون هیچ ارتباطی با آنها، اخبار جعلی را به اسم این خانواده‌ها منتشر می‌کند.
سرنوشت واقعی اعضای رجوی: از افسوس تا پشیمانی
غلامحسین کلبی ، یکی از همراهان سعید ماسوری که در سال ۱۳۷۹ دستگیر شد، امروز به‌شدت از همکاری با این گروه ابراز پشیمانی می‌کند. او که اکنون مسئول تیم فوتبال زندان ماهشهر است، می‌گوید:
«زندگی‌ام را تباه کردم. دو بار گول این فرقه را خوردم و حالا می‌بینم که آنها فقط از اسم ما برای تبلیغات خود استفاده می‌کنند.»
چرا فرقه رجوی این نمایش را تکرار می‌کند؟
۱. جلوگیری از انزوای کامل: این گروه که در میان ایرانیان داخل و خارج از کشور کاملاً منزوی است، با این تاکتیک‌ها سعی دارد خود را زنده نگه دارد.
۲. جلب حمایت مالی: با ایجاد هیاهوی رسانه‌ای، به دنبال جذب کمک‌های مالی از حامیان خارجی است.
۳. توجیه شکست‌های گذشته: از آنجا که بسیاری از عملیات‌های تروریستی این گروه با شکست مواجه شده، با شهیدسازی مجازی، سعی در توجیه ناکامی‌های خود دارد.
تشکیلات رجوی با بازی دادن سرنوشت عناصر فریب خورده، نه تنها انسانیت، بلکه کوچک‌ترین اصول اخلاقی را نیز زیر پا می‌گذارد. سرکردگان این تشکیلات زنده‌ماندگان خود را همواره تفاله می‌نامند و از نام آنها برای تبلیغات پوچ خود سوءاستفاده می‌کنند.
انتهای پیام
